Het is even genoeg...
Weg van het geregel....
Even een pas op de plaats...
Korte pas maar hoor...
Het worden namelijk heel veel passen....
Vriendinnetje en ik gaan naar Kevelaer....
We hebben wat met dat Duitse bedevaartsoord...
We proberen er minstens elk seizoen even heen te gaan...
Omdat elk seizoen zo vreselijk zijn charme heeft daar...
De bakken vol voorjaarsbloemen en bloesembomen ... de slenterende zomer toeristen massa met de voortsjokkende processies... de vallende blaadjes van de geel oranje rood geleide herfstbomen op de Kirchplatz met zijn kerzenkapelle... en de sfeervolle kerstverlichting met echt branden kaarsen overal...
Van.... de voorjaarsbloemen zijn er wel.... de bloesem laat nog even op zich wachten maar staat op springen.... de zon schijnt...
Het eerste wat we doen is dus een terrasje pakken...
Van... een vogel poept van hoge hoogte in zijn vogelvlucht op mijn hand...
Een warme groen met witte klodder...
We zien de vogel niet...
Hé ma, roep ik naar boven....
Heb je iets met me af te rekenen...?
Had ik misschien toch wat vaker langs moeten komen...?
Annet lacht...
De Nederlanders op het terrasje kijken me bevreemd aan...
Dit vergt duidelijk enige uitleg...
Ik vertel dus dat mijn schoonmoeder eergisteren is overleden...
Een dag na haar verjaardag notabene...
Nu lachen ze mee...en condoleren...
Er ontstaat een mooi gesprek over de dood en Alzheimer...
1 op de 5 mensen krijgt een vorm van dementie...
Het is niet raar dat, op dat terras, men dus wel iemand kent die het ook heeft...
Van.... na een heerlijke kaneel wafel voor mij en apfelstrudel voor Annet is het de hoogste tijd om te gaan shoppen...
Bij Lara... een moderne exclusieve maar best betaalbare modewinkel..... we slagen er altijd...
Het is daar de kunst en uitdaging om met maar één zak kleding naar buiten te gaan....
(In één zak passen dan wel 4 kledingstukken)....
Het lukt... maar kost ook dit keer weer moeite....
Er is zoveel leuk... en zoveel dat past....
Van... de Hauptstraße in.....
Naast de vele kaarsen en iconen winkels ook veel kunst...
We gaan ervóór vandaag...
En voor er het weten zijn we euro's armer maar mooie kunst objecten rijker....
Zelfs voor Willem...
Annet heeft nog net geld genoeg over om wat kaarsjes te branden bij de kapel...
Van.... saillant detail....
Op elke kerkdeur...E L K E kerkdeur dus... bevindt zich een papiertje met de mededeling dat priesters niet meer omhelst of gekust mogen worden... geen hand gegeven wordt... geen hosti's worden uitgedeeld... geen wijwater wordt gesprenkeld...en men geen hand in het doopvont mag steken...
Corona, corona....
Terwijl wij toch zouden denken dat er in een bedevaartsoord toch niks kan gebeuren...
Als hier geen wonderen meer plaatsvinden waar dan wel....
En op God wordt ook al weinig vertrouwd...
Van.... we vluchten nu bijna Kevelaer uit....
Nee niet om de Corona... maar om het financieel niet nog bonter te maken...
Van.... gezellig samen pizza eten...
Het laatste puntje niet meer opkunnen...
En het lumineuze idee krijgen om een nieuw kapsel aan te meten....
Annet pakt schaar... nog een schaar... weer een bijzonder schaar... en daar gaan we...
De eerste poging is geweldig...
Maar achter mag nóg wel korter...
Nu wordt voor iets teveel uitgedund maar vooralsnog helemaal gaaf...
Ik kan met een gerust hart 60 worden....
Van.... tijd voor de honden want Willem is nog met zijn beste vriend afscheid van moeder nemen...
Klus geklaard...
Breiwerk in elkaar zetten...
Klus geklaard....
Borduurwerk van het heilig avondmaal oppakken...
Het eerste kruisteekje zetten in het spierwitte onvermurwbaar stijve stramien...
Willem die oh zo blij is met zijn kunstwerk...
Ingegoten uurwerken die tezamen een waxinehouder vormen...
Mijn collectors item katten... wist ik veel dat die zoveel waard waren en wild verzamelt worden... er kwam zelfs een bus toeristen die speciaal voor die katten van die makelij kwamen... en ik vond ze gewoon zomaar leuk .... je reinste heiligschennis... ze staan in ieder geval nu te pronken in het rekje aan de muur...
De katten zonder miauw.....
Even voor de mede liefhebber:
Sinds de start in 1871, is de porseleinfabriek Goebel uitgegroeid tot de grootste geschenkartikelen fabrikant in Europa. Sinds het begin draait alles om de artistieke waarde en het fijnste handwerk, of het nu gaat om de traditionele series of het assortiment van vandaag. Goebel staat voor een eerste klas cadeau’s en dat alles nog steeds volgens filosofie van de oprichter. Een mooi product met gevoel!
De grootste serie cadeauvoorwerpen van Goebel is wel ontworpen door de kattenliefhebster Rosina Wachtmeister. Goebel en Rosina Wachtmeister, zijn twee partners die staan voor succes!
Voorwerpen ontworpen door Rosina Wachtmeister met poezen en katten, kleurrijk of in zwart wit, die kattenliefhebbers in extase brengen. Bedwelmende kleuren, de werken van Rosina Wachtmeister die ons versteld doen staan met hun intensieve kleuren. Deze kleuren komen tot leven in de woonplaats van Rosina Wachtmeister, in een kleine Italiaanse dorp in Umbria. Zelfs op de muren van Rosina Wachtmeister’s historisch huis schijnen de kleuren als vuur.
Ja dan heb je dus wat....Piccolo Coccinella en Amanda zijn mijn aanwinsten...
En wat de toekomst brengen moge.......??!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten