20 augustus 2025

Dag van:

 Ontdekking.... ik moet gewoon 's morgens in alle vroegte niet van mijn routines afwijken....

'S ochtends om half zeven mijn oude handtas voor een andere handtas verruilen.....

Hoe verzin ik het op dit achterlijk vroege tijdstip....?

En waarom.... ik had dit toch ook morgen op mijn vrije dag kunnen doen......?

Voor alles in die tas een nieuw plekje zoeken,  je paspoort, portemonnee, pennen en aanstekers, brillenkoker, nood make up, smintjes met salmiak smaak, pillen tegen onrustige benen,  sleutelbossen..... nou ja en meer van die vrouwentassenonzin.....

En mijn telefoon dus.....

Nou helemaal niks niet 'dus'.....

Want ik drink snel mijn koffie, doe nog één plas,  oeps de tuindeur dicht doen anders smeren de honden 'm..... 

Wat een gemieter met die slappe dievenklauwen..... even mijn mobiel neerleggen...... nu m'n schooltas nog pakken en..... wegwezen....

Neeeee Wampie..... maar te laat.....

Op school aankomen en erachter komen dat je mobieltje nog op de rugleuning van de bank ligt omdat je het daar hebt neergelegd toen je met de dievenklauwen aan het stoeien was..... en je je mobiel niet zoals gewoonlijk op het vertrouwde plekje in je oude tas hebt gestopt omdat je in die nieuwe tas nog een plekje moest vinden.....

En je mobieltje bij ons op een rug of stoelleuning laten liggen is vragen om ongelukken met al die beesten en hun hapgrage bekken met scherpe tanden of scherpe kattennagels die vraag en rij ertegen willen geven omdat zij hun luie katten billen daar juist willen neervleien....

Sorry Willem maar ik bel je wakker.....

Nu alleen nog hopen dat hij ook daadwerkelijk zijn bed uit is gekomen om dat mobiel te redden.....

Of heb ik nou wel erg weinig vertrouwen...?

De dag verloopt zoals een juf een dag graag ziet verlopen....

Ik kom vandaag alleen tot een volgende

ontdekking want na alle bijzondere, mooie, ingewikkelde, zangerige, lieflijke namen die ik inmiddels na jaren onderwijs geven ken, kom ik vandaag een naam tegen waarbij ik dacht "hoe dan?"....

Stel je voor, je hebt en lief klein glibberig pasgeboren wurmpje op je buik, die je, na negen maanden donker in mama's buik,  met half toegekeken kraaloogjes tegen het felle licht aankijkt.... de man legt na het aanzien van zijn bevallende vrouw geëmotioneerd zijn arm om haar heen, kijkt bewonderend, liefdevol van haar naar dat kleine mini mensje op haar buik, en zegt....."we noemen hem Maximiliaan schat"....

Had ik vandaag nog meer ontdekkingen....?

Jazeker.....!!

Namelijk dat niet alle hedendaagse aanpassingen, om maar zo mensvriendelijk mogelijk te zijn, ook werkelijk zo noodzakelijk zijn.....

Ja sorry ik ben nu eenmaal een enorme fan van Annie MG Schmidt, en ik zal vrees ik tot in de eeuwigheid, tegen alle kritische kanttekeningen in,  haar verhalen van Jip en Janneke blijven voorlezen....

Oké.... oké..... met hier en daar dan wat aanpassingen om de hedendaagse tijd  tegemoet te komen..... want ik weet ook heus wel dat Jip en Janneke in een andere tijd leefden.....

Vandaag heb ik het echter over de emotie boos....

Daar hebben wij (door mij gehaakte) kleurenmonstertjes voor om dat te verduidelijken maar omdat ik van interactief voorlezen houd, zoek ik daar dan ook liedjes filmpjes en verhaaltjes bij.....

Het spel met de kleurenmonster pop valt al erg in de smaak want deze juf kan heel boos praten terwijl haar ogen gelukkig blijven lachen.....

Het liedje vinden ze leuk....

Maar dan het verhaaltje......

Janneke kan namelijk heel héél boos worden als Jip zegt dat ze geen echte rover is omdat ze een meisje is (OEPS!!).....

Ene Trump zal het daar roerend mee eens zijn, maar toch.....

Ik vul nog netjes en hedendaags sociaal wenselijk aan dat meisjes dat wel kunnen, maar ga dan verder....

Janneke smijt haar serviesje op de grond (ik dus ook maar dan wel van hedendaags plastic), ik schreeuw van "ROTJONGEN!!"

(Klinkt toch beter dan de woorden die ze tegenwoordig naar elkaars hoofd slingeren),  ik doe alsof ik aan haren trek en krab, want..... meisjes zijn soms akelige kattekoppen.....

(En dat is ook gewoon zo... ja sorry.... ik behandel dit onderwerp niet voor niks vandaag).....

Maar dan.....dan komt mama in beeld.....

En mama zegt 'Janneke dan kun je beter even heel stil blijven staan en tot tien tellen'.....

Kijk zo'n mama..... waar kom je ze tegenwoordig nog tegen....?

Is toch heel anders dan "je moet je niet op je kop laten zitten, geef maar een 'ram ' terug en zet het dan op sociale media".....

Waarmee ik dus maar wil zeggen dat ik tot in de lengte van dagen die me nog gegeven zijn, uit Jip en Janneke zal blijven voorlezen.....

En dan misschien een beetje,  echter toch zo min mogelijk, aangepast aan deze tijd.....

Oh ja..... mijn mobieltje lag keurig Willems bureau toen ik thuis kwam en was nog heel.....

Deze blog is het bewijs.....😉😀