Dag van:
Het is 11 april, 10.10 uur en de voordeur slaat in het slot...
De honden kijken nog eventjes door het smalle raampje naar de haldeur en nemen dan hun plek in de kamer weer in....
Behalve Blitz.. die sjokt naar boven...
Daar is haar veilige plekje boven aan de trap, ver weg van Babs....
Ik lig nog in bed... en pak mijn boek....
Er heerst rust in huis....
En iedereen weet dat ik zielsveel van mijn wederhelft hou en niet zou weten wat ik zonder hem moet....
Nou ja...... één dagje dus wel... misschien zelfs wel twee....
Want ik geniet zo van die rust..... van even alleen ik met mijzelf....
Even geen Wampie!!!!!!!.....
Even niet kun je dit, wil je dat even, ach luister even, wat vind jij ervan, vind je dat ik.... zullen we..... als we nou.... wat eten we... is het nog geen tijd om te koken....
En het is me dan ook nog een onrust ook hoor deze maand....
De planner in de wc staat helemaal compleet totaal vol...
Geen dag onbenut.....
"Wel een beetje veel hè", zei Willem van de week....
"Ik mag wel uitkijken dat ik mezelf niet voorbij loop".....
Hm,hm humde ik... en keek met een schreef oog toen zijn mobiel ging en hij weer een afspraak maakte....
En deed hij nou 1 ding per dag... nee... vandaag is hij ambtenaar van dienst in de kerk... gaat hij naar het afzwemmen van zijn kleindochter.... én naar het pakwerk van de hond van zijn schoonzoon kijken....
Ik bedoel maar....
Maar hier heerst de rust....
Ik loop door de steegjes van Parijs waar net (17e eeuw) de verordening door de Zonnenkoning is afgegeven dat er straat lantaarns moeten komen (met kaarsen)...
En dat de mensen kaarsen voor hun ramen moeten zetten....
Hij wilde daarmee zorgen dat het gespuis van de straat bleef nu ze zichtbaar werden in het licht en de gendarmerie ze zo beter kon oppakken....
Dan wordt het toch tijd om mijn bed te verlaten...
Ik trek alleen een wijde jurk aan met pantoffels eronder...
Zó... ik heb ook een soort pyjamadag......
Mijn pyjamadagen... de dagen zonder Willem... bestaan vaak uit bezinnen.... ofwel nadenken, inkeren, reflecteren, overpeinzen, mediteren....
Misschien ook wel orde in de chaos scheppen... dingen op een rijtje zetten....
Een beetje voor me uit filosoferen....
Ik mag dan ook graag zo nu en dan de Happinez er eens bijpakken of citaten opzoeken....
Gewoon even los van de man die zelf zo vol gedachten, ideeën, creaties, filosofieën maar vooral meningen zit....
Zo stellig als hij dan kan beweren dat het geen waarheid is die hij verteld, zo overtuigd komt hij over....
Grappig dat ik even later lees dat "de denker de Vaderlands" voor de komende twee jaar, Paul van Tongeren, het ook al over nadenken heeft...
Gudde had het over meedenken en humeurmanagement...
Huijers had het over tegendenken Roovers over tussendenken....
Ik denk dat ik met nadenken het verste nu even kom...
Niet de feiten doen ertoe maar wel welke betekenis ik er aan geef...
Van Tongeren zegt dan heel mooi - je trekt de gordijnen open en je ziet de zon schijnen... mooi weer dus.... of de regen vallen... slecht weer dus.... maar welke betekenis geef je daaraan... - en ik ga verder, welke waarde hecht ik daaraan....
Willem gaat de deur uit en ik zeg 'rust'.... is dat een feit of de betekenis die ik eraan geef.....
Ik hou van rust... ik hou ook van Willem...
Meer nog hou ik van de afwisseling...
Sterker nog.... ik kan niet zonder....
Vervelend is alleen dat ik ook zo vaak dan denk "Wat zullen anderen daar wel niet van zeggen of vinden, dat ik het af en toe fijn vind dat Willem er even niet is'....
Dat zou ik toch eens los moeten kunnen laten....
En datzelfde heb ik natuurlijk ook in andere kwesties...
Op mijn werk bijvoorbeeld... dat ik dénk 'wat zullen mijn collega's daar over zeggen of denken'....
Dat heb ik ook in mijn sociale leven....
En eigenijk is het ook misschien helemaal niet erg om te denken...
Ik ben ook vaak geïnteresseerd in hoe anderen iets vinden of hoe ze erover denken...
Ik hecht daar ook waarde aan....
Samen sparren noem ik dat vaak...
Het is dan aan mij om er wel of niet iets mee te doen...
Maar tja hè.... soms sta je wel eens niet zo zeker in je schoenen.... en dan telt de mening van die ander toch wel zwaar, zo niet zwaarder....
Dan is het niet meer jouw waarde maar vooral die van de ander...
Soms kan ik ook wel eens de mensen die dat niet hebben daarom benijden hoor....
Het heerlijke van nadenken in je eentje is dat al die meningen... al die anderen... er niet zijn...
Dat je je eigen denken, voelen beleeft met jezelf...
En vandaag vind ik alles wat ik denk goed....
Het is mijn waarde... het is mijn betekenis...
En onderwijl bestel ik toch maar even dat boekje van van Tongeren 'het wonder van betekenis'.....
Gewoon even een leidraad om maar niet alles klakkeloos aan te nemen....
Iets waar je zeker in deze crisistijd heel erg toe geneigd bent...
Is het niet klakkeloos aannemen danwel je bij de situatie neerleggen...
Eigenijk hè... zo dacht ik verder... zijn er dus twee kampen in deze corona crisis...
Zij die geen geduld hebben om te wachten met die lockdowns..... en zij die geen geduld hebben tot iedereen gevaccineerd is....
De een wil het niet of minder goede..... de ander het goede maar eigenijk willen we gewoon allebei dat het maar zo snel mogelijk over is....kunnen de twee partijen elkaar daar niet ergens vinden...?
Hmmmm ik neig naar een tussenweg... dus toch de tussendenker....
Of... gaat nadenken misschien vooraf aan tussendenken en tegendenken....?
Enfin.... mijn hoofd maalt alweer...
Laat ik de studie voor de volgende module maar eens voorbereiden...
Woensdag gaan we weer aan de bak....
Dan wil ik het webinair van vorige week over digitaal lesgeven nog even nabeschouwen.... en het volgende webinair over taalachterstanden voorbereiden....
Leren, leren, leren.... en dat als je aan het einde van je carrière loopt en de 61 volgende maand bereikt....
Waar doe ik het voor....
Voor mezelf...?
Voor de kinderen....?
Voor de school....?
Omdat het zo hoort....?
Wat wil ik nog bewijzen in die laatste 6 jaar....
Veel belangrijker is hoe ik mijn energie behoudt....
Hoe ik elke ochtend de puf houdt om weer op te staan....
En zo zit ik alweer te peinzen.....
Betekenis geven... denk ik alweer verder...
Ik vind vandaag alleen zijn een zegen....
Hoeveel mensen zouden echter juist even niet alleen willen zijn....
Het is dus ook in welke omstandigheid je verkeert wat er voor zorgt welke betekenis je eraan geeft....
Alleen zijn is dus prettig als je weet dat de ander weer komt op een bepaald tijdstip...
En moet dat dan een bepaald of mag dat ook een onbepaald tijdstip zijn....
En heeft dat alleen zijn met leeftijd en mogelijkheden tot verplaatsen of niet kunnen verplaatsen te maken....?
Kan je in je eentje alleen een sociaal leven hebben als je mobiel bent... of als die ander mobiel is?
Nadenken.... nadenken....
Vandaag had ik er de tijd voor....
Hoe lekker was dat....
De module gaat over ontwikkelingsstimulerend werken....
Nou me dunkt... ik zeg... neem af en toe even een dag voor jezelf..... het helpt... écht.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten