Ik moet even nadenken hoor.... want natuurlijk ben ik ook weer over gegaan tot de beslommeringen van alle dag....
Er ligt nog een klein beetje was dat nog van de vakantie is...
Maar dat bedoelt Willem vast niet....
Ik kijk nog best elke dag even naar de foto's.... en denk dan terug aan hoe vaak we gelachen hebben....
De goede gesprekken die we voerden.... recht uit het hart....
Zelfs onder de douche denk ik nog ' nu zijn de laatste restjes camping vuil er wel uit....
Alleen aan mijn voeten zie je nog dat ik de hele dag op blote voeten liep....
Niet vies... wel gehavend...
Maar ook dat bedoelt Willem niet...
En hier thuis heb ik ook fijne vrienden om me heen...
Vrienden die gezellig bellen, appen of reageren op berichtjes...
Van... ik snap Willem wel... hij wil die verbinding terug...
Waar narigheid of verdrietjes dagelijks gedeeld werden.... waar samen gelachen werd...
Waar het leven zich buiten afspeelde...
Niets moest.... niets was gewoon....
Één groot kampeer feest...14 dagen lang....
Alles samen en bij elkaar op één klein veldje....
Van... nu moet hij weer kilometers rijden....
Nu woont alles en iedereen weer verder weg...
Nu is alles bijna weer gewoon....
Van... ik kan het gevoel nog wel oproepen Willem...
En er blij op terugkijken....
Willem heeft dat niet...
Willem wil vasthouden.... wil er deel van uitmaken.... hier en nu....en niet terugkijken....
Zelfs de televisie gaat weer aan....
Op Netflix een fantasie serie....
Van.... ach... laat ik die laatste wasjes maar gaan draaien...
Laat ik maar weer eens bij de Action kijken....
En laat Willem nou maar die dierenarts bellen voor de zekerheid....
Het leven is weer wat het is....
Ik kan die 24 uur 7 dagen in de week zijn camping gevoel niet invullen...
Misschien moet hij er maar gewoon aan wennen dat er nu eenmaal dingen zijn die voorbijgaan....
Maar wel altijd een mooie herinnering blijven...
Wedden dat iedereen van de camping ook weer back to normal is....
Danielle en Olf weer aan het werk... en bezig met het klussen in hun prachtige oude drenthse woonboerderij...
Henk druk met de koop van een nieuw huis en de verkoop van zijn oude....
Gonnie die weer probleem gezinnen aan het opvangen is en Roy die het milimeter werk aan het spoor verricht....
Marcel op het water met zijn maten.... hij heeft nog een week vakantie....
Bij hem klopt het nu ook weer...
Anders weer....
En zelf heb ik zo nu en dan ook mijn school gedachten weer....
Tja Willem.... dat pensioen dat is wat.....!!
Pensioneren moet je leren....
En het is iets heel anders dan vakantie vieren.... al is het ook vrije tijd....
Zeker als je dat doet met mensen die nog volop hun maatschappelijke functies uitoefenen....
Van.... ik ben weg....
En hoezeer ik ook hoor hoe hard de Covid19 cijfers weer stijgen hoor minder ik zie dat regels gehandhaafd worden...
Ergens in een donkere hoek bij de winkelwagens staan een verborgen flesje desinfecterend middel en een rol keukenpapier....
De pijlen op de grond zijn al bijna vervaagd....
Ik probeer nog wat afstand te houden.... desinfecteer mijn handen met mijn eigen gel in de auto....
Laat er alsjeblieft geen tweede golf komen....
Hij heeft de poot in alle standen gevouwen en geknikt maar geen krimp....
Je voelt je toch gewoon voor schut staan....
Maar gelukkig gelooft ze ons wel een gokt op een verrekte spier...
Drie dagen pijnstillers en dan moet het goed zijn....
Willem had alweer allemaal cijfers achter de komma in zijn hoofd, maar dat valt dus mee......
Laat die cijfers maar aan mij over lieve schat als ik vrijdag met Bengel naar Evidensia moet voor controle....
Van..... kruidvat en een lekker geurtje....
Soms heb je dat zo ineens...Eternity van Calvin Klein..... precies goed voor mijn zuurgraad van de huid zullen we maar zeggen....
Kruidvat en het verhaal van de polo....
Ja ach.... Willem verwennen is toch wel een dingetje...
Ik mag graag wat voor hem mee nemen zo nu en dan....
Zeg maar regelmatig....
En zo zie ik daar een polo shirt van Feyenoord....
De maat....2xl...
Willem is geen polo drager maar heeeeee.... een Feyenoord logo zeg....
Ik neem de polo dus mee...
(Ben pas later teruggegaan om toch dat geurtje te halen.... vergat ik toch weer bijna aan mezelf te denken....)....
Ik kom thuis.... zeg 't shirt uit en ogen dicht en trek hem het polo shirt aan....
Het zit precies goed.... had ietsje wijder gemogen maar tsssssjjjjj een kniesoor die daar op let....
(Ik denk nog... die zit niet wijd genoeg voor mijn hyper gevoelige levensgezel)...
' Ogen open en naar de spiegel gaan '.....
En dan die tweestrijd....
Natuurijk vindt hij het logo super vet.... maar die maat....
' Willem heus... hij past precies....'
Maar nee hoor.... krap bij de bovenarmen.... hij voelt zijn buik....
"Ik ga wel afvallen... dan past het wel!"...
Nee luister... het verhaaltje is nog niet uit....
Willem laat de honden uit....
Willem eet zijn maaltje.... witlof salade in blue cheese saus nog wel....
Hij pakt achteloos het het polo shirt..... en zegt...."eigenijk past het best wel"....
Van... dit dus....
Willem dus....
Pffft.....
Van.... en verder lig ik weer lekker in bad.... kijkt Willem de fantasieserie....
En vervaagd het camping gevoel.... tegen wil en dank...
Het leven valt soms niet mee....(voor Willem)....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten