6 december 2023

Dag van:

En dan heb je weer eens een maagaanval....

Ontstoken maagslijmvlies.....

Ik hoef er geen dokter voor te bellen....

Het op mijn bed liggen kronkelen is me bekend....

Maar het was alleen sinds de laatste keer zo lekker lang weggebleven....

Teken van goed in mijn vel zitten....

Rauw op mijn dak dus nu die aanval....

Opgekropte boosheid?....

Ingehouden frustratie.....? 

Er speelt zoveel in 'de' wereld....

Vanmorgen en vannacht roepen in ieder geval de kronkels in mijn hoofd "als jij niet zelf luistert, dan geven we je lijf je wel een seintje"....

Helaas werkt dat zo in mij....

Mijn wil is sterk.....evenals mijn wensen voor de wereld, in het groot, in het klein, om mij heen......

Mijn lichaam geeft de grenzen aan ....

En dus niet mijn lieve klasje vandaag met verhalen over Sinterklaasavond en alle gekregen cadeautjes....

Maar wel moment van bezinning en

gedachten.... zelfreflectie.....

In een eerder blog schreef ik al over de noodzaak voor 'Probleemdenken'......

Een strategie die er op gericht is het aanwezige probleem adhoc op te lossen en daarmee het gewenste doel te realiseren..... 

Helaas blijkt nog altijd dat onze focus op de oplossing ligt.....

Nu is het denken in oplossingen niet zo vreemd......

Het is tenslotte aangeleerd gedrag......

We worden zo goed als geconditioneerd om niet over problemen na te denken......

Problemen moeten zo snel mogelijk uit de weg geholpen worden....

Maar mijns inziens zijn dat dan allemaal korte termijn oplossingen die niet zorgen voor een daadwerkelijke probleemoplossende ontwikkeling op de lange termijn.....

Alleen tja....problemen worden als negatief gezien en zodoende zal de omgeving geneigd zijn een corrigerende rol te spelen.......

Daarentegen zal gedrag waarin geen problemen voorkomen juist positieve reacties opleveren......

Uit eigen ervaring weet je immers ook dat problemen kunnen leidden tot veel inspanningen.......

(Terwijl ik dan denk 'wat is daar mis mee'?)

Maar ho........Albert Bandura, een beroemd psycholoog en grondlegger van de sociaal-cognitieve leertheorie, kwam echter tot de conclusie dat probleemontwijkend gedrag juist een negatief effect heeft op het presteren.....

Een duidelijke focus op het gewenste doel leidt tot een veel beter resultaat.....

Het is dus de hoogste tijd om onze houding ten opzichte van problemen te veranderen......

We zouden ons negatieve denken over problemen moeten veranderen......

We moeten onze aangeleerde neiging om direct in oplossingen te willen denken veranderen......en dan niet als sociaal wenselijk aangeleerd omdenken, af te doen met 'zie het als een uitdaging'....

Probleemdenken gaat over verandering van strategie.....

Het meedenken mét en niet voor of door de ander.....

Symptoombestrijding is zoiets als ‘aspirinestrategie’......

We bestrijden het symptoom in plaats van het onderliggende probleem......

Je zult het probleem dus later toch weer ooit tegenkomen....

Mensen zijn te zeer geneigd alternatieven te bieden om hun gewenste doel/ de snelle oplossing alsnog te realiseren......

Zoiets als; zijn er andere manieren om het probleem te omzeilen?....

Hierbij proberen we het probleem dus te omzeilen door een andere route te kiezen.....

Maar het probleem blijft hiermee wel....

Volgens mij kan het anders....

Onderzoekers aan de Universiteit Leuven in België kwamen namelijk tot een andere mogelijke reacties op problemen.........

Sociaal reageren:

Als je met een probleem wordt geconfronteerd ga je op zoek naar steun......

Je wil de zorgen en gevoelens juist delen met andere mensen......

Positief denken:

Als je met een probleem wordt geconfronteerd ga je het probleem van de positieve kant bekijken......

Je stelt jezelf gerust door te concluderen dat het allemaal wel mee zal vallen.....vraagt bevestiging en steun bij de ander....

Gericht reageren:

Deze vorm van coping gaat verder dan de voorgaande mogelijkheden......

In plaats van het probleem proberen te negeren of te accepteren ga je juist op zoek naar een daadwerkelijke oplossing.....om herhaling in de toekomst te voorkomen....

Ik denk ook dat ik zo'n soort mens ben ...

Van jongs af aan al ...

Dwars er doorheen....niet ontwijken....niet ontlopen of omzeilen....maar door

zelfreflectie en zelfonderzoek te komen tot inzicht....

En soms duurt dat wat langer....of korter....

Mét een maag slijmvlies ontsteking of zonder....

Maar na afloop wel met een voldaan en tevreden gevoel....

Adhoc oplossingen kunnen namelijk wel eens tot nog grotere problemen leiden....

Maar tja...of deze strategie nou de wereldproblematiek kan oplossen...?