zondag 8 juli 2018

8 juli 2018

Dag van:

Twee meiden uit hetzelfde nestje maar één ongelofelijke uitslaper en één nog ongelofelijker kortslaper...
Dus staan Willem en Britt al om half 8 naast mijn bed..
Willem om te zeggen dat hij er weer induikt... Britt dat ze klaarwakker is en naar beneden gaat. .
En Isa... die slaapt... arm onder haar hoofd... been omhoog...schone slaapster...
Oma dus maar mee naar benee...
Brittje blij...
Honden blij....
Brittje eten...
Honden eten....
Oma koffie...
Daar is Willem alweer... te warm boven...
Ook koffie dus...
Van... samen kijken we hour of power...
Prachtig verhaal van Henri Nouten ...
Je bent niet om  wat je doet... of wat je hebt... of wat/hoe anderen over je denken....
Je bent sowieso... los van alles...
Op het punt dat je dood gaat... en alles los laat... is er immers niks meer van hebben en doen.... alleen van zijn...
Een nadenkertje weer....
Van... zullen we allemaal gaan wandelen...?
Gaaf plan!...
Isa wakker maken...!
Lachen...
Die staat na mijn laatste woord in één sprong naast haar bed...
Is dat even een turbo ontwaker ....
Kleren aan.. croissant erin... drinken...
Tralalalala... vergeten we Britt om te laten kleden... en wandelen in pyjama is ook zoiets...
Van.. zo, allemaal klaar.... gaan dan maar...
Honden in de riemen en de paden op de lanen in....
Het is al druk in het bos...
Maar wij wandelen eerst naar het veldje waar niemand komt...
De meiden genieten van het spelen met de honden en de bal...
De honden genieten van de meiden...
Als de honden echt niet meer kunnen staken we het balspel en lopen rustig verder...
Langs de landerijen... en dwars door het bos waar zich inmiddels een olifanten paadje heeft gevormd...
Super spannend... super gaaf... en. . super koel...
Het bruggetje over.... thuis...
Echt wel tof...
Van. .. Isa houdt zich bezig met mobiele zaken ....
Samen om en om met Willem hun favoriete muziek laten horen...
Britt doet vondst na vondst in het water...
Maar zachtjesaan komen papa en mama toch want die willen weer thuis zijn vóór de Formule 1 begint...
Verstappen rules the day....
Olaf test nog even zijn drone... wij maken lol om een miskoop jurk....Britt die dankzij Willem heeft geleerd hoe ze easy vliegen kan vangen, demonstreert haar vlieg vangst kunst..
Als ze dood zijn hangt ze ze ten overvloede aan de vliegenstrip....
 Van... dan is het echt tijd om afscheid te nemen... de meiden gaan weer....
Van. . in Eurodisney gaat het beter dan gisteren...
Luna is nog iets ziekjes...Michael en papa gaan in de engste attracties samen...
Michael belt enthousiast op...
Slechte verbinding...
Het is weer stil in huis...
De honden leggen zich te ruste nadat ze nog even een duik in het badje namen..
Willem heeft alweer nieuwe plannen...
Het nieuwe huis van zijn dochter en schoonzoon bekijken..
Oké... oké... ik ga mee...
Zo stappen we in de snikhete auto en rijden richting Zevenaar...
 Wat een leuk huisje...
En wat een heerlijke tuin...
Ik plof in het gras en binnen 5 minuten gaan de gesprekken alweer de diepte in.....
Er komt niks meer van witten een sauzen...
Maar wat geeft het, het is een gave namiddag...
Nog even wat boodschappen doen.... koken... en in bad...
Van.... Michael belt dat hij in space montain was...
Dol enthousiast is hij... maar ik zie op de achtergrond alleen maar een huilende schoondochter...
En de ruimte die ik zie is een ruimte die ik ken en waar ik niet blij van word...
De EHBO post...
Wat is er gaande...?
"Michael"... vraag ik voorzichtig...wat is er met mama...
Als ik de mitella zie weet ik namelijk dat er iets niet helemaal pluis is met haar...
Hun laatste Disney weekend waarop het abonnement nog geldig was... het moest zo'n mooi weekendje worden..
Eerst Luna ziek... maar wat nu weer?
Ik zie ze de deur uitlopen op de facetime telefoon die Michael in zijn hand heeft...
Een snikkende Tamara die alleen maar kan zeggen "ik heb zo'n pijn, ik heb zo'n pijn"...
Van.... gevallen is ze... plat op haar gezicht... haar hand lijkt niet gebroken maar ze moet over een uurtje terug komen voor de zekerheid...
Ze hebben het gespalkt en een mitella erom gedaan...
Haar lippen dik, kin kapot, knieën geschaafd...
Al met al geen pretje dus...
Wat een pech weekend...
De familie app draait overuren...
Ze kan niet typen maar gelukkig wel berichtjes inspreken...
We luisteren ze aandachtig af,  mijn dochter en ik....
Het liefst zouden ze nu naar huis willen maar tja... de kinderen...het vuurwerk... het betaalde hotelletje...
Maar hoe moet ze nou slapen...?
Van... het komt vast allemaal goed...
En zo kwam aan onze vakantiedag twee dan ook weer een einde..
Morgen even langs Willems moeder.... en op kraamvisite..
Plichtplegingen maar wel gezellige....
Het is maar goed dat we niet direct ver weg op vakantie zijn gegaan...
Nog genoeg hier te doen....















Geen opmerkingen:

Een reactie posten