Dag van:
Het nieuws van gisteren over Borre blijft zijn impact houden....
Veel lieve mensen die meeleven en meedenken....
Alle tips lezen we zorgvuldig, zowel op onze sociale media van vrienden, als ook op de pagina's voor de Duitse herders.....
Maar het belangrijkste zal toch straks het telefoontje van Bart zijn....
Bart de favoriete dierenarts van Willem uit onze dierenartsenpraktijk......
Eigenijk ook meer Willems vertrouwenspersoon waar het om de honden gaat.....
Dan kan Jasmine de specialist zijn..... en zeer kundig op gebied van artrose..... Willem wil echt ook met Bart praten....
En als Bart dan belt, en de luidspeaker op de telefoon aan gaat, dan snap ik Willem ook wel.....
Bart snapt Willem.... hij heeft de juiste toon..... hij kadert alle informatie voor Willem in..... laat Willems tranen even gaan..... luister vooral en beantwoord dan geduldig alle vragen....
Ook mijn vragen over levensverwachting en levenseinde.....
Over voedingssupplementen en hun werking.....
In kort komt het hier op neer.....
De botresten van Borres elleboog zijn aan elkaar vastgekoekt...... verkleefd......
Alle kraakbeen is verdwenen....
Er zal een moment komen dat Borre geen stap meer voor de andere kan zetten..... niet meer overeind kan komen......
En dat proces gaat best snel.....
De werking van die supplementen zijn niet wetenschappelijk bewezen, maar.......de ervaring leert dat ze soms wel wat doen met een dier...... het proces vertraagd.....
De pijnstillers die Borre krijgt kunnen niet meer omhoog en breken ook goede dingen af..... hartfunctie, leverfunctie, nierfunctie.....
Het enige dat nog kan is morfine, maar in combinatie met prednison mag dat zeker niet teveel zijn.....
We spreken af dat Willem elke maand even belt met Jasmine......
En mocht het zover zijn dan zal Bart hier thuis Borre laten inslapen.....
Tot zover het Borre bericht..... niet fijn, maar wel duidelijk, helder en begripvol gebracht.....
Vandaag will ik écht die al eeuwig open staande en nog niet ingewilligde belofte nakomen.....
En daarbij zijn we nodig aan wat positieve afleiding toe.....
All meer dan een jaar werkt onze lieve Jip, oud leerling van mij, maar inmiddels veel meer dan dat, bij Brownies&Downies.....
En nog nooit in al die tijd, ben ik daar eens langs gegaan....
We zien elkaar wel regelmatig, als we uit eten gaan met haar en haar ouders, op verjaardagen..... maar op haar werk, nee daar zijn we nog niet geweest....
En dat knaagt al heel lang in mij.....
Vandaag gaat het dan toch gebeuren.....
Ineens weet ik weer waarom ik zo'n pokkehekel aan de binnenstad van Arnhem heb.... er is nooit eens een normale parkeerplek te vinden....
En dan moet je zo'n geïrriteerde mopperende Willem naast je hebben zitten.....
En dan heb je eindelijk bij toeval en veel geluk een plek gevonden en het betaalpaal nummer in je parkeerapp toegevoegd.... en dan begint het te regenen....
We gingen weg met zon en zachte temperaturen en dan nu.... hopla regen en geen jas of plu mee.....
Even de ergste bui afwachten en dan hup naar het restaurant.....
We doen de deur nog niet open of..... ja hoor, daar komt Jip op ons afstormen......
Wat een mega knuffels.... wat een welkom!!
Ook Rosalie de manager komt er nu aan....
Dit mag gewoon allemaal als je bij Brownies en Downies bent..... ze is blij voor Jip want, zo vertelt ze, de naam Wampie valt hier zeker een paar keer per week.....
Is het niet door Jip zelf die het zeker elke week doet, dan wel door een van de gasten....
Wampie, een begrip dus....
Oeps .... daar kan ik even moeilijk tegen....
Ik ben gewoon blij met mijn (oud) leerlingen.... ik ben er graag voor ze.... maar laat dat 'begrip' maar achterwege....
En terwijl Jip de koffie (met brownie), gemberthee (met brownie) en maaltijden ophaalt, hebben Willem en ik het er nog even over....
In de wereld van mijn (oud) leerlingen is het altijd veilig.... altijd puur, écht, authentiek.....
Je weet waar je aan toe bent.....
In de wereld daarbuiten is het voor mij met mijn verleden vaak zo lastig omdat ik bijna nooit weet waar ik aan toe ben, of woorden gemeend zijn, of mensen te vertrouwen zijn....
In de wereld buiten mijn leerlingen ben ik vaak op mijn hoede, wat ik bij hen niet hoef te zijn want alles wat ze doen, wie ze zijn, is écht.....
Dan komt de zalige maaltijd eraan... geserveerd door een stralende Jip met een prachtige goudeerlijke glimlach....
Och wat is ze trots....
Maar och wat ben ik nog veel trotser op haar.....
En op deze mensen hier die haar zo hebben laten groeien en doorontwikkelen.....
De sfeer is zo gaaf hier in dit hippe restaurantje.... je zou er wel voor altijd willen blijven....
We bestellen dus nog maar meer....
Ik ben alleen helemaal niet van het zoet..... en toch moet ik één van de zoveel soorten brownies of blondies proeven..... en warme chocomelk.... met slagroom.....
En Willem ook....
Willem heeft geen moeite met zoetigheid.....
Zelf merk ik echter dat al die suikers in mijn lijf niet zo'n fijne uitwerking hebben....
Mijn maag protesteert, ik begin te transpireren en ben een beetje misselijk....
We nemen afscheid.....
Lieve Jip wat ben je wonderlijk mooi op je plek hier....
Lief team, wat hebben jullie het goed voor en met elkaar.....
Ik kom thuis....
Ligt er een prachtig cadeau op me te wachten..... een edelsteen hart.... opgestuurd gekregen van mijn klassenassistente......
Wow..... en ook dit komt weer binnen.....
Ik begin me echter beroerder te voelen, neem een douche en duik in bed.....
De suikers uit mijn lijf slapen.....
Toch weer een teken dat ik de volgende keer niet eigenwijs moet doen....
Mijn lijf houdt niet voor niks van hartige dingen....
Jaarlijks kijken we naar de Televisierring uitreiking....
De zestigste dit jaar....
En wat een mooie dit keer..... kwetsbaar mooi.....
En zo prachtig gezegd door Emma Heesters:.... kanker maakt geen onderscheid tussen arm en rijk, jong of oud, bekend of onbekend.....
En wat een terechte ovatie voor Martijn Krabbé.....
Heerlijk hoog niveau entertainment ook....
Tja en wat mij betreft een jammere winnaar....
Ik ben geen fan van voetbal inside.....
Maar goed ik ben dus één van die 26% die niet op ze stemde......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten