zondag 17 december 2017

17 december 2017

Dag van:
Dat je laat naar bed gaat tot daar aan toe, maar dat gat dat je dan in de dag slaapt.... hè dat is toch weer minder.... een heel stuk van je dag weg...
En de plannen die je gisteren nog had om de kerstmarkt op te duiken verdwijnen ook gelijk als sneeuw voor de zon.... helemaal geen zin meer in....
Eerst maar eens bedden verschonen en wasjes draaien...
Als je het elke keer leest is een huisvrouwen leven best sleurgevoelig...
Of je poetst, of je wast, of je doet boodschappen..... en je zal maar van spanning houden....
Gelukkig vind je die altijd wel in je gedachten, in een goed boek of goede film.... gelukkig heb ik ook nog, naast dat hij soms behoorlijk saai kan zijn als hij onderuit gezakt voor de tv hangt of voor de zoveelste keer zijn mobieltje pakt, een evenzo vaak boeiende en inspirerende man.... een goed gesprek... en concert.....uitjes met mijn vriendin...
Wát me dan meteen weer doet denken; Waar haal ik die tijd toch allemaal vandaan...
Sleurgevoelig huisvrouwen leven, dierenverzorgster, werk en spanning zoeker... en dat in toch maar 24 uur per etmaal waarvan je er dus ook nog eens tussen de 6 en 8 uur van slaapt...
Laat ik ook niet vergeten dat er een moeder- een omaschap bestaat, dat er vriendschappen gekoesterd worden en ga zo maar even door..
Geen wonder dát mensen zo rond hun 80ste versleten zijn...
Nou ja... de meesten dan...
Prop ik nou mijn leven zo vol?
Is er tijd voor sleurgevoeligheid?
Ik kan best wel eens mopperen op al die saaie huisvrouw dingen... echter, ze geven ook rust in mijn bestaan... zoals altijd geldt voor mij, dus hier ook... het gaat om de balans...
Zodra ik merk dat ik de sleurkriebels krijg dan bedenk ik wel weer wat.... of mijn Parijs cq reisbloed begint te tintelen  of ik bezoek en 'dagje weg' of concert agenda... of ik geef de relatie een por... al moet ik zeggen dat ik de held in de eerste drie ben en Willem vooral in de laatste....
Willem  kan er dan zo ineens een bloemetje of etentje ingooien maar vaker nog dat gesprek van bewustwording.... ik ben daar minder goed in....
Cadeautjes meenemen doe ik vaak maar dát gesprek... zo'n openingszin... nee dat laat ik aan Willem over...
Doe mij de maffe organisatorisch dingen maar van uitjes en reisjes...
Erbij aangetekend dat mijn aandeel vaak ietsje meer financiële gevolgen heeft dan die van Willem....
Maar goed... vandaag ook weer zo'n mooi balans gevoel...
De was gedraaid.... en nog één... bedden verschoond... honden verzorgd... grrrr sleurgevoel ... en dan ineens Willem die erin gooit... kom we gaan de nieuwste cd van Stef Bos luisteren... die ik dus weer aangeschaft had en die gisteren in de brievenbus lag....
Allebei aan de koffie..... genesteld in onze fauteuils ....cdspeler aan... en direct gevangen worden...
Zinnen als bij de titel Valkuil: bang voor onze eigen ogen.... bang dat waar we in geloven... allang niet meer bestaat..... doen mij direct het sleur gevoel naar boven brengen...
Of: later als ik dood ben wil ik wonen in jouw ogen om jou te laten zien waar ikzelf blind voor was..... ach lieve hemel hoe bedenkt hij dat....
Gedachten als in Het roer moet om: het onverzinbare verzinnen, het onbenoembare  benoemen, het onverklaarbare verklaren...... het onverlangbare verlangen, hert onverzoenbare verzoenen, het onbereikbare bereiken...
Het geeft me kippenvel...
Een van de mooiste vind ik Welkom.... en lied voor zijn kinderen: op een dag ben jij geboren, uit samengaan ontstaan, uit een lange rij van mensen, die nog diep in jou bestaan.... en dan ook....... en dat wat wij verkeerd doen, zal jij ons moeten vergeven, en al zal je ons soms haten, jij komt ons in jezelf tegen... enz....
Ach en zo kan ik nog wel even doorgaan want de ene naar de andere zin raakt... voor hen die het wil voelen en een spiegel durven voor te houden of terug en vooruit kunnen en willen denken...
Bel stof tot gesprek in ieder geval tussen Willem en mij...
Van.... ik duik op de FB pagina van Stef.... waarin de mens zichzelf overstijgt, zijn de woorden die ik hem schrijf... want zo voelt dat ook...
Ik weet nog goed dat Willem en ik elkaar bij het beluisteren van de vorige cd aankeken en zeiden 'jeetje een volgende cd kan nooit beter worden'.... en kijk aan... het kon toch!!!!
Wát een kunstenaar die Stef Bos !!!!
Van.... en kijk aan... weg met de zondagse sleur en de kou buiten....!
Dus loop ik vrolijk weer naar boven om de was uit de machine te halen en de volgende erin te doen en pak ik lachend even later Bikkels deken die hij zojuist weer eens onder poepte omdat hij het weer eens niet aan voelde komen....
Hoe kouder buiten, hoe lastiger het leven van Bikkel is...
Van.... en als ik dan toch boven ben.... even een paar bladzijden uit Oorsprong lezen...
Maar tja... mijn razend lieve soms oh zo gezapige... soms oh zo boeiende man heeft de kwaal op tijd te willen eten dus hoor ik van beneden 'Wampieeeeee ik heb honger'....
Nou zouden we soep met de overgebleven hapjes van gisteren eten (lekker makkelijk) maar meneer wil vlees.... en aangezien ik niet meer naar de winkel ga zal hij zelf wat uit de vriezer moeten ontdooien... nee Willem en ik kies niet... dat doe je maar mooi zelf....
Ik ga trouwens zo naar de verjaardag van ons aller Ben dus veel tijd heb ik niet...
Van.... vlees op de verwarming... ja natuurlijk.....(ik zoek dus toch maar de ontdooi stand op de combimagnetron)....
Gelukt! Meneer smult..... en ruimt zelfs, terwijl ik de boel afruim, de vuilniszak op in de daarvoor nieuwe ondergrondse vuilniscontainer....
Op naar Ben... Willem thuis bij zieke Blitz....regelen dat hij voor zijn werk nog naar de dierenarts kan... alwéér ja....
Heb je geen kinderen thuis wonen dan heb je wel honden.... een mens wil nu eenmaal wat te zorgen hebben... althans 'wij' mensen....
Het is bij Ben en Marleen al een gezellige drukte en lang leve de gehoorapparaatjes want allemensen ik hoor iedereen en ook nog eens even hard en mijn hoofd tolt dus binnen een paar minuten...
Zelfs de heerlijke noten in de zelfgemaakte appeltaart knallen tussen mijn tanden mijn gehoorgang in...
Dé gezellige gesprekken die ikzelf voer worden doorspekt met gesprekken van anderen.... is dit nou ook multitasking...?
Van.... ik maak het niet te laat... morgen weer vroeg op..... Willem dierenarts en ik verder kennismaken met de nieuwe werkomgeving....
Willem ligt al ... of nog steeds... of alweer....half soezend in zijn stoel als ik de deur binnenval....
We lezen samen (ook zo'n grappig fenomeen tussen ons) uit het boek van Guus Kuijer... de bijbel voor ongelovigen....
Ook dat blijft een waanzinnig goed boek... we zijn al bij de zondvloed... nooit geweten dat Noach een dronkenlap was die ze waanzinnig noemde maar mogelijk gewoon de ziekte van Korsakov had.... alhoewel....
Prachtig hoe Kuijer beschrijft dat je niet van een God kunt houden die zijn schepping vermoord....
Überhaupt mooi hoe hij alles beschrijft en je aan het twijfelen brengt.... of.....misschien is het niet eens zo zeer twijfelen maar meer bewust maken....
Ik ga voor de kerstvakantie zeker deel 2 bestellen...
Genoeg geweest voor vandaag... boek dicht... ogen dicht....








Geen opmerkingen:

Een reactie posten