Zo..... daar gaan we de laatste fulltime week in..
Een beetje snap ik dat wel maar toch ook niet helemaal...
Als ik nu jonger was, had ik graag fulltime voor de klas gestaan....
Ik geniet volop van onderwijs en van mijn leerlingen...
Maar fysiek vergt het nogal wat....
En ook al is het fijn dat leerlingen één en dezelfde juf of meester hebben, er kunnen natuurlijk ook haken en ogen voor kinderen aan zitten...
De hele week met een juf of meester die je niet ligt, is een lange week... en een héél lang jaar...
Of soms is het fijn dat die ene juf of meester het net even anders uitlegt... ze fit voor de klas staan.... ze allebei hun eigen kwaliteiten hebben en natuurlijk affiniteiten...
Ik weet dat ik meer met taal heb dan met rekenen... hoe heerlijk was het dat mijn duo partner het rekenen voor haar rekening nam en ik taal kon doen...
Zo kregen de leerlingen van allebei het optimale mee...
Én natuurlijk geef je ook rekenonderwijs als je het minder leuk vindt en krijgen de leerlingen goed les maar het is toch anders als je juf of meester er extra affiniteit mee heeft....
Van.... het onderzoek is bij volwassenen gedaan... ik ben eigenlijk ook wel heel benieuwd hoe kinderen zelf of ouders er over denken...
Misschien vinden zij overgangen/ veranderingen van de ene naar de andere leerkracht wel lastig of onduidelijk....
En directies...????.... die elk jaar weer hun best doen om al die parttimers in te roosteren en ook nog aan hun wensen proberen te voldoen.... een knap staaltje werk...
Voor hen zouden, wat roosteren betreft, misschien fulltimers wel handig zijn...
Ik zeg: mooi onderwerp voor 'de Luizenmoeder'....
Van... toch... ja toch... was 4 weken fulltime beginnen om de nieuwe situatie eigen te maken, een goede zet....ook al ben ik blij dat dit de laatste fulltime week is...
Niét alleen fysiek zwaar als je tegen de 60 loopt maar organisatorisch ook...
Vroeg beginnen... laat thuis.. je boodschappen doen... koken... je huis op orde houden...
Ik hoor het iemand vandaag ook nog zeggen.... 'de voorjaarsvakantie ga ik nergens heen, eerst de achterstallige klusjes in huis maar eens doen...'
Ik denk er net zo over!
Het weekend wil je zo graag bijkomen... je sociale leven ook nog een beetje op peil houden... en je relatie en familieleven...
Het schiet er maar al te vaak bij in...
Doordeweeks soms zo moe dat je het liefst om negen uur je bed induikt...
Hè... hoe mooi ik ouder worden ook vind... soms zou ik best nog een tijdje jong willen zijn...
Vooral als ik 's morgens al die koppies de klas binnen zie komen...
Ze zijn er allemaal vandaag... geen zieken...
Best een klas vol zo met al die bewegelijke kleuters...die allemaal van rugzakjes verlost en uit hun jasjes geholpen moeten worden...
Uiteindelijk zitten ze bijna allemaal even later aan hun tafel te spelen uit hun speelgoed bak...
Drie weken zijn we verder en al die gewoontetjes zitten er al in...
Ze weten zelfs al wat voor eigenaardigheden er bij de een en de ander horen... en dat als er eentje mag rondlopen, dit dan niet voor iedereen geldt....
Voor hen gelden er andere privileges...
Kwestie van elkaar in elkaars waarde laten en weten.... zo jong al...
Het rooster loopt al als van een leien dakje...
Vandaag beginnen we met gym...
Een zaal vol kunststof en foam klim en klauter materiaal, een muur vol 'beleving' van lucht, licht en geluid... en schommel boot, bruggetjes en glijbanen..
Ik zou nu kunnen rondlopen... helpen.... uitdagen... maar het observeren is zo geweldig...
Kleuters die tot hun grens gaan... en zij die hun grenzen over durven.. soms direct.. en soms aarzelend... na vier keer een poging wagen... of na afkijken van anderen...
Inmenging vind ik dan jammer omdat ze nu hun eigen competenties ontdekken...
En van afstand een knipoog of even dat knikje is soms al genoeg om ze verder te helpen...
Met rode wangen en sommigen met zweet op het voorhoofd zit de tijd er na een half uurtje op...
Een dag van werken (puzzelen en plakken), buiten spelen en eten volgt...
En ja hoor... natuurlijk denkt de juf er nog aan haar belofte in te willigen en aan het eind van de dag Ernst en Bobbie op te zetten...
Tot morgen allemaal....!
Van.... dan volgt de administratieve kant van het vak weer... en het overleggen...
Leerlingenmappen vullen, overdracht, totaal communicatie overleg met drie afkortingen die compleet nieuw voor me zijn maar veel inhoud hebben... een psychologisch verslag lezen van 15 pagina's en help.... wat betekenen sommige termen toch??????
Even gezellig met collega's babbelen.... de interne mail lezen en beantwoorden.... en dan is het alweer kwart over vijf....
Van..... in de stromende regen naar huis... ruitenwissers hoogste stand...
In het nabijgelegen dorp maar gauw boodschappen doen...
Hé leuk... een brei pakket van een hondje... die kan ik niet laten liggen...
Bewaren voor de zomer op de camping... gezellig samen met Esther voor de tent....
Boodschappen op de band... afrekenen... wagentje weer in het rek...grrrrrrr... hondenvoer vergeten.... weer terug....
Zes uur thuis... ai ongelukje Bikkel in huis... dat wordt soppen....
Daar komt Willem al en nog geen pan op het vuur...
Maar wat zegt de 'engel'.....?
Kan je het eten tot morgen bewaren?
Ja, dat kan....
Hij loopt de deur uit terwijl hij zegt...'dan ga ik lekker kebab halen'
Is dat nou omdat hij al zo'n honger heeft een niet kan wachten....of omdat hij mij wil ontlasten?
Ik ga voor het laatste maar...... (grijns...)
Van.... samen kijken we de Luizenmoeder terug.....
Wat een te gekke onderwerpen... ouderparticipatie.... en verjaardagtraktaties...
Én och... zelfs in DWDD gaat het over de Luizenmoeder ...4 mensen uit het onderwijs die vertellen....
Van.... waarom blijft het toch zo fris in huis?
Welja.... dat kan er ook nog wel even bij...... de ketel bijvullen...
Eerst alles uit het ketel hok; wasmand, reistas, strijkplank (Oh gut staat die hier??)....
En bijvullen maar.
Dat bleek hard nodig want het huis heeft al lange tijd niet meer zo warm gevoeld als even later...
Van..... tja... en dan is de dag al zo goed als om.... je voelt je lijf... en met name je ogen die bijna dichtvallen...
Toch doe je nog even die was in de machine... wacht op het centrifugeren en hangt die ene was ook nog op.....
En dan de hilarische slot act van de avond...
Willem maakt zich, sinds Blitz zo ziek was, al zorgen hoe we nou toch die urine van haar moeten opvangen voor de controle van haar nieren...
Én moeten we nou eerst afspraak of eerst urine want oooh als plas opvangen niet lukt....
Terwijl ik zo ben van... komt tijd komt raad...
Die tijd kwam vanavond en dus gingen Willem Blitz en ik gewapend met zaklamp en laag schaaltje in het donker op stap....
Nou hoef je bij Blitz nooit lang te wachten want ze komt buiten en gaat door de hurken....
Schijnen Willem roep ik.... nee niet vooruit maar naar Blitz achterste...
Dit moet bij de omwonenden op zijn minst fronsende voorhoofden gegeven hebben...
Dan in een split second zie ik Blitz door de achterpoten zakken en ik zak acuut mee....
Willem houdt zijn adem in....Blitz staat weer rechtop... ik kom moeizaam maar ooh zo voorzichtig ook overeind en.....jaaaaaaaaa schoteltje vol...
Ik zie de grijns op Willems gezicht... hik... en begin onbedaarlijk te gieren.... oh jee het schoteltje... met moeite houd ik het nog recht....
Gauw naar binnen en overgieten in een potje...
Missie hondenplas opvangen geslaagd...
Nu als de bliksem online een afspraak maken... dat lukt om 18.50 uur morgen...
Juffen, moeders en huisvrouwen .... ze zijn nooit klaar....
Maar ik stop er nu wel even mee voor vandaag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten