3 december 2025

Dag van:

Vandaag begint als elke andere schooldag… alleen dan op standje topsport......

Ik kom de klas binnen en mijn koffie kijkt me al wanhopig aan, alsof hij weet dat hij vandaag geen schijn van kans maakt om warm te blijven.......

Note van de schrijver: de koffie heeft gelijk......

We starten met de handvaardigheidsles...... de vakdocenten in actie, maar wij niet minder.....

Prachtige Pieten van waterverf in 'gouden' lijstjes.....

Bij sommigen verdween er meer verf op gezichten en in monden dan op papier....

We kennen onze speciale pappenheimers.....

Nog vóór ik een slok koffie kan nemen of kan ademhalen, stuiteren we door naar het Ontdeklab voor de ict-les......

Ik voel me een soort digitale Mary Poppins......alleen dan zonder de tijd om charmant te glimlachen en m'n parapluutje op te steken......

Maar alles voor de kinderen, en die hebben plezier voor tien...... want hoe digitaal deze juf ook lijkt, ik doe zelf weinig met IPads en dergelijke in de klas....

Nog steeds vind ik spelen ouderwets belangrijker dan het inzetten van moderne apparatuur,  die ze overigens genoeg thuis in handen krijgen om ze maar zoet te houden......

Hup fruitpauze......

Het woord “pauze” is misleidend, want ik red vallende bekers, spoor niet-drinkers aan te drinken,  help mandarijnen pellen, en veeg verpulverde koekkruimels van tafels en vloeren........ 

Buiten spelen.....

Ik denk heel even dat ik kan

uitademen, maar een kleuter besluit spontaan dat hij iets een vogel is of zo.....en ik ren mee, want veiligheid boven alles....... er wordt een balustrade droog gelikt..... help waar is dat vaatdoekje gebleven..... ik red droge broeken die spontaan op een natte schommel en trampoline willen gaan zitten..... en ik droog tranen, sus ruzietjes en.... moet ik nog even doorgaan.....?

Och ja, gewerkt moet er ook worden.....

Naar binnen dus maar weer.....

Kinderen uit jassen pellen en uit regenbroeken hijsen....

Terug in de klas is het tijd om 'rustig te werken'.......

De fijnmotorische ontwikkeling staat op het programma, dus er worden baardstroken geknipt en krullen gemaakt....

We rennen ondertussen heen en weer om verloren schaartjes te zoeken, vingertjes in de openingen van de scharen te friemelen,  krultechnieken te demonstreren en repen papier van de grond te plukken die zich vermenigvuldigen als tribbles..... vingertjes te redden... en oeps niet geredde vingertjes van pleisters te voorzien.....

Oh jee, denk aan de tijd...... broodmaaltijd....

Als de kinderen allemaal voorzien zijn race ik naar mijn tas voor mijn eigen broodje..... benieuwd of ik die op krijg voor de volgende activiteit begint...... 

Ik eet het alsof ik meedoe aan een wedstrijd snelkauwen, want tijd is schaars......een verjaardag hebben we immers nog te vieren........! 

De ouders komen ook..... lang leve mijn team die alles klaar gezet heeft......

Hallo ouders.... het feest kan beginnen.....

Nee dus..... op de gang is een gast kleuter die twee dagen meedraait niet zo fijn gevallen dus eerst maar even naar de verpleging en vervolgens mijn schoot te beschikking stellen en tranen deppen......

Maar dan kan het feest beginnen.......dus ik zwaai, ik zing, we schudden handjes, pakken het cadeautje uit.....we dansen, blazen het kaarsje uit, roepen hieperdepiep met een luid hoeraaaaaa........ en er wordt getrakteerd.....

Ik kijk op de klok en HELP.....het is tijd om naar huis te gaan......

 Dat is het komische hoogtepunt van de dag, want we moet nog beginnen met opruimen.......

We ruimen de klas op......of beter: we voeren een strijd tegen een veldslag van papier, speelgoed en ronddolen pegdoll Pieten....... hebben nog even overleg met de verpleging maar......

Mijn app ratelt......'Ik zit in de klas op jullie te wachten'......

Oeps de leerlingbespreking begint niet om half vier maar nu meteen..... vergissing.....! 

We bespreken elke leerling met chirurgische precisie, al fantaseert mijn brein ondertussen over dekentjes, stilte en een warme kop koffie......

Nu nog de weekbrief, mijn vingers gloeien, en eindelijk… EINDELIJK… ga ik naar huis.......

Maar rust......nee hoor. Ik plof in de stoel en start meteen maar met het bijhouden van het Sinterklaasjournaal, alsof het huiswerk is......

Daarna zet ik mijn gehaakte kerstpinguïns in elkaar, want die moeten in de kerstboom die we de middag nadat Sinterklaas zijn hielen gelicht heeft....al in de klas moeten zetten...... Maandag moeten we zonder blikken of blozen doen alsof Sinterklaas een vage droom was en we dennenbomen met engeltjes in plaats van schimmels en schoorstenen bedoelen......

En dan… ja hoor… nog even wat kleine kersthaakwerkjes maken voor in de kleuterkerstkrans met lichtjes......want waarom zou ik ook maar één minuut stil willen zitten......?

Aan het einde van de avond kijk ik naar mijn

handen, vol lijmresten, katoenvezels, krullenpapier, waterverf resten en kaarsvet......

De dagen van een juf zijn gevuld, maar deze dag… deze dag wint de hoofdprijs.......

En mijn koffie.......? 

Die staat nog steeds op me te wachten...... ergens in een vensterbank of op een kast......koud.....vergeten......net als mijn rust.....