Ja ik weet heus wel dat we eraan toe zijn....
Dat we al zoveel afscheid hebben moeten nemen van mensen...
Dat de gezondheid niet goed ging...
De corona zooi......
Dat verdriet om Bengel...
Ik weet het allemaal ..
Maar toch....
Bengel twee weken in een kooitje ... in een tent....
Arme Bengel.....
Van... ze is ziek hoor....
Ze is nog best ziek...
Ze slaapt veel en is dan ook in heel diepe slaap...
Ze slaapt lang ook...
Wel twee uur achtereen...
Maar ze wil ook wel weer bewegen...
Dus soms laat ik haar even loslopen en dan huppelt ze direct naar de buitendeur....
Mevrouwtje wil er weer uit...
En ze snapt niet dat dat helemaal nog niet kan...
En in ons achterhoofd klinkt nog de stem van dokter Robert toen we vroegen of ze naar buiten mocht..."NEE ABSOLUUT NIET!!"....
We nemen niet alle honden mee.... dat scheelt...
Willems middelste dochter wilde heel graag op Blitz passen nu ze haar eigen hond moest laten inslapen dit jaar....
Nou is Blitz moeilijk te missen... maar oké....
En Babs....
Babs moeten we echt niet mee hebben....
Bij mensen een schat maar voor andere onbekende honden niet altijd in te schatten...
Enige rust is er dus wel...
Maar twee weken in een kooitje....
Van... een tuigje... ja dat heb ik wel...
Maar foei.... wat een strijd toen ik hem om probeerde te doen...
Hartstikke fout nu ook natuurijk nu ze nog ziek is....
Maar dan nog....een kat aan een tuigje.... wil je dat....?
Van... de medicijnen doen hartstikke hun werk...
Twee antibiotica kuren... een mix dus...
Het is zo ook wel een hele klus om ziek te blijven....
Van... Willems dochter en kleinkinderen komen...
Drukte in de hut....
En als nou één ding vanmorgen de kop op stak was het die verrekte vermoeidheid...
Bij Willem ook.... en hij moest nog wel optreden in Hoogeveen....
Echt alle stress en zorgen leken vandaag een berg te bouwen in ons lijf.... en daarna kwam de lawine....
Het zombie gevoel.....
Van... en toch is het gezellig hoor met die twee kleintjes....
Vooral op het laatste... als we free Willy kijken...
Het blijft toch een mooie film....
Van... en tussendoor zorg ik nog voor twee afscheidscadeaus voor twee ondersteuners in de klas...
Maak ik een grote pan soep....
Haalt opa Willem patatjes....
Dien ik medicijnen toe...
Last Bengel héél even op het dakterras boven scharrelen...
Maar de beste opmerking komt vanavond van Willem....
" als je je voelt zoals nu, moet je vooral niet aan de vakantie nog denken.... dat moet je doen als je uitgerust bent in je hoofd...,"
Ga ik doen Willem... goeie tip!
Euh......
Nou ja....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten