dinsdag 24 juli 2018

24 juli 2018

Dag van:
Allemaal de boom in in vannacht... ik heb op het dakterras geslapen. . in ieder geval een heel klein zuchtje wind...
Van.... even voor zessen wakker worden en maar gauw de slaapkamer weer in voordat de zijn me van het dakterras afbrandt...
En in ieder geval een koel kussen hebben nu...
Van...."Ik krijg veel te weinig slaap" komt Willem klagend boven...
Hij gaat er's morgens voor de honden uit...
En normaal mens zou dan met als ik moet te laat naar bed gaan...maar Willems kunnen dat niet......
"Dat wordt dan siësta schat".... en tja... zo had hij het nog niet bekeken. .
Het nationaal hitteplan is tenslotte niet voor niks vandaag ingegaan....en dat geldt ook vast wel voor huishoudens....
Van... maar voor de siësta nog wel even op kraamvisite....
De lang uitgestelde kraamvisite... het kind rijdt bij wijze van spreken al bijna brommer...
Wat ben ik blij dat ik 3 maatjes groter dan geboorte maatkleding gekocht hebt...
Dat maatje 56 had echt niet meer gepast....
Op naar mijn lieve oud leerling die ik van trotse doorzetter heb zien opgroeien tot een geweldige vent waar ik bere trots op ben...en waar ik dankbaar voor ben dat ik nog steeds deel uitmaak van zijn leven...
Kinderen die het niet cadeau krijgen en dan zo onmogelijk positief in het leven blijven staan.... altijd weer oplossingen zien... en knokken...
Nu echtgenoot is en vader van twee prachtige dochters....een recht door zee kerel... altijd klaar staand voor anderen... en iemand waar niets teveel voor is...
Van... een half uurtje zouden we blijven...
Willem heeft teveel aan zijn hoofd... kan er niet veel meer bij hebben zegt hij. ..
Dus... ja echt Willem, maar een half uurtje....
Maar als ik na een half uurtje zeg dat het tijd is, is híj degene die wil blijven...
Het doet me zo goed Wampie die positieve energie.... daar kunnen we wat van leren. ..
Nou precies zo is het.... van zulke mensen kan de wereld zeker wat leren...
En dus blijven we nog wat langer... en langer... en maken kennis met zijn begeleider die minstens zo trots op hem is als wij.... maar.... een ander belang dient...
Zij behartigt zijn belangen.... wij mogen gelukkig gewoon van hem houden....
Trots laat hij zijn nieuw dochter zien en de plek waar hij haar naam gaat laten tatoeëren...
Laat hij zijn nieuwe huisje zien en de scooter... vertelt dat eindelijk na zoveel jaar zijn wens in vervulling gaat en hij theorie examen voor zijn rijbewijs gaat doen... mondeling staatstheorieexamen.... laat hij de bloemen in zijn tuin zien die hij met zoveel zorg omringt... verelt over zijn baan.... en proost met Willem op het (nieuwe) leven....
We slurpen al het positieve op.... en laten zorgen los...
Niet elke oplossing vormt een nieuw probleem.... maar voor elk probleem is een nieuwe oplossing... en zo is het...!
Van.... thuiskomen en je anders voelen.....
Even weer dat vakantie in Bulgarije gevoel terug....
We halen de herinneringen op... alles nog zo vers in heeft geheugen...
Het sprookjesachtige.... het middeleeuwse en nog ouder. ..het haventje... de onweersbuien... de wandelingen... de computer standbedden man..... de folklore... de muziek...
En wat is het dan leuk als je even later een artikel leest die meldt dat je beter een paar keer kort op vakantie kan gaan dan 2 of 3 weken achter elkaar...
Je onthoudt namelijk maar een beperkt aantal dingen over die 3 weken.... .net zoveel als dat je één week gaat...
http://www.welingelichtekringen.nl/wetenschap/826092/waarom-je-beter-maar-een-week-op-vakantie-kunt-gaan.html
Van.... en dan te bedenken dat Willem nu al zoveel zorgen heeft over onze twee weken kamperen die voor de deur staan,  met zijn jongste dochters...
De ene dochter is de andere niet... de ene wat makkelijker dan de andere en dus wordt de ene wat meer ontzien dan de ander waardoor Willem toch weer bang is de ander tekort te doen, maar ook geen zin heeft in een vakantie waarin de ene dochter nukkig blijft doen.... zorgen.... zorgen.... wat is wijsheid....
Eigenlijk moet je dan maar blij zijn dat je er voor 1 week dingen van onthoudt en de rest vergeet....
Maar och och wat breekt Willem zijn hoofd erover...
1 grote tent en 1 kleintje... twee meiden die elk een vriendinnetje op bezoek krijgen voor een week... maar dan wel na elkaar....
De ene dochter met vriendin in het  kleine tentje... de andere dochter met vriendin de week daarna...... tja zou je zeggen, dan ook in het kleine tentje daarna.... maar dat gaat de andere dochter niet pikken die zich het kleine tentje voor twee weken toeeigent.....en dus gaat nukken als zij in de aparte cabine bij ons moet slapen...
Dus dan toch maar andere dochter met vriendin bij ons want zij zal vast niet moeilijk doen....
Nou dat dus!!!!!!
En zullen de meiden wel weer nieuwe vrienden op de camping ontmoeten... en de dochter van de andere lichting komt ook en die is zo verdrietig... en hoe gaan we dat opvangen. .
Van... tja... ik heb zoiets van ik zie wel.... komt vat goed. . linksom of rechtsom... maar papa Willem heeft zorgen...
Vandaar ook dat het kraambezoekje vol positiviteit hem goed gedaan heeft...en dat we toch maar een beperkt aantal herinneringen onthouden.... pffft
Hij kan het even los laten...
Van... de middag vordert en ik begin toch echt te geloven dat de sterren verkeerd staan. .
Nu komt Willem weer met het feit dat het dieet niet snel genoeg gaat...
En hij eet niet teveel... én door de hitte kan hij ook al niet hardlopen....én drinkt hij dan teveel... nee het komt niet door de spanning..... haal maar vifit want de buurman zegt dat je daar van afslankt.... én waarom gaat het toch zo langzaam... én morgen komt zijn vriend en dan gaat hij touch weer bier drinken en komt hij nog meer aan. .
Help zeg.... zijn het de sterren... is het de hitte die te lang duurt...?
En ik maar weer wat magere voor het avondeten bedenken...
Nee geen brood.. gluten en zo. . ja toch maar wel brood wat al het andere is te vet. .. of té veel... of té warm....
Het worden broodjes gezond.... met magere rosbief. ... een mens moet toch wat....
De avond verloopt rustig...
Ik bel mijn oude schoolvrienden die de laatste chemo heeft gehad en nu wacht op de bestraling terwijl de medicijnkuur per infuus doorloopt....
Agressieve vorm van kanker.... wat een killing rotziekte....
Van... dan verandert weer de avond van rustig in ietwat meer onrust als min zoon vertelt dat de getuige van zijn scooter ongeluk ineens een ander verhaal ophangt om oude schades aan zijn eigen voertuig vergoed te zien krijgen....
Maar ....denk in oplossingen.... mijn schoondochter zet de getuige onder een zekere druk als hij van verschillende plaatsen van zijn voertuig foto's stuurt (tja en als het al zo zou zijn dat Robbert er tegenaan is gevallen dan toch écht maar op één plek en niet als een tolletje rondom de auto)..... en hij zegt plots na deze confrontatie met foto's., dat hij het toch gezien heeft zoals hij de eerste keer vertelde... en excuses.... maar wat een gedoe weer zeg...
Van. . Willem gaat door met darts kijken... ik duik maar weer eens onder de douche...
Mag deze dag misschien afgelopen zijn.... en mag morgen een andere dag worden. . zou leuk zijn...







Geen opmerkingen:

Een reactie posten