Dag van:
Na turbo snelle voorbereidingen die zorgden voor lange gesprekken, overleggen met uitvaarder, koster, familie, middernachtelijk schrijven, overpeinzingen, toch weer veranderingen, muzikale oefeningen, spanning en zenuwen.... had Willem dan vandaag de eerste begrafenis in zijn voorganger carrière...
De deur zegt klik, de honden deinzen weer naar achteren en ik neem mijn eerste kop koffie....
Willem is écht met een tweede leven bezig....
Het leven dat hij op zijn zeventiende al voor ogen had, waar van alles tussen kwam waardoor hij toch meester voor de klas bleef, maar nu dan toch nog aan het leven is......
En heus... hij was een geweldige meester... een meester met een hart voor ieder kind... een meester bij wie elk kind gezien werd...
Maar dit wat hij nu doet dat is een passie...
Hiervoor gaat alles aan de kant....
Hier zit alles in wat Willem is en Willem Willem maakt... betrokkenheid, inlevingsvermogen, creativiteit, muzikaliteit, schrijverstalent.... en de liefde voor zijn God.....
Ik neem nog een slok koffie....
Inmiddels heb ik mijn boeltje van binnen naar buiten verplaatst...
De zon schijnt heerlijk... ik zit uit de wind....
Ik zak in de kussens van de tuinstoel......
En begrijp me niet verkeerd want ik heb het heerlijkste vak dat je maar kan hebben....
Het vak dat ik al vanaf mijn kleuterleven wilde....
Maar... wat zouden wij, als alles anders was gelopen, toch een mooi domineepaar geweest zijn...
Ach... zulke dingen kan je alleen denken als je met je snuit in de zon, in kussens gezakt zit te mijmeren....
Gedachten met beelden uit kneuterige films als "dagboek van een herdershond"....
Of uit boeken van WG van de Hulst.....
Dan zie ik zo'n knusse pastorie die aan een lieflijk kerkje vast zit....
Rood geblokte gordijntjes voor het keukenraam... met luiken ervoor waaruit in het midden hartjes gezaagd zijn....
En in de keuken een gezellige eettafel met zo'n kleed erover.... de koffiekopjes, het suiker en melkpotje een het vaasje met gepoetste theelepeltjes op een blad in het midden van de tafel, de fluitketel die tegen fluiten aan pruttelt op het ouderwetse fornuis in een koof, en de geur van koffie die in kleine walmpjes de perculator uitkomt.....
De katten liggen op hun kussentjes voor het raam...
Willem drentelt fluitend op zijn altfluit in de bijkamer... waar op een groot eiken bureau stapels papieren, pennen en bijbelboeken verspreid liggen... want Willem schrijft immers alles uit... mét de hand....
Géén computers in zijn werkkamer....
De boekenkast uitpuilend van de schots en schreef staande boeken waar nodig een stofdoek overheen moet...
De kennis staat daar... het gevoel drentelt mee.. in zijn hart en ziel, door de kamer....
De kamer waar in elke hoek een Duitse herder ligt....
En als je dan het raam van het keukentje en de werkkamer uit zou kijken, zie je het pad met aan weerszijden tulpen met op het gras links een grote treurbeuk, Willems keuze...... en rechts de appelboompjes, mijn keus.....
In de werkkamer zou zich de deur naar de consistorie bevinden en vandaaruit kon Willem zo zijn kerkje instappen....
Ik zou dan nog in de keuken rommelen en bij het rinkelen van de bel de voordeur openen om mensen die een luisterend oor nodig hebben mee het keukentje in te nemen... alvorens ze met hun dominee in gesprek gaan...
Wellicht zou ik daarna achter mijn secretairetje verhaaltjes en gedichtjes voor kinderen schrijven.... wél op een computer....
Zou ik de op handen zijnde koningsspelen in het dorpje organiseren... die op het dorpspleintje van plaatsvinden....
Een ballonnenclown, blikgooien, touwtje trekken, ezeltje rijden.....
En voor de vrouwen een appeltaart wedstrijd uitschrijven... oh ja... heerlijk.... al die schalen met geblokte theedoeken erover op een plank op schagen onder de aloude eikenboom...
Voor de kinderen dan ook maar een versierde fiets optocht....
En klompendansen.... voor iedereen....
Daarna zou ik het avondeten voorbereiden... want Willem vraagt immers altijd wanneer en wat we eten...
En terwijl de pannen op het fornuis staan zou ik facetimen met de kleinkinderen.... die meteen vragen wanneer ze weer mogen logeren om koekjes te komen bakken en pannenkoeken...
En direct nadat Willem de mensen na het gesprek de keuken uitlaat komt hij de keuken in, tot de deksels op en pikt uit elke pan wat lekkers....
Ik sla met mijn hand om me heen...
Zoem..... zoem.....
Een bij haalt mij uit mijn droom...
Weg is de gezellige keuken.... de geuren om mij heen verdwenen... en net te laat om Willem op zijn vingers te tikken....
Ik zit gewoon op de vlonder.... waar de eenden kwakend flirten met de vrouwtjes die nog geen kroost hebben rondzwemmen....
Waar de aalscholver onderduikt en ik altijd een weddenschap met mezelf hou over waar hij weer op zal duiken boven water....
Nooit heb ik dat goed....
Waar de ganzen gakkend overvliegen....
En Borre en Benji luid blaffend met de kop door de schutting, een hond met baas die over de brug lopen, de angst proberen aan te jagen....
Waar Bets probeert te eenden te vangen door tergend langzaam sluipend zo onopvallend mogelijk, haast onzichtbaar door het gras, steeds dichterbij komt....
Niks geen Drentse pastorie op een kerkpleintje vol ongelijke klinkers....
Maar een fijne droom was het wel....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten