vrijdag 18 februari 2022

18 februari 2022


Dag van:
'Stooooormy weather', galmt het uit de luidsprekers van mijn autootje dat het vanmorgen gewoon zonder gedoe deed....
En nog geen twee kilometer verder....'raiders in the storm'.....
Welja jongens... zweep de paniek nog een beetje hoger op.... wakker de sensatiezucht maar aan....
En ik zet mijn autootje neer op de parkeerplaats van school... kijk eens naar boven... en denk....'pfffft als dat nou alles is'....

In school hoor je het gonzen...
Heb jij leerlingen die niet komen omdat het stormt?....
Worden jouw leerlingen eerder opgehaald?....
Wij zullen toch wel meteen weg mogen na schooltijd?...
Wat zullen ze druk zijn vandaag die leerlingen!....

Maar ik heb nog niks gehoord....

En de leerlingen die binnendruppelen zijn rustig...
Bijna té rustig zou ik zeggen....
Ze zijn ook moe....
Moe van alle weersonrust denk ik....

Één gevalletje onrust heb ik.... herhaalde onrust ook.... en dit keer de taxi op z'n kop gezet.....maar ik weet..... het is een onbegrepen begrijpelijke onrust....
Maar ik kan wel blijven praten en uitleggen bij boze chauffeurs.... ik ga het anders aanpakken...
En dan maak ik een kaartje voor aan de rugzak van de leerling....

BELANGRIJK!!!!!
Ik ben xxxxxx en ik ben 5 jaar.
Ik doe soms dingen die niet mogen.
Dit doe ik niet om stout te doen
maar om aandacht te krijgen zodat
ik kan zien of jij veilig bent en blijft en het 
goed met me meent.


Ik heb voor onderweg een paar tips!
-zing een liedje met me
-maak een grapje met me
-geef me door jouw achteruitkijkspiegel een knipoog
-vraag of ik de rode auto zag
-vraag of ik die koe of dat stoplicht zag
-welke kleur had dat stoplicht
-moet ik nou links of rechts?
-blijf lief tegen me want dan weet ik dat 
ik je kan vertrouwen maar geef wél je grens
aan.
Dank je wel voor je begrip!

Ik snap die chauffeurs best hoor.... en daarbij zullen ze zelf de storm vandaag ook wel in hun hoofd hebben zitten... maar pfffft.... het is zó makkelijk om alleen altijd maar te mopperen .... "ze zijn zo lastig".... zonder te bedenken dat achter elk kind een verhaal schuil gaat....
Enfin opgelost... hoop ik!....

Verder met de storm.... die maar niet komen wil....

Tenminste... dat is wat ik denk dus... want ondertussen komen de berichten en beelden toch wel binnen....
Ik ben dan wel niet van de paniek of sensatie maar ik geloof dat ik dit toch wél serieus moet nemen...

En ja hoor.... de eerste ouders en/of busjes komen al leerlingen ophalen....
Ik stuur mijn pas 16 jarige stagiaire die op de fiets is gekomen ook maar snel naar huis....
Her en der krijgen we verzoeken van collega's die met de bus naar school kwamen, of ze mee terug mogen rijden want de bussen rijden niet meer....
Mijn gast collega die weer met haar leerlingen vandaag bij me in de klas is, krijgt bericht dat haar zoon naar huis wordt gestuurd in verband met de storm....
Ik geef aan dat wij op haar leerlingen passen en zij naar gauw haar zoon van school moet gaan halen....
Nou Wampie.... begin toch maar eens met het opzij zetten van die zorgeloosheid van je....
Het lijkt menens te zijn....


Dan valt zelfs een eerste dode....
Ik ben wakker geschud...
Mijn assistente ruimt het plein leeg.... ik veeg de klas.... de andere collega die net terug is met haar zoon, zorgt voor de jassen en tassen...
Het loopt gesmeerd...
Wij kunnen, als de kinderen opgehaald zijn, ook direct naar huis....

Het begint te regenen en daar komt zelfs het eerste windje opzetten...
Nu maar hopen dat de rit door het bos niet voor afgewaaide takken zorgt die op onze auto's terecht kunnen komen...
Och gut... en in de namiddag moet Willem nog wel zijn nieuwe auto ophalen....
Als dat maar goed gaat....

Het is kwart over drie als ik met boodschappen en al het huis binnenval.....
Mij kan niets meer gebeuren....
Behalve dan dat er een knallende hoofdpijn op komt zetten die ik eigenlijk nooit heb....

Willem waagt zich op weg naar de garage voor zijn

nieuwe auto...
Ik val op de bank in slaap....
Iets voor half vijf word ik wakker....
Wat hoor ik toch?.....
Ik sta op en zie de bomen buiten zwiepen... het water tegen de kanten klotsen....
Oh ja.... storm.....!

En stormen doet het....
Een oorverdovend lawaai brengt het met zich mee aan de waterkant en de rand van het bos vol bomen....
De wind speelt met ze...
Natuur tegen natuur.... maar toch best een oneerlijke strijd....

De schommelbank waait om...
De vuilnisbakken van de buurman vliegen door de lucht en bij de andere buurman liggen ze al om...
Bij allebei mijn kinderen is het een ravage van omgevallen, geknakte en weggewaaide schuttingen....
Vooral in Haarlem is het een gespook van jewelste....
En vanaf mijn telefoon klinkt een alarmerend geluid...NL alert....
Dat is dan ook het tijdstip dat ik het niet leuk meer begin te vinden...


De honden blaffen...
Ze springen zelfs tegen de deur...
Willem komt eraan....
Zal ik toch maar even naar buiten gaan om de auto te bewonderen?....
Ik waag het erop....
En net als ik naast Willem en de auto sta, waaien we beide bijna om....
Zelfs Willem schrikt nu en hij is meestal juist een liefhebber van natuurgeweldheden....

Nee... nu bekijken we toch liever vanachter het raam hoe vogels door de lucht waaien... het is immers geen vliegen meer te noemen....
Hoe de eenden bijna stilstaan op het water en geen centimeter vooruit komen...
Tot er eentje zo snugger is om niet tegen de wind in te zwemmen maar zich vooruit laat blazen met de wind mee....

Op het journaal zien we de werkelijke omvang van de storm...
Drie doden al.... het dak van een stadion... bomen op de straat, en niet van die kleintjes... gekantelde vrachtwagens op snelwegen.... een wiebelende kerktoren...


En dat alles door Eunice....
De Atlantische storm Eunice is via Ierland en Groot-Brittannië aan land gegaan in Nederland....
Het land waar een storm voor het eerst code oranje krijgt, mag de storm ook een naam geven.......
In dit geval Ierland dus waar Eunice vanmorgen aan land kwam met windsnelheden van zo'n 130 kilometer per uur......
En zo'n naam blijft dan behouden wanneer de storm ook door de andere landen in Europa raast.  

De naam Eunice is vernoemd naar Eunice Foote......
Zij wordt gezien als een van de eerste klimaatwetenschappers......
Ze was een pionier in het onderzoek naar de opwarming van lucht door de zon, en hoe die opwarming toenam onder invloed van koolstofdioxide, een fenomeen dat later het broeikaseffect zou genoemd worden..... 
Eunice was ook een vrouwenrechtenactiviste.....

Toch krijgt niet zomaar elke storm een naam

toegewezen.....
Er moet op zijn minst sprake zijn van een code oranje voor hevige wind......

Er gebeuren bij ons gelukkig geen ernstige ongelukken... en alle bomen staan nog....
Dikke takken vingen de wel afgewaaide kleinere takken op...
En tegen middernacht hoor ik nog slechts een enkele flinke windstoot, maar lang niet meer wat het 's middags was...

Dat is ook wel weer lekker inslapen zo....
Doe morgen maar weer een briesje of zo....






Geen opmerkingen:

Een reactie posten