Dag van:
Echt hè... als er nou iemand overloaded van positivisme en optimisme was, ben ik het wel...
Volhouden, doorzetten, knokken, vechten en nooit klagen want alles komt goed..
In dat laatste geloof ik nog wel maar allemensen wat voel ik me bagger....
Sta moe op.... ben constant misselijk... en klaag me suf...
Alsof ik het over een ander heb...
Het een klopt niet meer met het ander en het ander niet meer mét het een...
En óf ik nou slaap... en of ik nou wandel.... en of ik nou fysieke arbeid lever.... het helpt allemaal geen snars...
Én of het nou lichamelijk is of tussen de oren zit... ik weet het niet....
Kom ik al bij een dokter (zelden dus) dan zegt ze dat de schildklier medicijnen nog steeds goed afgesteld zijn en dat ik wel overwerkt zal zijn..... lieve vrienden noemen het burn-out en insiders (met en zonder psychologische achtergrond) zeggen dat ik na het trauma van de afgelopen 4 maanden, en al dat malen in mijn hoofd iets met post trauma stress problemen heb....
Ach jongens ik heb al zo ontzettend veel meegemaakt en overwonnen... alsjeblieft laat me dit keer ook zonder rare dingen eruit komen....
Eén ding weet ik wel... dat laatste stukje ik... wilskracht... dat wil oh zo graag nog even laten staan om de rest mee terug te veroveren...
Ik voel alleen dat mijn lijf zegt 'je kan de pot op'....
Gevecht tussen psyche en fyse.....
Komt ik beneden... plof in de stoel... zit Willem Hour of Power te kijken en laat de voorganger het nou met hebben over waar ik boven over lag te piekeren...
Het een kan niet zonder het ander... lijf en kop horen bij elkaar.. kunnen elkaar ziek maken maar ook op de been houden....
Dan zappen we na afloop door naar 'de verwondering' met Stef Bos in de hoofdrol... notabene weer een item dat hierover gaat....
Het is alsof radertjes in elkaar vallen maar ik nog geen idee heb van welke kant ze opdraaien....
Het liefst had ik van de daken af willen roepen...yes ik ga morgen weer aan t werk, heerlijk naar daar wat ik me altijd goed voel.... naar waar mijn hart ligt.... maar t voelt niet goed... het het is zo vertrapt.....
Ik wil er gewoon even niet teveel bij stilstaan nu.... ga gewoon morgen werken... luister dit keer ook naar mijn lijf als het niet goed voelt.... en zie wel.....
Van.... alle plannen van vandaag komt niks.... Base box halen vóór Willems tv.....accessoires kopen voor in de kamer... uit eten gaan..... laat ons maar lekker hangen vandaag..
Ontspannen in bad.... wandelen met de honden... verder niks....
Er komen nog genoeg dagen...
Willem doet de boodschappen want hij moet toch nog iets op de post doen...
IK heb nog genoeg voorraad in de schuur dus als je alleen macaroni haalt maak ik er wel weer wat eetbaars van...
Oh ja en doe maar macaroni groente... of nog beter.... Italiaanse wok groente...
Willem komt thuis...euh jaha... je zei Italiaanse wok groente toch?....
Ja Willem....!
Maar de Chinese waren goedkoper dus heb ik die maar meegenomen...
Natuurlijk Willem macaroni met taugé moet ook heerlijk zijn toch... grijns....
Dus sta ik even later de Chinees Italiaanse macaroni schotel te bereiden...
Zelf hou ik nog niet veel binnen dus hou ik het bij witte macaroni...
Om half tien 'S avonds hoor ik... morgen ga ik op dieet dus ik neem nu nog kippenpootjes... wil jij ze bakken want dat kan je zo lekker...
Mijn maag draait om bij het idee van de lucht maar vooruit....
En zo zit meneer oom half tien ook nog eens aan zijn kippenpootjes... Let wel...8 stuks... en forse poten...
Ik vind het welletjes... bedtijd.. eet ze Willem!
Enneuh... ruim jij ff alle zooi zelf op....
zondag 7 januari 2018
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten