Dag van:
Wampie!!!!!!!!!...... ik kan niet slapen...
Ow help ..... hij heeft toch de zenuwen voor die prik...
Wampie!!!!!!...... ik ben alweer wakker....
Ow help daar gaat óók mijn nachtrust....
Wampie!!!!!!!!!.... ik vind het toch wel raar hoor dat spul in mijn lijf....
Ow help... zie je wel... het is die prik....
Wampie!!!!!!!.... kom je nou beneden..... ik moet zo gaan...
Dat was me het nachtje wel...
Maar goed, Willem is onderweg naar de inenting....
En ja hoor een half uur later telefoon....
"Het voelt toch wel heel gek... het tintelde toen het erin ging..... en ik werd een beetje licht...."
Nou lijkt me dat laatste niet veel met de vaccinatievloeistof te maken te hebben maar meer dat de spanning wegvalt.... maar wie ben ik hè.....
En verder voelt hij zich goed en gaat door naar zijn kerkje waar nog van alles moet gebeuren...
Ondertussen zit bij mij alles ook vast...
Mijn nek... mijn schouders....
Te weinig slaap en nachtrust vermoed ik....
Lekker rustig aan dus vandaag....
"Mam mogen de kinderen logeren... ik móét er even tussenuit"....
En hoezeer ik met mijn dochter mee voel want ik herken dat gevoel maar al te goed vraag ik toch echt dit keer of het volgende week mag....
En dat is goed...
Steeds regelmatiger zijn er van die dagen dat ik héél voorzichtig begin te begrijpen... en dat is nog heel wat anders dan accepteren.... dat ik die oude tomeloze oneindige energie van vroeger waar ik stiekem toch elke keer op hoop, niet meer terug krijg....
Dat ik gewoon moet gaan leren accepteren dat die tijd écht voorbij is.....
Maar ik vind het nog een lastige uitdaging hoor...
Dit jaar heb ik eerlijk de zwaarste klas ooit....
De kinderen zijn allemaal geweldig natuurlijk maar de zorgzwaarte is groot...
Dat betekent ontzettend veel administratie, overleggen, ondersteuningsbehoefte.... en ga maar door....
Dat neem je ook mee naar huis....
Daar gaan héél wat uurtjes inzitten....
Dat gecombineerd met ook nog de studie... en alles zoveel mogelijk online, zorgt ervoor dat je extreem weinig vrije tijd nog overhoudt...
Tijd die zo hard nodig is om bij te tanken....
En die tol begin ik zo net iets voorbij de helft van het schooljaar te betalen dus...
Ik wil mijn vak voor geen goud kwijt... het mooiste vak dat er is.... maar oh oh... dit jaar is wel een dobber hoor...
En ach... prins Philip overleden..... bijna 100 geworden...
Jammer dat hij dat niet mocht halen...
Grappige man vond ik dat altijd...
Als ergens een voorbeeld van droge Engelse humor was dan was hij dat wel....
De man van drie stappen achter zijn vrouw...
Zijn vrouw... de koningin... die vandaag vast en zeker alleen maar mens is...
Mens met veel verdriet....
Zelfs in koningshuizen bevindt zich de, misschien uit te stellen maar, niet te vermijden vergankelijkheid....
Zelfs de meest traditionele stoïcijns ogende beide hoogheid laat vandaag alle protocollen varen binnen haar eigen met brocaat behangen muren....
De kroonluchters uit... de fluwelen gordijnen dicht..... geen kanten zakdoek maar een doos tissues...
Drieënzeventig jaar samen... en dan alleen.....
Ik heb met haar te doen...
Vandaag draagt ze vast zwart...
En dat op nationale 'wear pinky day'... ook wel de dag van roze.... ook wel de dag tegen pesten...
De dag door zo genoemd werd omdat er ergens in Oost Canada te jongens zagen dat een jongen gepest werd...
De jongen droeg een roze tshirt...
De dag erna kwamen die twee die het gezien hadden ook in een roze tshirt op school... om zo hun steun te betuigen aan de gepestte jongen...
Dat was in 2007... en in 2012 droegen al 8 miljoen mensen op die dag en roze shirt...
Ze dragen door het dragen roze kleding de diversiteit uit...
Wampie!!!!! .... moet je voelen...
Ik voel... hij is nat mijn ingeënte wederhelft....
Wat heb je gedaan vraag ik nog....
"Ja niks dus..... of het is honger... of dat vaccin...."
Nou zou dat allebei kunnen...
Wederhelft lief is dus weer eens op dieet...
En streng dit keer....
Hij valt kilo's af..... pijnigt zichzelf door alle nog iets te eten... en houdt vol...
Vandaag heeft hij alleen nog maar een banaan op...
Tja en dat vaccin zit er ook in....
Dus lieverd.. ik ben nog steeds geen arts maar ik adviseer een boterham....
En wat denk je.... dat was het juiste medicijn....
En verder wachten we naar af hoe hij zich morgen voelt....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten