zondag 30 juni 2019

30 juni 2019

Dag van:
De helft van het jaar 2019 zit er alweer op...
Time files....
Dagen komen en gaan...
181 alweer
Seizoenen wisselen elkaar in rap tempo op....
Van de pekeldrek naar de krokusjes die hun kopjes boven de grond staken naar nu weer amper in slaap komen door de hitte...
Gebeurtenissen gaan maar door en door....grote en kleine....
Never a dull moment.....
Van... en ook vandaag weer van alles te doen...
Willem preekt in Drachten... over het verhaal van Job....
Nee... niet letterlijk het verhaal uit de bijbel....
Maar het verhaal van mensen en gebeurtenissen uit het hier en nu....
Lijden is geen vies woord.... lijden hoort bij leven.... lijden en lachen gaan hand in hand....
Tegenwoordig lijkt het alsof alles mooi en goed moet zijn.... van een leien dakje moet gaan....
Maar die ander kant.... die mag ook wel eens genoemd....
En wat doe je dan.... hoe verwerk je lijden... hoe ga je ermee om.... wie of wat kan je helpen....
Jammer dat ik er niet bij kan zijn....
Hans de pianist zou een vriend meenemen...
Een vriend die niet in het licht mag leven.... en altijd in het donker zit....
De vriend komt niet mee..... de zon is te sterk....
Maar zijn verhaal is opgenomen op video.....
Aangrijpend mooi....
Jammer, jammer.... ik blijf bij de honden....
Ook een soort lijden nu zullen we maar met een glimlach zeggen....
Van... ik ruim wat spullen op....
Tref voorbereidingen voor morgen als de hele klas van Willem hier komt.... afscheidsfeestje....
Allemaal friet eten en met de bootjes het water op....
Waar laat ik het spul allemaal......?
Van..... de heerlijke bloemenzee in mijn tuintje staat erbij als een zielig hoopje ellende....
Over lijden gesproken....
Één avond geen water gehad omdat we gister feest hadden en nu al bijna ter ziele....
Eens kijken of ik hun naar water snakkende stelen en bladeren weer tot leven kan wekken....
De sproeier erover....
Van.... de foto's van gisteren maar eens naar het bruidspaar appen....
Heerlijk nagenieten van een prachtig feest...
Soms zou ik bijna overstag gaan bij het zien van zoveel geluk, om ook die stap nog eens te wagen....
Maar ik heb iets merkwaardigs raars  met beloftes doen....
Als ik die doe moet ik me er van mezelf aan houden.... anders klopt het niet....
Eén keer scheiden en dus de belofte niet waar kunnen maken draag ik nog steeds mee als een last op de schouders.... ook al weet ik dat het een goede beslissing was.....
Heeft ook iets met vroeger en jeugd te maken....
Het hectische zakenleven van mijn getraumatiseerde ouders....en....drank maakt meer kapot dan je lief is....
Hoe goed ze op hun manier ook waren... en hoezeer we niks te kort kwamen (materieel)... de dingen die er werkelijk toe deden die werden regelmatig niet nagekomen....
Misschien moet ik leren zoiets toch in een ander daglicht te gaan plaatsen....
Ik kan immers wel tegen licht...
Van.... Willem komt thuis met prachtige verhalen....
Zijn tweede rede van dit weekend was ook een succes....
Ben trots op mijn levensgezel....
Van.... samen formule 1 kijken....
Mijn familie app ontploft reeds,zoals bij elke race....
Zoon en schoonzoon maar ook schoondochter en kleinkinderen zijn fanatiek volger van de formule 1....
Schoonzoon heeft zelfs een vitrinekast voor zijn verzameling grand prix  raceauto's.....
Kleinzoon Michael heet natuurlijk niet voor niks Michael... vernoemd naar onder andere mijn zoons legendarische held Michael Schumacher.....
Niks leuker dan dat we nu een nationale held hebben....Max Verstappen......
En wat een race..... wat een zinderend spannende race....
Van startplaats 2 naar plaats 8 bij wegrijden en dan op plaats 3 komen....
En verder.... verder....
Als Max  Bottas voorbij gaat begin ik al te schreeuwen.....YES YES....
Ik hou het niet meer als bij lap 69 Leclerc naakbaar is....
Ik schreeuw hem er bijna langs....
De buren hoor ik al roepen of alles in orde is....
Nee tuurlijk niet....Max moet langs Leclerc....
En JAAAAAAAAAAA hij flikt het.... hij doet het....
Met een tikkie tegen het wiel.... maar tsssssjjjj jongens... dat hoort bij racen.....
Als ze daar moeilijk over gaan doen.... nou dan.....
Max wint.... oranje rules Oostenrijk....
Wat een oranje menigte... geweldig.... en daartussen lopen best nog wat bekenden van ons... en leerlingen uit Willems klas notabene....
Die hebben een feestje....!!!!
Van..... nu het ellendige afwachten wat ze gaan beslissen daar....
Krijgt Max straf secondes....
Het duurt en duurt.... en duurt.....
Zien ze tegelijkertijd aan een zes gangen diner of zo....
Afschuwelijk....
Ik volg Twitter... ik volg de kinderen... ik volg de redbull site... de formule 1 site... en ja... eindelijk....Max definitief op 1....
Van.... de Griekse salade maar weer..... en in slaap vallen op de stoel dan ook maar....
Bootjes opblazen voor morgen.....
Nog één keer extra sproeien..... een beetje dan....voor de nadorst....
 En... naar boven.....
Nog één weekje werken.... eentje maar.....ik 3 dagen.... Willem 4....
Morgen de klas van Willem 's avonds op visite..... dinsdag etentje met mijn klassenteam..... woensdag Babeth diploma uitreiking......donderdag proberen naar Zeeland te gaan naar mijn oude schoolvriendin.....vrijdag tandarts.....(oh help... niet aan denken anders slaap ik nu al niet)......vrijdag ook nog bbq met Jip de oud leerling....
Nog even doorbijten....
Eén weekje.....druk, druk weekje.....
En weekendje dan ook maar.... want dan komen de kleinkinderen logeren.... paps en mams gaan naar het Dreamfields festival.....
Maar dan...... toch écht vakantie....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten