23 april 2021

Dag van:

Écht.... als je ouder wordt dan....

Een mens raakt nooit uit geleerd... of eigenijk... uit ontwikkeld....

En zoveel als je leert als je jong bent... zoveel dingen in je opslaat... zo komt er die periode van rond de 60 waarvan ik persoonlijk durf te zeggen dat het weer zo snel gaat...

Ook met leren en ontwikkelen maar nu niet door leren, opslaan, vasthouden... maar juist met loslaten....

Eerst dat verschrikkelijke acceptatie proces... dat je hoofd sneller denkt dan je lijf dat kan volgen....

En volgens mij accepteer ik dat tot de laatste zucht niet helemaal.... maar wie weet....

Inmiddels weet ik immers óók dat 'zeg nooit nooit', een quote is die hout snijdt....

Neem nou vandaag.. de koningsspelen...

Hoe een mens was ik niet die altijd alle touwtjes in handen wilde houden en liefst ook nog alle ballen in de lucht....

Ik opperde een paar weken geleden in de briefing een leuk idee om een ballonnenclown uit te nodigen....

Toch in deze coronatijd een beetje vrolijkheid en feest voor de kinderen....

Leuk idee, vond iedereen...

Ik regel dus een ballonnenclown.... over en weer mailcontact en ja hoor... hij komt...

Hij wel... ik niet.... het is immers niet mijn werkdag...

Vroeger had ik dat niet laten gebeuren...

Dan moest en zou ik erbij zijn...

Stel dat er iets niet ging zoals ik het georganiseerd had...

Nu regel ik een ander contactpersoon.... en ga er vanuit dat iedereen gewoon een leuke middag heeft....

Al app ik stiekem toch wel even mijn assistente, die fulltime werkt, met de vraag of het écht leuk is....

Zelfs heb ik nog een collega gevraagd limonade te verzorgen en weer een ander de muziek....

Uit handen geven... het gaat me steeds beter af....

De opvoeding is daar ook zijn mooi voorbeeld van...

Altijd bang dat ze niet genoeg goede raad kregen...

En oh als er maar harmonie bleef in onze familie....

Soms zat ik er bovenop...

Heb je daaraan gedacht... en dit niet vergeten....

Familieapps maken want oh jee je zou toch eens uit elkaar groeien....

Maar ook dat kan ik zelfs nu loslaten...

Als ik van de één iets hoor dat ze dwars zit... bel ik allang niet meer direct de ander om te sussen.... of te attenderen....

En is de betrokkenheid daarom minder....

Welnee... juist niet....

Er werd juist meer kwaad gedaan met dat gebemoei en bij elkaar houden, dan nu ik het losgelaten heb...

Al met al heb ik dus vandaag een relaxte ouwedag....

Ik kom ook werkelijk tot niets....

Iets dat ook ondenkbaar was in vroeger tijden...

Elke minuut moest immers nuttig besteed worden....

Nuttig in de ruimste zin des woords....

Of ik moest poetsen, de tuin doen, de bedden verschonen, de was draaien, een boek lezen, breien, borduren, sociale contacten onderhouden,  of zelfs administratie bijwerken....

Tegenwoordig leer ik echt nietsdoen...

Ik zit op mijn krent.... ik kijk naar het water... ik absorbeer de vogelgeluiden, geniet van de veestapel om me heen, babbel wat met Willem die voor mij koffie zet in plaats van andersom, luister naar het gezoem van de bijen in de appelbloesem, volg een fladderende vlinder, hou nauwlettend de koolmees in de gaten die het vogelhuisje in wil, bewonder mijn kleurige nieuwe plantjes... kortom: Ik ben......

Ik zit te zijn....

En ik voel mijn batterij zich laden....

Alles.... ALLES wat mijn ouders me vertelde over ouder

worden, en waar ik harder dan hard " nee echt niet NOOIT", op antwoorde klopt....

De diepste essentie... over wat ze voelden... daar praatten mijn ouders nooit over...

Wel opmerkingen als: je gaat vanzelf goud mooier vinden dan zilver als je ouder wordt..... je gaat klassieke muziek zelf vanzelf mooi vinden als je oud bent..... je gaat vanzelf andere kleding mooi vinden en dragen met de jaren.... je kunt al die veranderingen niet meer zo makkelijk aan....

Nou is die kleding nog wel een dingetje.... maar inderdaad ik voel dat ik de bloemetjesjurk leeftijd nader....

Maar die andere dingen kloppen.... echt waar....

Ik had alleen eigenijk nog meer wil weten...

Maar daar praatten ze niet over.... en trouwens... ze zijn er beide niet meer....

Ik heb nooit kunnen vragen naar hoe de overgang was....

Ik heb er wel naar geraden...

Ik heb nooit kunnen vragen naar pijntjes en kwaaltjes...

Mijn vader had altijd van alles en klaagde de wereld bij elkaar... terwijl hij tot zijn (zelf gekozen) dood doorwerkte ik de journalistiek...

Mijn moeder hoorde je nooit...

Behalve die ene kreet "het gaat wel over voor je een jongetje bent"...

Maar mam..... ik ben 60 en nog steeds geen jongetje... ik vrees ik dat ik dat niet meer ga worden ook.... en nu....?

En ik vind ouder worden niet erg....

Nou ja... tot op zekere hoogte...

Ik kleur mijn haar... steeds minder vaak maar toch....

Ik voel heus dat grijze tijdperk naderen....

Wanneer had jij dat mam?....

Ik gebruik hydraterende crème die zo hydraterend is dat het bijna vloeistof is om mijn huid maar niet zo droog te laten lijken als bij mijn nare oma...

Maar mam... jij zag er áltijd zo mooi uit met een glanzende huid..... hoe deed jij dat dan.....

En hoe deed jij dat na gala's mam....?

Als ik een feestje heb gehad dat veel te laat werd, ben ik de volgende dag zo brak, terwijl ik er vroeger nog wel een feestje achteraan kon plakken....

Maar mam.... wat deed het eigenijk in je hart met je...?

Dat gevoel dat het er bijna op zit....

Dat gevoel van zingeving geven aan die laatste jaren...

En toch heb ik mooie gesprekken met haar gevoerd net voor haar overlijden....

Gesprekken gevuld met.... tja.... wat eigenijk.....

Er werd over dat soort dingen niet gepraat....

Behalve dat ze boos was om dood te gaan na zo'n leven.... een leven van niks...

Vreselijk streng christelijk opgevoed.... een jappenkamp..... een zwaar huwelijk..... maar zelden iets leuks....

Ja jullie waren er, zegt ze dan over mijn zus en mij....

Boos was ze omdat ze alleen ellende gekend had... en... omdat ze niet kon loslaten....

Ze zei dat ze ons niet kon loslaten.... en dat zal ook zeker zo zijn geweest.... maar meer nog denk ik dat ze tot het laatst toe gehoopt heeft dat het nog leuk zou worden....

Ach... misschien heb ik dan toch wat geleerd....

Dat ik het in ieder geval niet zo wil..... en daar ben ik ook hard mee bezig geweest....

Op eigen kracht....

Laat mij straks maar kraken en piepen..... 

Laat mij niks kunnen laten doen op een vlonder...

Laat mij maar "zijn"....tot het laatste loslaten....