Dag van:
Ochtendgloren.....
De Bakkertjes op nummer 1 zitten gezapig voor de tent in het zonnetje terwijl wij van nummertje 7 rustig op gang komen met douchen, de vraag scheren of niet scheren, het eerste minpuntje van dit huisje 'waar is het badmatje?', aankleden, triatlon kijkend, en haren fohnend....
Bij de familie racefiets op nummer 6 zitten de jongetjes in voetbal shirtjes met vader in Van Dalen pyama te ontbijten terwijl moeder uit mag slapen....
Ik snap niet hoe want vader praat graag hard in de zin van 'kunnen jullie mij allemaal wel horen'.....
Nummertje vijf is een en al bedrijvigheid zoals altijd....
Hond uitlaten, tafelkleed uitkloppen, caravan uitzuigen (jawel, met stofzuiger), familie overleg, tafeltje keurig opvouwen en meer van die overbodige huishoudelijke karweitjes die je in je vakantie gewoon eigenlijk juist niet moet doen....
Maar al gauw blijkt dat zij zich klaarmaken voor vertrek....
Alweer een lege plek op het veldje....
Sjakie en zijn chocolade familie van
nummer 4 liggen al op het strand van het Strandheem meer....
nummer 4 liggen al op het strand van het Strandheem meer....
Jammer want nu kan ik niet zien of vader zijn werkkloffie al heeft verwisseld voor korte broek....
Nummertje drie van de Ottertjes speelt zich natuurlijk binnenshuis af....
Dit keer echter met de deuren wijd open....
De drie oude ottertjes zijn verdwenen, overgebleven is de jongere tak van de Otter familie die je nooit ziet.....
De op nummer 2 bivakkerende familie Voorbeeldig gedraagt zich zoals hun naam dat betaamd....voorbeeldig dus....
En natuurlijk heeft pa Voorbeeldig weer eens ruzie met de parasol....
We komen er ondertussen achter dat bij de familie voorbeeldig alles ook nog eens tot in de perfectie geregeld moet zijn....
Die parasol moet precies zo voorbeeldig functioneren zoals vader dat wenst....
En dat doet deze parasol dus niet....
Dagelijks doet vader verwoede pogingen maar na vijf, hooguit tien minuten geeft hij de moed weer op....
Nu kan hij de technische dienst bellen, maar dat doet hij dus niet....hij doet de volgende keer (tegen beter weten in) weer een voorbeeldig nieuwe poging....
Het is echter tijd om wederom maar Drachten te gaan, waar we dit keer toch echt voor twee uur willen zijn om onze aanzienlijke voorraad wol nog aanzienlijker te doen maken....
En dit lukt ons, want iets voor twaalven staan wij op de parkeerplaats waar de paal 51201 aangeeft maar mijn parkeerapp 51202.....
Lang leve online appmatig parkeren....
We wagen de gok en vertrouwen op mijn app....
Euhhhhhh..... eigenlijk meer op het feit dat de Drachter politie achter hun bureau met ventilator zit om hun administratie bij te werken en het te heet vinden om de straat op te gaan.....
Het Wolwinkeltje is open....
Het grote nadeel van zulke winkels is echter hun assortiment....
Neeeeeeeej, niet de wol en katoen natuurlijk.....maar de hoeveelheid....
Maak maar eens een keus uit veertig tinten blauw of tweeënveertig kleuren groen....uit beetje wol met dit materiaal of beetje meer wol met dat materiaal....
Wel drie keer lopen we de winkel rond...
Trekken tien bollen rood uit de kast en verwisselen die weer voor tien bollen beige....
Of toch maar zalmkleur....nee doe maar zeegroen....
Neem jij die dan maar want ik heb al zoveel groen in de kast, dan neem ik blauw wel....
En zo zijn we al gauw een klein uurtje zoet....
Maar we slagen en lopen tevreden met buit het winkeltje weer uit.....
Nu de winkelstraten door....
Omdat het zo gezellig is in Drachten...
Drachten ontstond in een enorm nat gebied met veel moerassen..... Smallingerland geheten........
Maar kennelijk waren er toch enkele plekken waar je je voeten nog droog hield en die plekken heten (drechten in het Nederlands) maar Drachten in het Fries......
Er loopt ook een riviertje met dezelfde naam door de omgeving.......
Drachten is een vlekke.....zo noemt men een grote plaats, die uit een dubbel streekdorp is ontstaan.......
Tot ruim in de 17de eeuw was er nog helemaal geen sprake van Drachten......
Er waren twee bescheiden boerenstreken; de Noorderdracht en de Zuiderdracht.....
Drachten heeft nooit stadsrechten gekregen en is dus een dorp maar.......op grond van grootte qua oppervlakte, industrie en openbare voorzieningen kan Drachten zeker een stad worden genoemd........
En wij vertoeven daar graag.....
We shoppen nog even wat noodzakelijke dingen.....
Washandjes, goede schoenen want.....we gaan morgen op City Hoppers toeren....
En om dit nou te doen op slippers (het enige schoeisel dat ik heb meegenomen), lijkt me niet verstandig....
We shoppen ook oorbellen....simpelweg omdat ik die vergeten ben mee te nemen en niet kan wennen aan mijn kale oorlellen...
En zelfs Esther vindt een paar hangoorbellen....
Dan strijken we neer op het terras van het Vintage cafe....
Wij hebben cappuccino en monchou taart met vruchten verdiend vinden wij....
Dat zitten op zo'n terrasje tot vreemde ideeën kan leiden blijkt wel uit het feit dat Esther, nu ze aan haar eerste hangoorbellen ooit went, nu ook bierblik lipjes in haar oor wil gaan hangen....
Je gelooft het niet maar het is al kwart over drie als wij Drachten verlaten om in Opende boodschappen te gaan doen....
En dat willen we liefst snel achter de rug hebben want de wol brandt in de tassen en onze handen snakken naar een haak cq breinaald....
En die hebben we dan eindelijk om kwart over vier in onze handen....
We zoeken onze patronen, zetten steken op, halen ze weer uit omdat we de tel kwijt zijn....haken een eerste toer uit het patroon, halen die vervolgens weer uit omdat er meteen al iets fout ging.....zetten de boel weer op en horen de mannen achter ons zuchten....
De mannen beginnen trek te krijgen....
Ook dat nog....
Nou jullie wachten maar even....
Maar welke liefhebbende echtgenoot kan
het gekreun en gesteun van haar man nou langer dan tien minuten weerstaan....?
het gekreun en gesteun van haar man nou langer dan tien minuten weerstaan....?
Wij dus niet.....
We leggen het werk naast ons neer en beginnen aan de diner voorbereidingen.....
De mannen zijn zo blij dat ze zelfs meehelpen....
Oh jee....pa en ma raceGazelle komen terug van hun racefiets tocht.....
Al die tijd zitten de voetbalzoontjes verveeld op hun krakkemikkige camping stoeltjes te wachten....
Ma struikelt bijna van haar fiets als ze wil afstappen, pa loopt wel erg verdacht wijdbeens.....iets met zadelpijn wellicht....
En denken de voetballertjes nou eindelijk de aandacht van hun ouders voor zich te hebben, dan hebben ze het mis want de Gazelle ouders willen douchen.....en dus zitten ze weer gedwee op hun ongemakkelijke stoeltjes....
Stumpertjes.....
Kijk nou, de chocolade familie komt ongesmolten zonder Sjakie de voortent uit....
Ze waren helemaal niet aan het meer....
Ze zullen nu toch goed doorgebakken zijn dunkt ons na een hele dag in een voortent onder sauna-achtige omstandigheden....
Aangezien Chocomam een handdoek om de arm heeft en Choco-oempaloempaatje een bikini draagt als ook twee zwembandjes om de bovenarm heeft, nemen we aan dat het kind eventjes mag zwemmen....
Net als wij aan tafel gaan, komen de twee alweer terug en duiken de chocoladefabriek voortent weer in....
We hebben ze de avond niet meer gezien....
De Bakkertjes krijgen visite....
Een oude Enkhuizer bekende die deze kant op is verhuisd....
Er worden veel herinneringen opgehaald die wij natuurlijk niet kennen maar wel heel vermakelijk vinden om naar te luisteren....
De Gazelle familie is uit eten geweest.....
Waarschijnlijk op chique gezien de overhemdjes van pa en zonen en de satijnen outfit van moeder....
Tjonge en kijk aan, ze hebben licht gekocht....
Nu kan er gezellig yatzee gespeeld worden en hebben de jongetjes eindelijk de aandacht die ze verdienen....
De twee puberdametjes Voorbeeldig
komen precies om twaalf uur, al giechelend thuis....
komen precies om twaalf uur, al giechelend thuis....
Misschien zijn ze toch iets minder voorbeeldig dan gedacht....
Gelukkig maar....!!!
Op naar een dag op City Hoppers toeren morgen.....
Als dat maar goed gaat....
