zondag 27 december 2020

27 december 2020


Dag van:
De zondag dus waar ik van dacht dat het de maandag was...
Ik moet zeggen... er was geen wezenlijk verschil bedacht ik me lopende de dag...
Als je niet werkt zit je zoveel mogelijk thuis en doet alleen af en toe de boodschappen bij de supermarkt...
Misschien is het wel meer het idee dat je nergens heen kan en dat de winkels ook daadwerkelijk dicht zijn...
Al loop ook ik natuurlijk tegen dingen aan die je snel even wilt halen en dit niet kunt...
Waar moet ik bijvoorbeeld straks de kerstspullen in opruimen?....
Ik kan niet even snel bij de Action een opruimbox kopen....
Bestellen is onzin want de verzendkosten kosten meer dan de box zelf....
Maar de mens wordt uitermate creatief...
Ik ga gewoon een kartonnen doos bij de supermarkt halen.... bananendoos,  conservenblikkendoos of anderszins....
Vroeger verhuisde je daar immers ook je spullen in...

Zondag dus...

In sneltreinvaart...?
Ik luisterde top 2000...
Ik keek schaatsen...
Ik keek met een half oog mee naar darten...
Ik breide 2 voorpanden van een baby vestje, het achterpand was al af....
Nee, koken deed ik niet want Willem wilde loempia...
Oh ja, en ik heb twee wassen gedraaid en opgehangen en een afwasmachine uitgepakt...
Einde verhaal....

Het kan natuurlijk uitgebreider....
Dat nu de nummers in de top 2000 steeds beter worden....
Ja... De Poppy's met non non rien changer...
Lucifer....Meatloaf....
En dan swingend door de kamer....
Meegalmend....


Nagelbijtend rondje na rondje het schaatsen volgend, het verdriet ziend van hen die net niet gekwalificeerd zijn, terwijl ze toch hun persoonlijk record verbeterd hadden....en de vreugde bij hem die wel mee mogen...
De baan records die sneuvelden omdat de luchtdruk zo laag is en dat met hecto Pascal en meters berekend sneller gaat...
(Geen idee waar ik het over heb maar dat zeiden Ritsma en Tuitert)....

Gniffelend mee kijkend naar hoe de wereldkampioen dart (Wright), eruit geknikkerd wordt door een jonge Duitser... en dat deed au...
En de turbo wedstrijd van van Gerwen tegen die leuke Engelsman die geen schijn van kans maakte terwijl hij toch echt op z'n best gooide....

Och ....en het vestje wordt zo leuk...
Tikkeltje aan de brede kant maar dat maakt niet uit....
Een vestje met kabeltjes en gerstekorrel....
In een groen gemêleerd boswachter kleurtje...

Morgen de twee mouwtjes nog en een kraagje en klaar...
Maar wel even drie panden uit één bol wol gehaald...
Er kunnen nog slofjes en een mutsje vast bij....
En als ik wil nog wel een truitje ook...
Ik heb immers drie bollen...
Het wordt een vestje voor een baby van een oud stagiaire van me...
Hogeschool voor creatieve therapie..
Zij deed drama... met twee mede scholieren..
Ze runnen tegenwoordig een jeugdtheater...
En nou is ze mama geworden... een rol die bij haar past...

Tja... nou... Willem wilde dus loempia...
Willem wil eigenlijk wel dagelijks kippenpoten of loempia maar dat doen we dus maar niet...
Maar vandaag wel...
Hij mag het alleen zelf halen...
En dat doet hij ook manmoedig...

Hij is allang blij dat het nu droog is nadat hij twee keer door storm en regen de honden heeft uitgelaten....
Geen lange rondjes natuurlijk...
Niet alleen om de storm niet maar ook omdat Benji al dagen en dagen aan groeipijn lijdt...
En heftig hoor....
Ze loopt bijna niet en ligt alleen maar...
Ze komt stram en stijf overeind en strompelt dan naar water of etensbak...
Eten doet hij trouwens ook nauwelijks...
Klagelijk janken... dat doet hij wel...
En oh zo dankbaar is hij als je zijn poten even masseert....
Met toegeknepen oogjes ligt hij dan te genieten...
Nee.. die storm is nu niet fijn voor Benji botten...
Het was sowieso niet fijn die storm...
We hadden zelfs golven op het water...
En de complete schommelbank ligt op z'n zij...
Bengel en Bets waren met 5 minuten weer binnen... als ze al überhaupt naar buiten gingen...
Liefst lagen ze onder de eettafel onder het verwarmingselement...
Of op de eettafel die daar overheen staat....

En twee wassen gedraaid dus...
Een licht bonte en een behoorlijk bonte...

De bovenverdieping ruikt nu heerlijk naar morgenfris van Lenor....
Willems smerige joggingbroek is niet meer schoon te krijgen.... maar hij doet het er maar mee...
En waar kwamen toch ineens al die handdoeken vandaan...
Volgens mij spaart Babeth ze op als ze hier is...

Tja.. je kan je verhaal dus zo lang en zo kort maken als je wilt...

Zag trouwens dat ik gisteren schreef dat ik nog vier dagen voor de terugblik had...
Maar december heeft natuurlijk 31 dagen...
Ik had er gisteren dus nog vijf en vandaag vier...

En de eerste inentingen zitten in de armen....
Onder luid applaus....
Nee niet in Nederland maar elders...
Nederland mag nog even in angst blijven zitten....
Want die Covid deed wat met de mens hoor...
Zo van de een op de andere dag werden we bedreigd door een Grote onbekende....
Je hele gevoel voor veiligheid wankelde... weg was het vertrouwen...

En dat begon met de beelden uit Italië en dat idiote hamsteren...
Toen pas kreeg ik het idee dat ik in een ramp verzeild was geraakt...
En zelf kon ik niet eens mee hamsteren...
Maar oké, dat wilde ik ook niet...

Ieder mens om je heen kon een bedreiging van besmetting zijn... weg jij mens.... uit mijn buurt...
Terwijl je juist zo belangrijk voor me bent...
Je aanraking, je waardering,  je begrip...
Daar ging ons emotionele en mentale welzijn....
Weg zingeving....

Nieuwe sociale normen om mee te leren dealen....
Het nieuwe normaal...
Wat leerden we de mensen toen kennen...
Zij die gehoorzaamden... zij die begonnen te schoppen.....

En gut wat waren we ineens hygiënisch.....
Er was niet een plekje dat niet ontsmet werd en mijn handen leken schuurpapier van het vele wassen en ontsmetten...
Daar heeft de fabrikant nu handig op ingespeeld trouwens...
Bij ons bij de Jumbo staat een apparaat waar je je handen in kan doen en dan 'flubber splash vroem' Je handen zijn schoon...

Je doet een stap opzij en weer een apparaat...
Hier rij je dan je winkelwagentje doorheen...
Een soort van miniwasstraatje....

Ik hoorde vanmiddag in een documentaire van Hugo Borst over corona zeggen, toen hij in een bejaardentehuis de bewoners interviewde,  "Ja het lijkt inderdaad precies op de oorlog, toen wisten we ook niet waar het gevaar dreigde"....
En ik nog wel steeds maar roepen dat we het niet met de oorlog moesten vergelijken omdat de oorlog veel erger was....
Toch vraag ik me af... zouden mensen toen ook steeds roekelozer geworden zijn naarmate de oorlog langer duurde...?
Of werd de oorlog veel serieuzer genomen?.....

Maar oké... dat misschien dan voor een volgende keer...






Geen opmerkingen:

Een reactie posten