Dag van:
Vandaag is het Megali Pempti
Op Grote donderdag, Megali Pempti, of zoals in de christelijk kerk Witte Donderdag wordt gezegd, worden de eieren rood geverfd en nog meer paaskoekjes, koulourakia, gebakken. Eveneens wordt vandaag het zoete paasbrood tsoereki gebakken. Op dit gevlochten paasbrood worden ook de rode eieren ingelegd. Op de kerkhoven worden de graven opgepoetst en in de kerk vindt de dienst van het laatste avondmaal van Christus met de Apostelen plaats. Deze dienst vindt heel vroeg in de ochtend plaats, soms al om 5 uur, en de gelovigen moeten hiervoor dus vroeg uit de veren. Men gaat ter communie.
Op donderdagavond is er weer een dienst. Tijdens deze nachtdienst worden de twaalf evangeliën gelezen. Vaak blijven de kerkgangers de hele nacht in de kerk om bij het lichaam van Christus te waken. Nadat de twaalf evangeliën gelezen zijn, begint men met de voorbereidingen voor de processie op Goede Vrijdag. Jong en oud versieren hiervoor met verse bloemen de draagbaar met de ‘epitafios’. De epitafios is de verbeelding van een heilige. Dit kunnen relikwieën of een afbeelding zijn. Met Pasen gaat het om een geborduurde lijkwade met een afbeelding van het dode lichaam van Christus.
Nou, zo vroeg zijn wij niet opgestaan...!
Integendeel zelfs...wij zitten pas zo rond de klok van twaalf op onze vaste plaatsen in stamcafe Fikos....en Willem de eerste hap van zijn omelet neemt....
Nadat hij eerst het peperbus deksel van de peperbus lief vallen en nu dus een rijkelijk geïllustreerde omelet voor zich heeft staan....
Doe mij mijn cappuccino maar....zonder suiker.....
Het zonnetje schijnt op onze bol...
In ieder geval op de mijne want die van Willem is bedekt met zijn eeuwige hoofddeksel in de zomer....
Zomerhoedjes pret en niet aan mode onderhevig....
Ik geniet van de kleuter op de piratenboot die zijn papa, kapitein piraat, naspeelt....
Met de walkietalkie (iets dat mag niet van pa piraat) van foldertjes uitdelen, zogenaamd telefoneren......
Dit mannetje redt het wel later.....
Maken we vandaag plannen of zijn we gewoon nog toe aan 'niks'....?
We geven toe aan dit laatste....zonder plannen gebeurt er immers ook genoeg in ons leven.....
En dat zal ook wel blijken lopende de dag....
We slenteren wat door de kleine met Bougainville bedekte steegjes vol winkeltjes die nu toch echt wel allemaal open zijn....
We vinden zelfs al souvenirs....
Dan strijken we neer op het grote plein.... Willem in de schaduw ik in het zonnetje....
Hier zal morgen de grote processie eindigen....
De sangria smaakt heerlijk en het bier van
Willem is ijskoud in het door ijs omgeven bevroren glas....
Willem is ijskoud in het door ijs omgeven bevroren glas....
En verder is het dan zitten en zitten geblazen en mensen kijken....
Er lopen er genoeg op het plein....
Iets verderop zie ik een leuk winkeltje met aantrekkingskracht....
Willem vermaakt zich wel met gedichten schrijven....ik laat me door welke kracht dan ook richting winkeltje trekken....
En je zag het al aan de buitenkant, maar de binnenkant is al even aantrekkelijk...
Nee niet alleen de inhoud, maar vooral de eigenaresse....
We hebben meteen leuke gesprekken over de zaak, het leven op Kos, het vrouw zijn, terwijl ik tussendoor wat kleren pas....
En in deze sfeer kan ik natuurlijk geen nee zeggen tegen leuke vrolijke Griekse stofjes om het lijf....
Nou heb ik Willem al een blauw overhemd een paar dagen geleden cadeau gegeven en ik weet dat hij mij ook nog wat wil geven....
Ik geef dus tot aan twee kledingstukken en zeg dan "mijn man (hoe klinkt dat) komt straks de derde wel betalen"....
De telefoon gaat al....."Wampie ik moet héél nodig plassen, je moet NU komen"....
Mijn man heeft echt hoge nood begrijp ik ook uit zijn toon....
"Na het plassen komt hij" vul ik lachend aan....
Ik betaal, we geven elkaar een knuffel en vlieg naar Willem met zijn hoge nood die een paar meter verder op het terras op zijn stoel zit te wiebelen....
Tja dat wil wel na twee halve liters bier natuurlijk.....
Willem is terug...
"Willem je moet écht naar dat winkeltje, je vindt er een mens naar je hart.....en betaal meteen even de jurk"....
Willem is nieuwsgierig en hobbelt naar het winkeltje...
Zooooo, die blijft lang weg.....
Dan komt hij opgewonden terug.... "Wampie wat een bijzonder mens is dat!"....
Ik zei het toch Willem....
We praten nog even na...over wat het is dat sommige mensen die je niet kent meteen zo'n indruk maken, over de liefde en warmte die ze uitstraalt zonder dit te doen om perse kleding te verkopen....
"Hebben ze ook kleren voor mij daar?" vraagt Willem dan....
En ik bevestig het....
"Kom dan gaan we nog een keer en koop ik ook wat, dat gun je zo iemand met zo'n klein winkeltje in deze tijd"....
We gaan terug, de eigenaresse lacht en omhelst ons weer....
Willem scoort twee schitterende linnen overhemden.....
We praten nu gedrieën nog even en ook haar dochter voegt zich bij het gesprek....
Dan is het etenstijd....
Vandaag niet in Kapari maar in Olympia bij Stefanos....
En het voelt als vanouds....
We halen herinneringen op van zestien jaar geleden...
We herhalen oude grappen....
En het eten is fantastisch....
We hebben moeite op te breken....
Maar wat we ook niet willen missen....zelfs ik niet....is de voetbalwedstrijd Aston Villa tegen Olympiakos Piraeus...
Fikos zal vol emotioneel opgetogen Grieken zitten....en berg je dan maar....
Daar wil je bij zijn....
Er is geen woord teveel gezegd....
Afgeladen vol zit het, maar wij hebben nog een mooi plekje vooraan tussen de Grieken...
Natuurlijk zijn we voor Griekenland vanavond...
En een telefonisch lijntje hebben we ook met onze Griekse vrienden in Thessaloniki...
Evangelos is groot fan van Olympiakos immers....
En dát we aan onze trekken komen...
Jammer dat ik steeds te laat met de camera ben want in de eerste minuten schiet Olympiakos al raak en staat heel Fikos op z'n kop....
Klappen, schreeuwen, springen, juichen, zingen....
Alleen het dansen mis ik nog.....
Maar wie weet bij een volgende goal....
In totaal dus 4x gekte want de eindstand is 4-2.....
Nu zijn we echt wel doodop van al die emoties....en we zetten onze weg in naar het hotel....
Muggen....muggen....muggen....muggen.... verwelkomen ons....
Nee hier hebben we op zitten wachten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten