4 mei 2024 dag 6 🇬🇷

Dag van:

Stille Zaterdag - Megalo Savvato....

Om middernacht luiden in heel Griekenland de klokken: het heilig vuur is aangestoken en iedereen mag zijn kaars met dit vuur aansteken......

Het vuur komt uit Jeruzalem en iedereen neemt zijn kaars mee naar huis om er thuis boven de voordeur een zwart kruisje mee te branden, voor een goed jaar......

Iedereen zegt dan Xristos Anesti ( christus is opgestaan) en is gelukkig......

Het antwoord hierop is Alitos Anesti ( het is waar hij is opgestaan/verrezen)

Vanavond rond 21 uur komt het heilige vuur per vliegtuig aan op Kos en wordt naar alle kerken gebracht.

Wij hebben geen huis hier maar Miranda, ik noem haar voor het gemak even de

reismoeder der Nederlanders op Kos want vanuit het winkeltje regelt ze echt alles en meer hier voor de Nederlandse toeristen, heeft een ander idee....

Ga naar het strand en zoek een mooie steen......

Ga naar de kerk en wacht op het Heilige vuur......

Maak met het kaarsje en het Heilige Vuur een kruisje op de steen.......

Neem deze steen mee naar huis en geef hem thuis een mooi plekje.....

Dit kun je ook doen voor vrienden/familie (die het nodig hebben of overleden zijn).....

Een heel mooi gebaar....

En het kaarsje geef je thuis ook een mooi plekje en steek  je weer eventjes op speciale  dagen.......

We zullen eens kijken of we er allemaal aan toe komen vandaag.....

Nou moe.....wolken aan de lucht....

Wolken en wind.....

Had ik die leuke nieuwe roze outfit aan, gauw maar weer uit en wat minder luchtjes aan.... 

Vanmorgen ontbijt op het balkon met alle lekkernij die Ioanna voor ons bakte.....

Maar tja, de omelet van Fikos blijft natuurlijk ook traditie...

Vooruit dus maar weer, op naar Fikos....

Het is vanmorgen een komen en gaan van boten in de haven....

Nee niet de oude vissertjes in hun lieflijke half vergane vissersbootjes.....wel de grote toeristenschepen; de piratenboot, de boot naar Turkije.....

In de zomer zit je daarop als sardientjes in een blik, nu heb je nog ruimte.....zeg maar als een kibbeling in een grote frituurpan....

Wij zouden vandaag niet graag op een boot zitten met deze wind, de boten schommelen zelfs al hevig als ze stilliggen.....

De jonge baas (neef van de ouwe) is ervan overtuigd dat het gaat regenen....

Edoch, de regen blijft uit....

Maar goed dan nog is dreiging ook al niet leuk natuurlijk....

We hebben zulke leuke ontmoetingen en belevenissen, dat we weinig ondernemend zijn deze vakantie...

We hebben een soort route elke dag...

We beginnen bij Fikos waar ik standaard 'mama' genoemd wordt (maar Willem geen papa verdikkeme)....

Daar blijven we tot de namiddag en genieten van plezier, een voetbalwedstrijd, en de Kalamaris....

Dan in de namiddag naar Aigli voor de sangria en het lieve meisje met beugel (Dimitra) in de bediening, die steeds meer los komt nu....

De Nederlandse eigenaresse komt gezellig weer een praatje maken...

Haar moeder woont nog in Nederland...haar broer in Spanje zo vertelt ze ons....

Oei wat voel ik eventjes met die moeder mee....

Dan op weg naar waar de weg ons brengt, eerst in ons winkeltje neuzen bij de bijzondere vrouw....en dan door naar óf Kapari, óf Olympia.....

Hoort dit bij ouder worden vragen we ons steeds af.....

De Grieken hebben weekend....en ik blijf het zeggen 'de Grieken weten hoe het leven te vieren is'....

Eigenlijk praten Grieken over van alles, het is een heel trots en open volk.....

Je kunt prima met ze meepraten en discussiëren over je leven, je familie en het land waar je vandaan komt, maar uit geen openlijke kritiek over hun leven, familie en land.....

Hiermee beledig je ze en of dit nog goed komt is nog maar de vraag......

De Griekse filosoof Nikos Dimou bestudeert al zestig jaar de volksaard van zijn landgenoten en kan het zo mooi aangeven wat dat nou is bij die Grieken...... Zijn analyse? ‘Grieken leven tweemaal boven hun financiële middelen.....

Ze beloven driemaal meer dan ze kunnen waarmaken.....

Ze beweren viermaal meer te weten dan wat ze echt hebben geleerd.....

En hun gevoelens zijn ingesteld om vijfmaal heviger over te komen dan wat ze eigenlijk voelen.’.....

Deze bijzondere denker ontrafelt voor mij het wereldbeeld van de Griek......

Geluk is voor de Griek het samenvallen van wens en werkelijkheid......

Zij denken met hun hart, hun maag...... Intellect is vaak ver te zoeken; criteria, juist en onjuist, bewijs – die zijn ver weg...... 

De werkelijkheid wordt zelden kritisch bekeken......

Er is een verlangen naar drama, naar zelfmedelijden, om erover te dreinen.....

De hyperbool is hier een levenswijze.....

Maar zelfs wanneer Grieken bang zijn het leven te verliezen, beminnen ze het nog..... Het is een soort vreugdevolle melancholie.....aldus Demou....

En dit laatste maken we deze vakantie aan de lijve mee bij Stefanos.....

Over Stefanos gesproken, we eten

vandaag in Olympia....

Er is gelukkig een tafel voor ons gereserveerd want anders hadden we mooi niet aan kunnen schuiven ...

Het is druk in Olympia....

Veel schippers uit de haven ..

Jaaaaa geen gewone schippers, maar die van luxe jachten...

Naast ons komen een vrouwelijke tandarts en haar man die een eigen software bedrijf heeft, aanschuiven...

We hebben direct contact met hen ..

Ze laten ons mee eten van hun saganaki kaas en wij bieden ze op onze beurt een glad Metaxa en masticha aan....

We hebben leuke gesprekjes en ik vertel de tandarts dat ik haar een lieve vrouw vind maar haar beroep afschuwelijk....

Zij heeft zachte handen vertelt haar man....en ik geloof hem maar die boor in die zachte hand voelt voor mij toch beduidend anders dan zacht....

Ze vertellen ook, wat wij al wisten dat de medici in Turkije erg goedkoop zijn...

Ik vertel ze maar dat ik goed verzekerd ben en mijn verzekering dat allemaal voor me regelt....

Dan zijn we twee minuten stil....

Ook wij herdenken op 4 mei.....live op de tv via onze mobiel.....

Stefanos zien we zienderogen aftakelen...

Hij geniet van de aanloop en kan als vakman weer helemaal zijn ei kwijt maar fysiek redt hij het nauwelijks....

Ik maak me zorgen vertel ik hem, maar hij wil nergens van weten....

Och ja, dat is waar....trotse Grieken.....

Dan breken we op...

Tijd om naar Kapari te gaan want van daaruit zullen we maar de kerk en het vuurwerk gaan ....

Jullie gaan het niet droog houden, roept Stefanos ons nog na....

We gaan het wel zien....

Diep in mijn hart hoop ik een beetje op die regen want die knallen hier elke keer (voorpret van het vuurwerk) zijn vreselijk....

Het is niet anders dan in Nederland zullen we maar zeggen....

De jongeren knallen er al aardig op los....

Onze huisdieren zouden er flink van op tilt slaan...

Niet verwonderlijk dat er nu even geen zwerfkat op straat te vinden is....

Om tien over half twaalf lopen we met de familie naar het kerkje....

We krijgen kaarsen mee die de kinderen zelf op school gemaakt en versierd hebben...

Het plein voor de kerk ligt bezaaid met welriekende bladeren.....

Jeetje wat ruikt dat lekker....!

Dan begint de klok oorverdovend te luiden.....álle klokken op Kos trouwens....

En het vuur komt naar buiten....

Men steekt elkaars kaarsen aan en zegt Xristos Anesti .....

Wat een fantastische happening is dit....!

Wat een vrolijkheid....

Het vuurwerk barst los....het zijn slechts knallen en geen siervuurwerk....

We lopen na alle wensen naar het huis van Iohanna

en Alexis....hier wordt nu met de vlam van de kaars het kruis boven de voordeur gemaakt voor een heel jaar geluk...

Binnen begint het eierfestijn.....

Knallen maar....

Willem lijkt te gaan winnen....zijn ei blijft maar heel terwijl de onze allang gebutst en geklutst zijn....

Nog één poging waagt Annetta en......jaaaaaaa Willems ei breekt.....

Wat een euforie bij die meiden Annetta, Eleni en Zoë....

Nee soep willen we niet meer....

Die proberen we morgen wel bij het lam aan spit.....

Morgen is groot feest en daar willen we uitgerust voor zijn.....

Alsnog komen we ver na eenen pas in het hotel....

Maar wat een gave avond was het....

Dit hadden we voor geen goud willen missen....