Dag van:
Ach, denk je nog.... pik in het over een uurtje is het wintertijd... ik kan best nog lekker lezen...
Maar uiteindelijk word je verstandig en legt je hoofd te ruste...
Tenminste... dat was je van plan...
"Wampie, ik kan niet slapen... Borre ligt naast me en is benauwd dus ademt zwaar"....
Nou was Borre inderdaad al een paar dagen ietsje verkouden en kortademig...
'Willem, hij zoekt je veiligheid... probeer maar of je ertegen kunt...'
Je ziet de tijd verspringen...
Altijd weer raar als zo'n klok om drie uur terug schiet op twee...
"Wampie ik kan echt niet slapen met dat gesnurk en gehijg van Borre.... ik stuur hem maar beneden hoor "....
'Wat jij wil schat... ben benieuwd hoelang jij dat zonder zorgen uithoudt....'
De slaap vatten wordt nu steeds lastiger natuurlijk met al die intermezzo's van Willem...
Maar goed en wel ben ik dan toch bijna in slaap...
"Wampie ik vertrouw het niet... ik ga beneden liggen"...
Ik hoor hem de trap aflopen en Borre toespreken...
Ik val in slaap...
Een paar uurtjes dan....
"Wampie.... je kunt echt niet weg vandaag.. ik móét preken en Borre kan niet alleen gelaten worden want het verslechtert.....
Ik ga preken en kom dan meteen uit Drachten naar huis"....
Daar gaat mijn dagje met dochter en vriendin naar de Kreadoe beurs...
En ik had zulke wilde plannen....
Daar gaat mijn meet and greet met Karin Bloemen en het gesigneerde boek... en...
Dat wordt twee mensen teleurstellen...
Tja en mezelf natuurlijk...
Maar inderdaad Borre kan niet alleen gelaten worden...
Hij rochelt, slikt steeds, is onrustig en kijkt te zielig....
Ik ben niet goed in mensen teleurstellen maar ik verstuur de twee appjes.... eentje naar mijn dochter... eentje naar m'n vriendinnetje...
Willem vertrekt naar Drachten...
Ik knikkebol beneden in de stoel...
Nu mijn breiwerk ophalen zou zeer onverstandig zijn met zo'n slaperige kop....
Maar inderdaad... knikkebollen naast Borre lukt echt niet... zware ademhaling.. gerochel... diepe zuchten... zwaar inademen...
Ik zal vast een filmpje opnemen om aan de dierenarts te laten zien....
Ik zo kijk ik een poosje naar de koolmeesjes... die op hun beurt weer maken dat ze wegkomen als de Vlaamse gaai aan komt vliegen... die op zijn beurt het halve pindarek los trekt....
Gelukkig gaat Willem na het preken direct naar huis...
Als ik wil kan ik nog maar de Kreadoe beurs in Utrecht...
Ik app dochter en vriendinnetje dat ik er alsnog aan kom...
Oei, oei... mooie als ik ben neem ik zonder er erg in te hebben de verkeerde afslag...
Ik ben al bijna in Zwolle als ik erachter kom....
Dat krijg je als je gezellig zit te keuvelen in de auto...
Wat heb ik tóch met omwegen de laatste dagen...?!
De beurs kleurt me weer tegemoet...
Dit keer creatief op velerlei gebied...
Eigenijk zou je alles wel willen uitproberen een keer...
Maar ik wacht wel tot m'n pensioen....
Misschien gelden al die folders die ik nu meeneem dan nog wel hi hi....
En.... ik koop niks...
Nee heus.. ik heb niks gekocht...
Terwijl ik naar buiten loop weet ik dat ik in de auto al spijt zal hebben dat ik al die wol daar liet liggen.... maar.... mijn portemonnee zit nog net zo vol als toen ik naar binnenliep....
En dat komt niet door een beurs die tegenviel... integendeel, de beurs was geweldig.... maar het komt puur door mijzelf....
En dat maakt me toch ook wel weer een beetje trots...
Zullen we een pannenkoek gaan eten?....
Dat zullen we...
Spek kaas uien... en spek kaas gember...
En inderdaad... die laatstgenoemde is voor mij...
Willem hoefde niet met Borre naar de dierenartspraktijk...
We moeten Nog broomhexine geven.. net als bij mensen... en het dan aankijken...
Dat scheelt even een weekendtariefje...
Benji begint nu ook met hoesten...
Daar zul je dan nummer twee hebben...
Laat ik me maar voorbereiden op een komende ziekenboeg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten