donderdag 6 juni 2019

6 juni 2019

Dag van:
 Het noodweer en de noodkreten.....
Nadat gisternacht het water door het dak van de ouders van mijn schoondochter spoot, spoot het vannacht door het dak van mijn zoon en schoondochter zelf...
Lekkage... en niet zo'n beetje....
We appen wat af vannacht...
Van... en kreet 2... de broer van de buurvrouw overlijdt... om kwart over 12 vannacht....
Verdriet alom.... voor haar hebben de druppels die hier naar beneden denderen,  een dubbele betekenis...
Van.... en toen kwam daar noodkreet 3...
Dochter Jenneken van Willem.... haar ondeugende bruine labrador Simba staat niet meer op... is ziek... een grote dikke bult in zijn keel...
Waarschijnlijk tumor zegt de dierenarts... keelontsteking zou misschien ook kunnen maar lijkt niet waarschijnlijk....
Verdriet om je gezinslid huisdier.... zo'n machteloos verdriet...
Van..... het is wel weer raak bij ons....Nou ja bij hen die we lief hebben dan.....
Maar dat raakt jezelf ook.....
Eerst maar eens bloed gaan laten prikken... en de rest inleveren....
Trouwens ook zoiets...
In de ochtend nuchter bloedprikken...
Weet je wel hoe fit mijn bloed 's morgens is...
Moet je 's avonds doen als het bloed te traag van moeheid is om uit mijn aders te komen...
Dan krijg je pas een goed bloed beeld....
Maar goed... ik heb geen medicijnen gestudeerd dus ik zal wel iets over het hoofd zien....
Van...dan nu zorgen dat Borre bij de dierenarts komt...
Vandaag de dag des oordeels....
En ik duim en ik duim en ik duim....
Tevergeefs... Borre heeft ED, LPC en ver gevorderde artrose....
En om het nog erger maken is het niet aan één voorpoot maar aan beide voorpoten...
Hoppa....
Hoe beroerd kan je dag verlopen ......
Dat betekent dus geen €1500.00 maar wel liefst €3000.00 ... ruim....
Daar waar ik nog overweeg of dit allemaal voor Borre nog waarde van leven is... roept Willem al meteen "Ik kan niet zonder Borre".....
Dat is dan duidelijk.....
Woedend is hij op mij dat ik er zo makkelijk over denk...
Terwijl ik met buikpijn van zorgen in mijn stoel zit...
Maar goed... slechte timing van mij zal ik maar zeggen....
Had het beter ook even bij hem kunnen laten landen....
En hem alle artikelen van dierenartsen, ervaringsdeskundigen, etc beter ook eerst kunnen laten lezen....wat ik ook gedaan heb...
Opereren kan.... en mocht het dan ook nog slagen, want de kans dat het niet slaagt is er dus ook nog,  dan betekent zo'n operatie alleen maar uitstel...
Genezing is niet mogelijk....
Het komt te allen tijde terug en na hoeveel tijd is niet te zeggen...
Dat kan een jaar zijn... een half jaar... maar ook 4 jaar....
Onze dierenarts stuurt de gegevens op naar een honden orthopeed in Oosterbeek en die zal ons vrijblijvend advies geven....
Daar is nu het wachten op.....
En eigenlijk weet je het antwoord al...
Net als die fanartsche Duitse herder liefhebbers op de Duitse herder pagina zal hij zeggen dat je je hond niet móet laten stikken... en ÁLLES voor hem over móet hebben....
En ja... dat vinden wij deels ook...
Maar een hond van 1 jaar móet dartelen en spelen.... rennen en ballen vangen....
Borre zal echter altijd rustig aan moeten doen...
Aan de lijn moeten blijven lopen... 6x gewenst dag en kort eindje ipv een heerlijk lampje wandeling....geen trappen meer op en af rennen (en dat in onze split level tuin en huis...
Hij móet medicatie... héél duur uitgebalanceerd hondenvoer.... calcium tabletten... en zwem therapie... dat noemen hydro huppeldepup....
Oh ja.. en hij móet maar wachten tot het terugkomt...
Over hondenleven gesproken.....
Van.... maar dan zie ik Willem met Borre op schoot zitten....
En dan denk en praat ik ineens niet zo stoer meer....
Borre is wel een heel unieke hond...
Met een prachtig verhaal.... de verrassing voor Willem op een mooie zondag na zijn optreden....
Borre is wel de liefste sulligste goedzak en knuffelaar.....
Er is geen hond die zich zo aan Willem kan overgeven.... totale overgave....
En hij eet als een bootwerker.... is zo trouw als wat....een doet geen vlieg kwaad...
Eigenlijk, als je het good beschouwt,  de meest ideale hond die we tot nu toe hadden....
Gut gut wat een dilemma ineens...
Van.... Willem vraagt hoe we uit dit gevoel komen...
Ik denk dat de grauwe sluier helaas vanzelf op móet lossen...
En als Willem nou cito toetsen gaat nakijken dan doe ik de boodschappen... misschien helpt dat....
Van.... Willem land....
Hij gaat de rouwkaart die ik gekocht en geschreven heb naar de buren brengen...
Nou Willem... voor een beter gevoel hoef je daar niet heen te gaan...
De sfeer zal daar ook wel beneden alles zijn....
Van... toch kan hij zijn eigen verhaal daar ook kwijt...
En bij nog meer mensen aan wie hij advies vraagt....
En dus komt na het landen het aarden....
Willem beseft dat er ook nog een andere kant aan de 'ik kan niet zonder Borre' medaille zit....
Van..... de grauw sluier trekt iets op...
Willem kijkt voetbal... ik brei....
En toch glijden steeds weer onze ogen naar Borre....
De sul van anderhalf.... die niet zoals zijn zussen stoeit en de kamer in en uit rent... de tuin door....
Maar de hond die lijdzaam op zijn plek ligt.... want elke beweging doet hem zeer....
Geef ons wijsheid.......







Geen opmerkingen:

Een reactie posten