1 december 2025

Dag van:

Het overvalt me ineens die eerste december......

Dit jaar raast harder voorbij dan mijn plakbandrol die altijd nét uit mijn handen springt wanneer ik hem nodig heb...... December tikt op de deur en voor ik het weet ren ik alweer richting een nieuw jaar.......

Waar zijn de elf andere maanden gebleven....?

Het is dat ik een dagelijks blog bijhoud, maar anders was ik ze werkelijk kwijt.....

Was het niet zo dat ik kort geleden nog op het terras in Kos zat....?

Welnee.... dat is alweer 5 maanden geleden....

5 Maanden......?

Ja dus.......

En die gezellige verjaardagen van de kleinkinderen dan.....

Écht alweer nog langer geleden.....?

En ook in het nieuwe schooljaar zijn we alweer 4 maanden verder...... zucht.......

Ik blik terug, ik kijk vooruit, maar vooral… ik bereid voor......

Want voorbereiden hoort erbij in deze tijd..... Zeker als Sinterklaas in aantocht is, en dat is ie want Sint is vrijdag al jarig......

De voorpret begon al voor ik überhaupt goed en wel de pepernoten en taai taai in huis

had....... en nu is het alweer bijna zover.....

Werken we alweer 3 weken over Sint....?

Kijken we alweer 3 weken naar zijn avonturen op het Sinterklaas journaal....?

Jazeker....!

Het lijkt wel gisteren dat hij voet op Texel en dus Nederlandse bodem zette.....

Niet te lang bij stilstaan maar.....

Ik voel spontaan 134 nieuwe grijze haren opkomen.....

Ik zoek cadeautjes uit voor de mensen die ik liefheb, voor collega’s die ik met een vrolijke knipoog wil verrassen, en voor mensen die het harder nodig hebben dan ik......

En misschien is dat laatste nog wel het leukste werk.....

Ondertussen dwarrelen de gedichtideeën door mijn hoofd als pepernoten die van een te volle hand vallen......

De maan schijnt

De tijd verdwijnt

Als sneeuw voor de zon

Och als ik die tijd eens tegenhouden kon.....

Kleine anekdotes die ik het hele jaar als 'komt-vanzelf-eens-van-pas'- materiaal in mijn geheugen heb geparkeerd, komen nu ineens naar boven alsof ze zeggen: schrijf ons, schrijf ons......!

En toch… hoe druk deze periode ook altijd is, vanavond zit ik in een bubbel van rust en decembergezelligheid......

Ik nestel me in mijn stoel, omringd door plakbandrollen, een schaar die ik waarschijnlijk straks weer kwijt ben, naamstickers die me passief-agressief aankijken en ik even later nergens meer kan vinden dus een dikke stift moet pakken, een stapel cadeautjes en twee meter pakpapier die voortdurend terugrolt...... 

Willem speelt met zijn hondenvrienden, die weer plaats moeten maken omdat hij naast me een sport praatprogramma wil kijken....... Volgens mij is hij inmiddels meer bevriend met de commentator dan met zijn eigen vrouw.......

"Hij heeft gelijk, dat moest een dikke rode kaart zijn".....

"Die had erin moeten zitten, wat een sukkels"....

"Een levenslang stadionverbod.... laat de regering zich er eens mee bemoeien".....

"Oooooh Wampie hoor je dat, wat een mooie uitspraak"....

Maar ik hoor niks....

Ik glimlach.....

Dit is het......

Dit is mijn december......

Zomaar een oase van rust, een gepassioneerde man naast me, en dat alles in notabene een té drukte tijd......

Ik heb geen tijd om ouder te worden....

Als het maar niet zo is dat ik het dan straks ben en het proces niet meegekregen heb.....

Chaotische bende, gezelligheid, warmte, chocomelk op het bijzet tafeltje en heel erg knus, is het vanavond......

En terwijl ik met mijn artrose vingertjes probeer een cadeautje strak in te pakken (wat natuurlijk schromelijk mislukt), denk ik......ja, dit is nou precies waarom ik van deze maand houd......

Waarom ik van Sinterklaas houd.....

Dit kan Kerst toch nooit vervangen.....