Dag van:
Een vrije donderdag.....
Nou ja, niet helemaal want Willem krijgt een telefoontje waarbij óók het computerscherm gedeeld moet gaan worden en 'oooooh Wampie je blijft er wel bij hoor, want daar heb ik geen verstand van'......
Ook moet de PowerPoint afgemaakt en opgestuurd.....
Ik moet zeggen dat ik echtgenoot zijn soms als een fulltime bijbaan kan zien.....
Nu even de omschakeling want..... geboren als vrouw heb je meerdere functies in 't leven......
Als moeder namelijk, leef je in de haast van alledag.......
Je staat vroeg op, maakt ontbijt, zorgt dat iedereen op tijd de deur uitgaat......je denkt aan schooltijden, gymspullen, verjaardagen, afspraken, de was, het eten, en of je kind wel genoeg groente eet........
Je plakt pleisters, troost zere knieën en liefdesverdriet, overhoort huiswerk, krijgt een lege nest syndroom etc.....
Als moeder ben je voortdurend onderweg tussen zorgen en doen......
Je wilt alles goed doen..... beter nog..... perfect doen, en dat mislukt vaak hopeleoos...... Want moeders dragen niet alleen kinderen, ze dragen ook verantwoordelijkheid, schuldgevoel en liefde in één adem........
En weer een omschakeling..... of misschien toch eigenijk 'the circle of life'......
Als oma is dat anders.....
Oma zijn is een zachtere vorm van moederschap....... eigenijk helemaal geen moederschap.......
De haast is verdwenen, de tijd lijkt vriendelijker en waar je vroeger streng was uit liefde, ben je nu mild......óók uit liefde......
Als moeder dacht je vooruit.....'wat moet er nog gebeuren'.......?
Als oma denk je terug......wat mooi dat dit er nog is........
Als moeder zie je vooral wat nog moet......
als oma zie je wat er al is.......
En dat maakt alles lichter.......
Oma zijn… dat is écht iets anders.......
Oma zijn is als de zon die ’s middags warm op de stoep valt........niet fel, maar vriendelijk........
Het is de tijd die zachter is geworden, de dagen die niet meer gejaagd voorbij rennen, maar zich uitstrekken........
Je kijkt met mildheid, met verwondering...... en vooral trots.......
Waar je als moeder nog regels had, heb je als oma ruimte.......
Waar je vroeger haast had, maak je nu tijd.......
En waar je als moeder dacht aan later, leef je als oma voluit in het nu.......
We schakelen door....... omdat het leven nu eenmaal een aaneenschakeling van gebeurtenissen en ervaringen is......
Want dan ineens, op een gewone ochtend als je nog maar net je eerste kop koffie op hebt, gaat je mobiel.....
"Hoi oma hoe gaat het..... ja met mij óók goed hoor....... ben je thuis......ha fijn.... doe dan de voordeur maar open.....
En dan ineens staat ze daar........
Mijn tweede kleindochter in kleinkinderen rij .........
Helemaal alleen, met de bus gekomen......
Zonder iets te zeggen, zonder een belletje vooraf.......
Gewoon zomaar een verrassing......
“Dag oma,” zegt ze, met die blik die tegelijk ondeugend en trots is........
Mijn hart maakte een sprongetje......
Zoiets onverwachts, daar sta je als moeder heel anders in...... dan zou je in paniek raken over veiligheid, tijd, planning, problemen...... Maar als oma lach je, haal je diep adem en zeg je: “Wauw wat gaaf en wat dapper van je!.......”
Willem die bij zijn muzikale partners aan het repeteren is voor het concert van 28 november, en van mij hoort dat Britt er is, komt meteen op het idee om een chocoladetaart te halen, want Britt en chocolade.........
Daarin verschillen Britt en haar oma enorm dus......
“Omdat jij dat de lekkerste vindt,” zegt hij als hij binnenkomt en de taart aan haar laat zien.......
En dan die glunderoogjes.......
Willem snijdt een groot stuk af, de kruimels vliegen alle kanten op, en ik denk aan de vele appeltaarten die ik zelf moest bakken, de kruimels deeg die in het rond vlogen, de schillen en gemorste kaneelsuiker, de rommel die ik zelf moest opruimen, en zorgen moest dat niemand te veel suiker kreeg...... want oh dat hypergedrag......
Nu niet......nu mag alles.......
We praten over haar opleiding diermanagement waar ze helemaal idolaat van is..... en over had vriendje....
'Al acht maanden verkering oma'.....(ook idolaat dus)......
Wat later gaan we samen op schoenenjacht want haar ene schoen legt het loodje......de 'air' (zoals zoiets heet), verdwijnt bijna letterlijk in the air......
Maar laat Footlocker nou niet meer op dit winkelcentrum bestaan nu er verbouwd wordt......
Oma’s ogen glinsteren in elke winkel..... ja die van oma wel: “O, die zijn mooi! En die! En kijk nou die met dat glimmertje!”............
Maar mijn kleindochter schudde haar hoofd. Te hoog, te laag, te saai, te druk...... geen ijzeren plaatje on de veters en geen gaatjes op de bovenkant..... en het moeten écht precies dezelfde zijn die ze nu aan heeft......
Zucht.......
Is dit mijn kleindochter vraag ik me even ernstig af.........
En op het eind van de dag, toen ze haar nieuwe schoenen nóg niet had gevonden, maar wel oma om nog een stuk taart vroeg...... ze zich verbaasde over de
paniekerige Willem als het om computers gaat..... we óók nog naar Decathlon reden en wel laarzen voor Willem scoorde maar waar ze niet die hele super enige speciale air schoenen hadden, kwam mijn dochter.....
paniekerige Willem als het om computers gaat..... we óók nog naar Decathlon reden en wel laarzen voor Willem scoorde maar waar ze niet die hele super enige speciale air schoenen hadden, kwam mijn dochter.....
Je weet wel....de moeder met dat moedergevoel die ondanks haar eigen oorpijn toch gewilig was naar de stad te rijden omdat daar wel een Footlocker zit.....
'Hé Britt...... als ze die schoenen óók in het zwart hebben dan stuur oma maar een tikkie, want die betaal ik, zwart past namelijk beter bij de winter garderobe'...... roep ik bij afscheid......
Er is immers niets zo onverwacht, en zo vol liefde, als een kleindochter die zomaar op bezoek komt om oma te verrassen......
Laat ik dan eens lekker terug verrassen.....
En als ze dan super trots vanuit de winkel opbelt en zegt "oma, de zwarte zijn goedkoper, je krijgt een deel geld terug" en oma dan zegt "koop daar nog maar een chocoladetaart voor want we
hebben nog een halve hier laten staan in de koelkast die voor jou was"..... en je dan die giechellach in haar stem hoort.....dan kan je dag niet meer stuk.....
hebben nog een halve hier laten staan in de koelkast die voor jou was"..... en je dan die giechellach in haar stem hoort.....dan kan je dag niet meer stuk.....
Afgesloten met een appje......
-Echt bedankt lieve oma voor de gezellige dag....... en de schoenen:)❤️❤️❤️
-Écht bedankt lieve Britt voor de super verrassing.....
-Geen probleemmmmm oma❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Geen opmerkingen:
Een reactie posten