Waar alles donker lijkt
Schijn jij je licht
In een tijd waar zoveel dood is
Breng jij weer leven
In een tijd van verlies
Ben jij de toekomst
In een tijd van zoveel tranen
Tover jij een glimlach
In een tijd van angst
Geef jij vertrouwen
In een tijd waar onze wereld op z'n kop staat
Leg jij je kop op je pootjes
En kijkt ons wat scheef aan...
"Alles gaat over"
"Het komt goed... hoe dan ook"
Van..... en als vandaag al zo zwaar voelt, hoe zal dat morgen dan zijn....
Morgen als we definitief afscheid nemen van onze lieve vriend....
Afscheid fysiek dan.... want van iemand als Ben valt geen afscheid te nemen...
Die blijft altijd alom aanwezig... dat voel ik nu al....
Dat kan niet anders.... want feestjes zonder Ben dat kan in mijn gedachten niet bestaan....
Van... vandaag de puntjes op de i wat betreft het memoriam....
En bloemen halen....
De kaartjes niet vergeten....
Van... maar eerst een les in elkaar prutsen voor de leerlingen die thuis zitten....
En naar wat ik zo om me heen hoor, na de persconferentie van gisteren, het debat vandaag in de Kamer, bekruipt mij het gevoel dat ze nog langer thuis zullen zijn dan alleen die afgelopen weken....
Corona is een killer.... een meedogenloze om zich heen slaande moordenaar...
Die de haakjes van zijn kroonachtige verschijning in je keel vastzet.....
Zich erin boort als een teek die niet loslaat....
Van... ik hou het op voorlezen...
Mobiel voor mijn beeldscherm, zelf uit beeld, leuke illustraties... en ik die vertel....
Het wordt een leuk filmpje...
En gezien even later al de reacties, valt het in de smaak....
Volgende week maar meer....
https://youtu.be/NuHcJpOL6Kg
Van....Banjer lijkt toch echt zindelijk al hoor...
Nog steeds niks in huis gedaan...
Behalve dan de boel bij elkaar piepen, naar de katten keffen, want blaffen is het toch écht nog niet te noemen, de knoppen van laatjeskast kapot knagen, evenals de snoeren van de lader van de telefoon en die van de camera...
Speelgoed genoeg hoor... maar die dingen plus mijn veters van de schoenen en de hak van Willems klompen zijn favoriet...
Het is dus weer een janboel van' HÉ ' en 'EEEEUUUUUH' .... 'NEE' en 'PAS OP'....
maar dan gaat hij weer liggen en kijkt je aan met die oogjes waarbij je je afvraagt "Hoe heb ik daar net ooit kwaad op kunnen worden"....
Van.... Willem is naar de Duivenpost of zoiets voor een foto...
Hij komt in de krant.... in verband met zijn afscheid van school....
Al mogen jullie mij vertellen wanneer dat afscheid ooit plaats gaat vinden...
Het zou 22 april zijn maar als ik die gastenlijst van Willem zo zie.... dan zou dat wel eens kunnen betekenen dat we de komende jaren bezig zijn met afbetalen van boetes voor samenscholing en dan wel voor het feit dat we 35 keer over de toegestane hoeveelheid zitten...
Reken maar uit.... niet meer dan drie personen.... maal 35.... oeps....
Van.... de honden rusten... de katten rusten....
Het leven met zo'n pup in je directe omgeving mat af....
Maar wat houden ze zich goed....
En wat zijn ze lief voor Banjer....
Vooral Bengel ook.... ze likt zelfs zijn snuitje....
Tante Bets niet hoor...oooooh nee...
Ze vloog zelfs bij Bengel op de rugleuning....
Ze schrok er zelf van....
Ze jent Bengel immers alleen maar.... en nou vliegt ze hem notabene pardoes in de poten op zoek naar bescherming....
Van... Banjers eerste wandeling...
Eén minuut per week oud...
Nou hij is negen weken dus een minuutje of tien mag hij wel met de groten meewandelen.....
En daar gaat hij hoor...
Zoals bij iedere hond die we tot nu toe hadden is het bruggetje even een probleem maar ook dat overwint hij snel...
Ik denk dat ik Willem vandaag al voor de tiende keer hoor zeggen "het is een slim hondje hoor".....
Ja Willem... nu weet ik het wel.... oh oh oh wat een slim hondje hebben wij toch aangeschaft....
https://youtu.be/0CV9GFIaBuU
Van..... wat een prachtig nummer heeft Stef Bos toch weer gemaakt ict de huidige ellende...
Ik ben er stil van...
https://youtu.be/uUcWs_OFYjI
Van....... mijn draai vind ik vandaag niet...
Ik ijsbeer wat door huis... maak hier elen daar een foto van Banjer...
Knuffel een keer met Blitz en Borre...
Speel met Bengel....
Lees mijn mail maar eens door....
Zit even in de zon buiten maar ook daar ben ik te onrustig voor...
Mijn borduurwerk neem ik al maar helemaal niet ter hand .....
Haal bloemen.... doe boodschappen.... kook...ga in bad...
En dan is het acht uur....
Op dit moment moeten in de straat van Marleen alle kaarsjes gaan branden voor Ben...
Wat zal het een bijzonder gezicht zijn...
En dat is het ook zie ik als even later zijn dochter en Marleen zelf de foto's appen....
Hoeveel slik weg momentjes zal dat gekost hebben...?
Hoeveel tranen....?
Hoeveel gedachten...?
En hoeveel ongemakkelijke momenten omdat je elkaar niet mag aanraken...
Maar wat een kippenvel ontroerend mooi gezicht is het....
Een hartvorm met drie letters die de naam Ben vormen....
Een hart van bloemen ook....
Een hart ja.... prachtig....
Ben had zo'n groot hart....
Iedereen paste erin....
Tot je het te bont maakte...
Want Ben's hart was een rechtvaardig hart...
Och..wat zal dit mens Ben gemist worden.... door zovelen....
Van.... op naar morgen....
Op naar weer één van de moeilijkste dagen in mijn leven die op mijn pad kwamen....
Afscheid van een vriend.... ruim 33 jaar....
Nee... geen afscheid... geen laatste eer....
Gewoon een verhaaltje over iemand die we zo lief hebben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten