28 februari 2018

Dag van:
Och arme Bikkel.... het was weer helemaal mis vannacht...

De kamer ligt helemaal vol met inwendige ellende....
Dat betekent dus in mijn eentje als de duvel aan de gang want Willem ligt wakker te worden in het ziekenhuis bij zijn dochter...
Zou hij geslapen hebben... zou zij geslapen hebben...?
Áls hij net zo gesnurkt heeft als gisteren dan vrees ik het ergste...
Van... maar nu niet denken maar doen... kamer schoon want ik heb maar een half uur voor ik naar school moet..
Gelukt!
Van... in de auto omroep Gelderland luisteren... en net als meerdere zenders hebben ze het maar steeds over de Siberische kou....
Ik krijg er ondertussen de hik van.... Siberische kou zeg... zo koud dus als in Siberië waar het ongeveer -30 vriest.... doe me een lol... waar hebben we het over met -6
Niet dat ik het niet koud vind... want dat vind ik het heus wel... maar dat overdreven gedoe om het met Siberië te vergelijken... onzin...
Van... ik rij dus gewoon door de Gelderse kou naar school....
Ben wel bang dat het te koud voor de kleuters is om lang buiten te spelen...
Wat een rust in de klas.... en niet door de ontbrekende gehoorapparaten die ik in alle schoonmaak hectiek van vanmorgen vergeten ben in te doen, maar omdat de kinderen zo rustig zijn...
 Vanmorgen de structuur maar eens erven los laten en genieten van hun spel waar vooral zijzelf ook zo van genieten...
Gauw het programma dus maar aanpassen...en de dagritme kaarten wisselen...
Ondertussen de definitieve gisteren en eergisteren gemaakte roosters, materiaal lijsten en doelen ophangen...
Niet teveel tijd aan besteden want het is nu veel leuker om naar de leerlingen te kijken...
Een vader en moeder in de poppenhoek... ze koken... maar dat is nog een heel gedoe want vader wil niet eten wat moeder kookt..."jij moet eten want daar wordt je groot van" hoor ik moeder zeggen...
Niét te hopen dat mams thuis dat ook tegen papa zegt en dat echte papa volgroeid is...anders zou hij wel vol gegroeid kunnen raken...
Prachtig hoe je vadertje en moedertje kan spelen of imiteren terwijl je in je eigen vel verkeerd en dus kan groeien...
Iets ernaast spelen er twee in de bouwhoek... bouwen om weer om te gooien... misschien stiekem wel de droom van iedere bouwvakker...
De leeshoek  is ook in trek... lekker hangen in de kussen en je eigen verhaal van de boekjes maken...
Van... toch kan dit niet eeuwig duren... straks komt de handvaardigheidsjuf met de kar vol spulletjes...
We gaan gezellig in de kring... zingen het goedemorgen lied en begroeten elkaar...
We kijken welke dag het is en wat er op het programma staat...
Dan begint de les over kleuren... morgen moeten we allemaal in het rood op de foto en het zou leuk zijn als ze dan ook weten wat rood is..
Éen aantal weet dat natuurlijk al wel maar de rest is druk op zoek naar de kleuren in de klas...
 Éen kleine dondersteen zit steeds dwars... niet vervelend dwars maar ondeugend dwars..
Dan maar even op het lieveheersbeestje stoeltje...
Maar elke seconde dat ik maar even de andere kant op kijk of bezig ben, glipt hij van het stoeltje en gaat of weer op zijn stoeltje in de kring zitten of duikt, na hem terug gezet te hebben, de leeshoek in...
Als ik hem voor de zesde keer terug gezet heb volgt zijn andere aanpak.... het hele lieveheersbeestje stoeltje wordt nu opgepakt en meegenomen naar de kring en tja... dan kan ik mijn lachen niet houden....hoe slim kan je zijn...
Maar goed.. je moet toch een beetje je geloofwaardigheid zien terug te veroveren na je lachbui...maar je wil ook niet dit slimme initiatief de grond in boren...
"Heb je liever straf in de kring" vraag ik...
Zijn antwoord is nee...
Zullen we dan maar gaan luisteren naar de juf en dit stoeltje terug zetten en op je eigen stoeltje gaan zitten vraag ik
Ijverig antwoord hij ja...
En gelukkig... hij doet weer gezellig mee in de kring...
Van... zulke bijzondere akkefietjes vergeet je als juf je hele leven niet meer... die komen in het boek der nooit vergeten dingen...

Aan het eind van de dag nog 3 ouder gesprekken... schakelen ...schakelen... steeds weer andere vragen beantwoorden... geruststellen...
Allemaal tevreden ouders die allemaal aan het begin van de school carrière van hun kind staan.. het beste willen en nu al nadenken over later... net als iedere andere ouder of je nou een speciaal kind of een normaal kind hebt....
Ouders met verwachtingen... hoop.. en heel veel vertrouwen...
Dát laatste voelt goed... en mooi... en soms ook een beetje zwaar...
Je kan als juf geen wonderen verrichten...
Je kán wel voorwaarden scheppen om die wondertjes heel soms te kunnen laten ontstaan...
Nog meer kun je ervoor zorgen dat er misschien geen wondertjes ontstaan maar gewoon mooie en fijne dingen... gelukkige kindergezichten.... en ervoor zorgen dat de beste dingen een kans krijgen....
Van... en waarom wondertjes als ieder kind op zich al een wonder is....
Vanmorgen op het toilet bij de logopedisten las ik zo'n mooie quote op de spreuken kalender...
    - er moet een barst of scheur inzitten om het licht door te laten-
Wauw... prachtig....!!!
Van..... Willem is thuis geweest maar weer terug naar het ziekenhuis...
Vannacht lag er een jongetje met zijn vader bij hun op de kamer...
Éen papa die snurkte....
 Willem heeft geen oog dicht gedaan...
Hi hi hi dat heeft hij weer... de hoog sensitieve man die geen luchtje, beweging  of geluidje kan verdragen....
Van.... ik knuffel met de hondjes die gelukkig weer terug zijn... en meen je nou dat Babs lekker uit wil om buiten te spelen... mooi niet... mevrouw draait zich om bij de deur na de eerste snuif koude lucht...
Tjonge jonge wat een kapsones dame...
Blitz de eeuwige kwispelaar kwispelt vrolijk verder en zelfs bikkel  Bikkel met ziin stramme botten trotseert de kou... maar lady Babs vertikt het...
Nou dame... dan hoop ik dat je een sterke blaas  hebt want ik ga er voorlopig niet meer uit...
Van.... na twee dagen geen tv zet ik de tv maar weer  eens aan...
Éven journaal kijken en dan ook maar DWDD....een programma waar ik eigenlijk ook wel een beetje op uitgekeken raak...
Behalve dan op woensdag als Nico Dijkshoorn er is...
Ook wel leuk dat Waylon zijn songfestival liedjes ten gehore brengt... al heb ik er al twee gemist...
Vandaag echter cadeautjes bij Matthijs Nieuwkerk...
Hanneke Groenteman als tafel gast en Maan en Paskal Jacobse van Bløf die een nummer zingen voor het Nederlands songboek...
Én... ach arme Willem nou ben je er niet... een man die een pleidooi houdt om de oude Kuip te behouden.... met daarna Nico Dijkshoorn die daar nog een schepje bovenop doet...
Dat pleidooi raakt me... en Nico raakt me nog meer...
Dan komt Maan die vertelt dat je, in de wereld waar altijd gekeken wordt naar de beste, de mooiste, dé grootste, degene naast je die ook zoveel betekent, wel eens vergeet... en dan zingt ze een lied van IOS daarover....emotioneel mooi... en... alweer geraakt..
Maar dan... dan komt Paskal... een man  die ik niet  alleen heel aantrekkelijk vind maar ook innemend en lief... en hij zingt acapella een nummer van Rob de Nijs... open einde..
Hanneke Groenteman in tranen...Maan emo... Matthijs stil.. en ik in de tranen modus...
https://www.ad.nl/show/paskal-jakobsen-roert-tot-tranen-toe-met-cover-van-rob-de-nijs-bij-dwdd~a2efd616/
Van... en dan moet je eigenlijk de tv weer uitzetten... alles wast nu komt valt weer tegen...
Dus off die knop....
Rust en teren op het gevoel van zojuist...
Lezen en nadenken...
Van... Willem komt thuis... moe... en hij ziet er niet uit...
Ja Willem tuurlijk heb ik nog wat te eten voor je... witlof salade in roquefort saus....
Dát heb ik tegen geen dovemansoren gezegd... hij valt aan...
Nóg éven kletsen over de ziekenhuis belevenissen... en dat hij een goede vriendin van me tegenkwam.... van Hanna en haar moeizame ziekenhuis ervaring...
Ach ja... hel leven is niet altijd "Hugo" en feest....
Ik zoek mijn gewone bed maar eens op...
Morgen rode dag op school.... rood aandoen en kou lijden?... want ik heb alleen rood zomerspul... of een lekker warm ander gekleurd vest erover doen en het behaaglijk hebben...
Ik denk dat ik morgen voor het laatste kies....