Maar dan bereikt je rond 19.00 uur dat bericht....van je dochter...
Mam... jullie Notre Dame staat in brand....
Ongeloof....
Schrik....
Uit het niets....
Je handen zoeken zenuwachtig de afstandsbediening....
Zoeken internet op je mobiel....
En dan die beelden....
Het is waar...
Het is echt waar....
Dat... waar ik... waar wij... zo vaak stonden....
Waar nu de vlammen uit het middenschip slaan...
Waar is de brandweer roep ik...
Waar blijven die verdomde blus helikopters....
Waarom laten ze dit gebeuren...
Van 1163 tot 1345 aan gebouwd....
182 jaar aan gebouwd.....
Zoveel geschiedenis herbergend.. .
Toen stond zij daar....Onze lieve Vrouwe....op het Ille de la Cité....
624 Jaar later zag ik haar daar voor het eerst....
En sindsdien nog zeker zo'n 50 à 60 keer....
Parijs is mijn stad...
Parijs werd onze stad....
Mijn liefde voor Parijs is vele malen beschreven.... en nog veel vaker op de prent gezet....
Parijs is voor ons thuiskomen. .....
Artikelen heb ik geschreven.... zelfs een geschiedenisboek voor kinderen over deze heerlijke stad....
Tranen heb ik gehuid bij de aanslagen....
Elk seizoen voelt het goed....
Ik kwam er in de benauwde hitte van de zomer... in de immense veelkleurigheid van de herfst... de kou van de winter als Parijs haar naam lichtstad het mooiste waar maakt en ik kwam er in de lente als Parijs pril ruikt en roze kleurt van de vele bloesem....
Oud en nieuw, kerst, sinterklaas, Pasen, mijn verjaardag vierde ik er...
Van... en hoe vaak heb ik niet voor de Notre Dame gestaan... met een vriendje.... met vriendinnen.... met mijn familie....gearmd met Willem.... kussend met Willem...
Heb ik haar gefotografeerd van alle kanten....
Hebben we geluisterd naar de klokken die net uit Nederland waren gekomen en hun eerste geluid met Pasen lieten horen.....
Van... wat staan jullie daar nou met jullie pis straaltjes....
Willen jullie daar het vuur mee bedwingen....?
Is er geen noodscenario voor branden van zulke monumenten....?
Kijk nou... de toren gaat naar beneden....
Het middenschip met al haar kunstschatten is aan het verdwijnen....
DOE IETS!!!!!!!
Ik kan het bijna niet meer aanzien....
Van... ik vloek... ik tier... ik huil... ik roep....
Daar gaat 1000 jaar in 2 uur verloren....
Van.. en ja.. natuurlijk ben ik blij dat het niet gister is gebeurd in een overvolle kerk vol Palmpasen vierders....
En ja... fijn dat de doornenkroon van Jezus behouden is gebleven en net 16 beelden ter renovatie uit de kerk waren gehaald..... maar het wordt nooit meer wat het was....
En ja. . gelukkig gebeurde het een uur na sluitingstijd en waren de toeristen net weg....
Van... waarom doet Macron niks in plaats van daar maar te staan...
Hoe bedoelen ze dat... er wordt meer verwoest door het blussen met helikopters...
Wat kan er nou meer verwoesten dan vuur...?
Van..... en weer huil ik als ik de Parijzenaars gearmd zie en hoor zingen.... zo mooi.....
En och wat voel ik mee met die tranen die dáár vloeien en de steun die bij elkaar gezocht wordt...op plekken waar wij zo vaak gestaan en gezeten hebben.....
Half twaalf is het nu.. en de vlammen zijn nog niet geblust....
Hoe is het mogelijk...
Vierhonderd brandweermannen....
Eentje al zwaar gewond....
Een omstander licht gewond....
Het achterschip is ook aan het verdwijnen....
Het vuur is ook in de twee voorste torens. . het aanzien van lieve Vrouwe .....te zien...
Parijs huilt....
Voor de zoveelste keer geraakt.....
Maar zal blijven staan....
Zoals de geschiedenis heeft geleerd....
Alleen nu met een wel heel groot en zichtbaar litteken...
Eifeltoren....Sacre Coeur....Centre Pompidou, Arc de Triomphe...... maar vooral Notre Dame.... hartje Parijs.... daar waar de geschiedenis begon op het kleine eilandje.....
Hart van Saint Germain. ..
Beeld op iedere ansichtkaart...
Beeld op menig foto....
Trotse Dame.... waar je alleen kan komen door de bruggen over te steken....
Middelpunt van Parijs... waar we zelfs op de ster stonden die dit middelpunt aangeeft...
Er was eens.....
Nee... geen sprookje.... maar wel heel veel geschiedenisverhalen......
Onze lieve oude vrouwe
In het hart
Van ons
Parijs
Jij was er altijd
Zoveel tand des tijds doorstaan
Schatkamer
Vol verhalen
Van liefde
En gruwel
Tussen jouw muren
Bewaard
Opgaand in vlammen
Verdwijnend
In niets
Als was ooit nooit
Onze lieve oude vrouwe
In ons hart....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten