Dag van:
Tja, ach.... dat je echtgenoot een weekend met het koor eropuit trekt naar Friesland voor twee optredens, en natuurlijk ook gezelligheid, is natuurlijk even stil in huis en niet leuk....
Zeker als het weekend eigenlijk de enige twee dagen in de week bezit dat je elkaar nog relatief voldoende ziet om het nog een relatie te noemen (nee hoor, zo erg is het niet).....
Maar dat er een brief ligt..... zeg maar twee brieven in één enveloppe waar op de ene vermeld staat dat je tandarts ermee stopt en op de andere het nieuwe tandartspaar zich voorstelt..... dat is pas echt een ramp.....
Ik de getraumatiseerde tandarts patiënt die afscheid moet gaan nemen van iemand die eindelijk nu na ruim 35 jaar begon te wennen.....
Ik heb in mijn leven namelijk slechts twee
tandartsen gekend....
tandartsen gekend....
Ja, eigenijk drie maar aan die eerste, de schooltandarts, waaraan ik dus mijn trauma heb overgehouden, tel ik niet mee en heb ik, op die achtergebleven angst na, uit mijn herinneringen gedelete....
Blijven er over mijn eerste tandarts waar ik 30 jaar heb gelopen en deze, de tweede waar ik 35 bij kwam.....
En nu gaat hij weg, en moet ik de laatste resterende jaren mijn, dat 'wat ervan overgebleven is gebit', aan een jong stel toevertrouwen....
Joost met de dubbele achternaam (ook dat nog) en Biba...... alsof dat als een geloofwaardige tandarts klinkt.....
Nee, doe me dan maar gewoon Jeroen en Ellen....
Maar Jeroen en Ellen stoppen er dus mee....
Toen ik geboren werd was Jeroen al twee jaar druk op zijn speelkamer in de weer met tandarts spulletjes; haakjes, spiegeltjes en wellicht de boor van zijn vader.....
Daar waar ik dus nog twee jaar op moet wachten, kan Jeroen nu gaan doen......met pensioen....
We hadden een onmogelijke haat liefde driehoeksverhouding die twee en ik....
Jeroen was precies wat ik nodig had op het moment dat ik van mijn eerste tandarts naar hem overstapte....
Hij was namelijk leger tandarts geweest.... doortastend, niet zeuren maar toch begripvol....
En Ellen is zijn gezellige afleidingsgeschut....
En ook al lag ik trillend als een rietje op die tandarts stoel, ik had op geen ander doel trillend willen liggen dan op hun stoel....
Oh ja, en hij rookt.... dat vind ik ook wel altijd een prettige gedachte....
Dat zijn heup hem in de steek begon te laten had ik al enige tijd in de gaten....
Dat zal ook wel de belangrijkste reden zijn waarom hij stopt....
Er zal nu wel gauw een nieuwe heup aankomen.....
Maar hoe het ook zij, zelfs op deze bereikte pensioensgerechtigde leeftijd is Jeroen nog onweerstaanbaar aantrekkelijk.....
En hij had, ondanks dat je geen woord kon terug zeggen, altijd interessante gespreksonderwerpen.... en altijd had hij gelijk, ook als hij dat niet had..... je kon geen weerwoord geven al lang je met mond wijd open.....
Echt een man van lullen en kiezen vullen....
Het leuke was dat ze als echtpaar in de behandelkamer ook gewoon een echtpaar bleven....
Ruzie makend, elkaar aanvullend, elkaar lieve woordjes zeggen.... nou ja dat wat echtparen in openbaar kunnen doen zeg maar....
Je was eigenijk altijd op visite zij het dat je op een onmogelijke ongastvrije stoel gepland werd.....
Oh ja, en de koffie ontbrak..... je kon je mond spoelen met gewoon kraanwater.....
En nu gaan ze weg.... na 35 jaar.....
Man dit weekend al weg, leuke collega na meer dan 40 jaar onderwijs vandaag weg, honden weg (in het pension) en nou Jeroen en Ellen ook al weg....
Het is dat ik vanavond het journaal keek, anders zou ik gedacht hebben dat er geen ergere dingen op de wereld konden gebeuren dan dit....!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten