donderdag 6 juli 2023

6 juli 2023


Dag van:
Een vreemde passagier vanmorgen...
Nam ook geen plaats op een van de stoelen in de auto, maar nam genoegen met een plaats op het dak...
Liep af en toe eens over het raam, maar kroop dan weer snel naar boven...
Een stevige passagier was het ook....een flinke zal ik maar zeggen...
En niet zo'n gezellige....en al helemaal geen aardige leer ik later....
Zij of hij...en in dit geval gezien de grootte waarschijnlijk toch een hij, is bijtgraag....
Over wie ik het heb....?????

De grote groene sabelsprinkhaan....het is een insect uit de sprinkhanenfamilie sabelsprinkhanen.....

Waarom hij groen heet lijkt me gezien zijn uiterlijk wel logisch (zie foto)....
Zo'n best noem je niet de rood gele sabel sprinkhaan....

Het is een imposante verschijning, de grote groene sabelsprinkhaan......
De soort is een alleseter, die als volwassene graag andere insecten eet......
De kaken zijn erg sterk en een beet kan pijnlijk zijn.....
Bij gebrek aan insecten kan hij de mens ook akelig zeer doen....
De totale lengte ligt ongeveer rond de 8 centimeter, waarvan de vleugels of de legbuis ongeveer de helft bepalen......
Een groene sabelsprinkhaan passagier op de auto dus....en blijkbaar een liefhebber van autoritjes en de kleur paars....
Hij reed mee van huis naar school en ik vermoed dat hij daar nu ergens rond springt want het betrof slechts een enkele reis.....


Vandaag komen de CliniClowns...
Ik begroet ze al vroeg in de ochtend, wijs ze de weg, vertel wat ins en outs over de klassen die ze zullen bezoeken en laat ze dan lekker hun gang gaan tot ze aan het eind van de schooldag bij ons in de groep komen...
CliniClowns bezoeken scholen in het Speciaal Onderwijs met ‘Speel je mee?’, een improvisatiespel waarbij heel de groep mee mag doen......
Elk kind en elke groep is anders, dus is het spel ook elke keer weer anders.......
Samen met kinderen die zeer moeilijk leren, maken en beleven ze steeds een nieuw verhaal........
Ik kan me er alles bij voorstellen dat het steeds anders is, als ik zie hoe divers onze groepen in de school allemaal zijn....
En vandaag bezoeken ze wel vier extremen....

Ik ben geloof ik altijd diegene die het

snelst en meest kippenvel krijgt als zij spelen en ik zie hoe blij en ontspannen de kinderen reageren....
Om één uur horen we geneurie en zachtjes murmelen op de gang....
Teken dat de clowns er zijn...
Dat komen ze binnen met een opgerolde mat onder hun arm, een prachtig groen karretje en een knapzak ofwel rode boeren zakdoek aan een stok....
Meer hebben CliniClowns niet nodig....
Jaja heeft zin in een banaan en ze knoopt haar boerenzakdoek open....
Maar kijk nou....dat is geen banaan die erin zit maar een.....papieren zakdoekje....
En als Olga die vouwt is het een vogel....
Een vogel waarvan iedere kleuter ook zeker weet dat het een vogel is...
De stok blijkt een hengel die de vogel laat vliegen....
Ze mogen de vogel proberen te vangen maar hij vliegt steeds hoger....
Vogel wil vrij zijn....
De kinderen mogen vogel wel even aaien, en dat doen ze met de grootst mogelijke voorzichtigheid.....
Hoe echt kan een vogel van papier zijn als een CliniClown je die voorhoudt....
Nu komt het witte laken....
Nee juf, geen wit laken....het is de wind, voel maar....
Ach tuurlijk...dat is de storm van gisteren....
En kijk....daar komt de boswind.....
Daar wil het vogeltje heen....weg uit de klas en terug naar het bos.....naar zijn eigen vriendjes....

Clown Jaja zet haar hoedje af en daar mag het vogeltje in slapen tot ze bij het bos aankomen....
Dag vogeltje...dag CliniClowns....wat waren jullie weer geweldig....!!!!!

Nu nog één avondje oudergesprekken voor de juffen....
Moeilijke gesprekken dit keer...zorggesprekken.....
Twee puntjes pizza, nog even napraten en mijn week zit erop....
En wat een week was het....!!!!

Ik ga toch ook nog maar eventjes naar mijn verdrietige vriendinnetje....
Morgen heeft ze de eerste begrafenis en naar ik vernam dan maandag de tweede....
Van de tweede is de toedracht inmiddels bekend...
Een beroerte op de fiets....maar midden in zijn geliefde natuur gestorven....tijdens een tochtje op de fiets,.....fietsen, wat hij zo graag deed....
Mooi dat je ondanks het verdriet om gemis dan toch vrede met een einde en dat verlies kunt hebben....





Geen opmerkingen:

Een reactie posten