Dag van:
Het is maar goed dat het programma 'Chansons' niet eeuwig duurt...
Ik zou er namelijk eeuwig blogs over blijven schrijven....
Ach... en misschien is dat ook niet eens zo erg...
Ik zou er net als Matthijs van Nieuwkerk en Rob Kemps, nooit uitgeschreven over raken....
Zelf ben ik immers net zo'n chansonsofiel als die twee...
Ik groeide ermee op....
Herkomst mocht niet verloochend worden....
En oh ja.... ik vind veel andere muziek ook mooi maar bij de regelmaat van de klok móét ik gewoon even een cd chansons opzetten....
Alleen degene waar ik het liefst naar luister, Michel Fugain, die heb ik nog niet gehoord in het programma....
Komt vast nog wel....
Vanavond was het raak.....
Matthijs staat bij het graf van zijn held.... Charles Aznavour.....
Hij breekt.... en wij breken mee....
Tussen de tranen door het lied 'encore'.....
Het lied van Matthijs zijn moeder....
Het lied van zijn jeugd....van liefde en warmte in een klein veilig kamertje waar je klein en kind mocht zijn....
Een kind die misschien niet de Franse woorden kende maar wel het gevoel voelde.... en meenam... zijn 'groot' worden in....
Het kwam er allemaal uit daar op de kleine, 40 kilometer van Parijs gelegen, begraafplaatsje Monfort-l'Amaury....
Je begraaft niet één dode, zegt Matthijs... je begraaft
altijd de oude... je eigen doden weer mee..
altijd de oude... je eigen doden weer mee..
En zo zit ik inderdaad ook, in mijn eigen rommelige maar oh zo gezellige kamer, met Willem onze eigen doden te begraven...
En ik denk terug aan hun lied....
Papa...la vieille dame van Michel Fugain.... over de vergankelijkheid van een Parijse revue ster..... de tijd die voorbij ging...
Mama....we'll meet again van Vera Lynn...
Het waren niet de enige nummers.... natuurlijk niet...
Maar wel de nummers die absoluut niet ontbreken mochten...
Het waren de liedjes die veel voor hen betekenden... een emotie losmaakte....
Liedjes die belangrijk voor ze waren.... misschien wel in de moeilijkste... de verdrietigste....periode van hun leven.... of de mooiste....
Hoeveel nummers zijn er eigenijk al wel niet waar ik niet meer onbevangen naar kan luisteren...
Liedjes die horen bij het afscheid van dierbare vrienden...
Want zo is het wel..... eenmaal een lied op een afscheid gehoord, dan blijft dat onlosmakelijk ermee verbonden....
Zelf heb ik ook al wel honderd keer nagedacht over welk lied dan toch absoluut niet mag ontbreken op mijn afscheidsplechtigheid....
Une forteresse van Michel Fugain, samen staan we sterk van Stef Bos, zing vecht huil bid van Shaffy, music was my first love van John Miles.... en een stuk uit de Peer Gynt suite van Edvard Grieg....
En als het aan Willem ligt gaan we een concert van drie uur tegemoet, zoveel liedjes als hij op zijn begrafenis wil....
Muziek betekent dus veel voor mensen....
Voor ieder mens.....
Tranen met tuiten bij mooie herinneringen waar je met weemoed aan terugdenkt...
Boosheid waar het om onrecht gaat...
Een glimlach bij een liefdevolle gedachte....
Muziek raakt mensen...
Evolutionair gezien heeft het geen nut dat de tranen over de wangen biggelen zodra een artiest dat ene liedje inzet......
Het helpt ons niet om te overleven, sterker nog: het maakt ons op dat moment zwakker..... 
Het feit dat de één het bewuste liedje misschien prachtig vindt, terwijl de ander de radio het liefst uit doet, maakt het allemaal nog veel ingewikkelder, maar ook boeiend......
Vandaar dat menig wetenschapper zich al op het fenomeen emotie & muziek heeft gestort.....
Vooralsnog met bescheiden resultaat.....
Want hoe verklaar je een gevoel? (Scientias.nl)
Omgeving speelt een rol.
Je kan samen met je geliefde in een restaurantje zitten en een lied horen waarbij jij denkt aan de liefde van dat moment wat je dus warm maakt, terwijl die geliefde datzelfde nummer associeert met een trieste gebeurtenis met een ex....
En datzelfde geldt voor herinneringen, de stemming en persoonlijkheid......
Ook de manier waarop je tegen muziek aankijkt....
Als je in een heel muzikaal gezin bent opgegroeid, speelt muziek een heel andere rol in je leven dan in het leven van uw buurvrouw bij wie muziek luisteren altijd uit den boze was.
De emotie die je bij bepaalde muziek ervaart, heeft niet alleen met jezelf, maar ook met de muziek te maken..... Zo is uit wetenschappelijk onderzoek gebleken dat mensen bij snelle tempo’s en muziek in major vrolijker worden......
Langzame liedjes of muziek in minor maken eerder verdrietig.....
Snelle tempo’s in combinatie met dissonantie maken mensen angstig......
Onderzoeker Emery Schubert ontwikkelde in 2004 een formule waarmee hij kon voorspellen hoe mensen op een bepaald muziekstuk zouden reageren.....
Terwijl hij daar mee bezig was, ontdekte hij dat de ene factor zwaarder weegt dan de andere......
Zo is het volume waarmee de muziek wordt afgespeeld het belangrijkst en daarna volgt het tempo.....
Darwin dacht in termen van geslachtsdrift en voortplantingsdrang waar het om muziek ging...
Dieren maken immers ook muzikale lokgeluiden....
Muziekpsycholoog David Huron vond het belangrijk
voor het groepsgebeuren...
voor het groepsgebeuren...
Een sterk gebonden groep heeft een grotere kans om juist wel het hoofd op alle fronten boven water te houden......
Dat muziek mensen bindt, staat buiten kijf.....
Denk maar eens aan samen het volkslied inzetten....
Wat wel met alle zekerheid vastgesteld kan worden is het proces waarmee muziek in het brein wordt verwerkt......
Zodra de tonen ‘binnenkomen’ worden deze doorgestuurd naar de gehoorschors in de temporale kwab.....
Als het niet zulke plezierige muziek is, wordt de cingulate cortex geactiveerd.......
Deze roept een naar gevoel op dat vergelijkbaar is met een conflict op emotionele pijn......
Als het hele prettige tonen zijn, dan wordt het hersengedeelte dat ons beloont met een fijn gevoel na bijvoorbeeld drugs, voedsel of seks geactiveerd.
Er is dus veel over de betekenis van muziek te zeggen.....
Het hoeft voor mij niet eens wetenschappelijk bewezen of onderbouwd te worden....
Uiteindelijk gaat het om een gevoel...
En leg iemand maar eens een gevoel uit....
Muziek is meer dan de sound......
Naast die melodie is er de betekenislaag......
Als een luisteraar zich herkent in het verhaal dat de artiest in zijn liedje vertelt, omdat hij ooit iets soortgelijks heeft meegemaakt of zich er gewoon iets bij kan voorstellen, dan gebeurt er iets speciaals......
Dus tekst is een onmisbaar onderdeel bij betekenisgeving....
Gelukkig maar dat ik nooit zo uitvoerig als hierboven nadenk als ik naar muziek luister ...
Muziek raakt of raakt niet... met alles erop en eraan...
En chansons was weer prachtig!!....
De kracht van kwetsbaarheid.... zonder theoretische rompslomp....
Ja! Michel Fugain miste ik ook ☺️
BeantwoordenVerwijderen