dinsdag 30 juli 2024

30 juli 2024 dag 2 Strandheem


Dag van:
Verwend worden met koffie op bed door Esther, na een slechte en niet pijnloze nacht....
Maar goed, we laten ons daardoor niet uit het veld slaan en vieren moedig vakantie verder......

Er staat een nieuwe auto op de lege plaats naast Esther en Marcel....
"Heej, zeg ik die als laatste aan het ontbijt aanschuift, nieuwe veldbewoners?".....
De achterklep van de auto staat open en de kofferbak staat vol reinigingsmiddelen....

Oeps....de nieuwe bewoners hebben vast smetvrees constateren we....
Maar dan ontdekken we een wel heel vreemd kenteken....
Er staat namelijk 'Strandheem' op....
Ooooooooh te snel geoordeeld....het is de schoonmaak ploeg die het prive sanitair komen reinigen....

Ook de klusjesman, (bij gebrek aan personeel de zoon van de eigenaar) is aanwezig op het veld....
Iets met gasflessen, boilers, gras maaien en kantjes knippen....
Nou, wij hebben nog wel een paar klusjes extra....

Onze tv doet het niet en zo af en toe een glimp Olympische Spelen opvangen zou Willem toch wel leuk vinden....
Daarbij moet er een pootje aan de gehuurde koelkast van Esther en Marcel want het bier staat daardoor scheef in de flesjes....
"Fijn dat je mijn man met vier linkerhanden komt helpen" lach ik de man toe....
'Nou dat worden er dan acht roept hij terug want ik heb geen verstand van televisies'....
Maar hij zal (door gebrek aan personeel) zijn vader bellen.....
En voor Marcel zal hij een nieuwe koelkast pootje komen brengen....

Mooi zo....nu kunnen Esther en ik met een

gerust hart naar Drachten....
We hebben ondanks zes meegenomen tassen wol in totaal, gebrek aan wol om te haken en te breien....
We hebben dringend een wolwinkeltje nodig en weten deze toevallig in Drachten te vinden.....
Maar ho, daar zal je de nieuwe veld bewoners hebben....
Hun auto bevat geen schoonmaakmiddelen maar hangt wel bedolven onder twee luxe racefietsen....
Een voor pa en één voor ma....
De twee irritant dichtbij Esther en Marcels tent voetballende zoons, hebben het nakijken....
Maar goed, zij hebben hun voetbal....
Het opzetten van de te dure tent wachten wij niet af....
Wij moeten nodig richting wol....


Tja, en voor je bij zo'n wolwinkel terecht bent, kom je natuurlijk de nodige andere aantrekkelijke winkeltjes tegen....
Esther moet ook dringend kleding passen....
We hebben na deze ervaring echter één goede raad voor de lezers......
Pas nooit kleding met je slippers nog aan....!!!!
Plots verschijnt er met een klap het hoofd van Esther onder het gordijn van de paskamer.....en ik wist toch zeker dat ik daaronder zojuist nog haar geslipperde voeten met zilver gelakte teennagels had zien staan....
Niet alleen Esther ligt ondersteboven maar de halve winkel staat van schrik op z'n kop....
Gelukkig kan Esther er om lachen en heeft ze niks.....
Haar slipper bleef tijdens het passen, achter de pijp van de short hangen en pats daar lag ze, vertelt ze.....
Ben toch benieuwd welke kleur haar heup morgen heeft.....

Op het grote Raadhuisplein overvalt ons

de dorst....
We strijken neer op een terras en nuttigen een glas gember/sinaasappel thee....
Nou ja, thee is dat niet te noemen natuurlijk want er komt geen thee aan te pas....maar dit warme vruchtenwater smaakt wel erg lekker....

De 'Wolkeamer' blijkt voor eeuwig gesloten....helaas....opgeheven.....
Maar waar is het wolwinkeltje nou toch....?
Slenterend door de hete straten van Drachten vinden we het uiteindelijk....
Dicht.....
Om twee uur gesloten staat er op een briefje gekrabbeld.....

Met daaronder een standaard bord met de tijden: van maandag tot en met vrijdag van 9.00 tot 17.30 uur geopend....
Die had er duidelijk vandaag geen zin meer in....alleen zijn wij daar niet mee geholpen....
Morgen nog maar een poging wagen, en dan voor twee uur....
En dus ook geen gember/sinaasappel water op een terrasje van te voren....

Op naar Surhuisterveen... boodschappen....
De Jumbo kennen we nog van vorig jaar....
We halen het nodige en keren terug naar de camping....
De camping alwaar de mannen nog gebroederlijk naast elkaar zitten, op dezelfde plaats als waar we ze drie en een half uur geleden hebben  achtergelaten...

Kijk aan....de tent van de familie Gazelle

racefiets staat al opgezet....
Pa Polo, ma Zaramode en de twee broers zitten onder shebby parasols van de Action....
Ik kan met de beste wil van de wereld er niks anders van maken dat deze uit betere kringen verkerende familie eens wilde ervaren wat de gewone mens ervaart in de vakantieperiode, zodat ze erover mee konden praten...namelijk het fenomeen kamperen....
Ze hebben er werkelijk geen kaas van gegeten....
Dure fietsen, dure tent, dure kleding maar twee veel te kleine action parasolletjes, en te laag tafeltje, geen verlichting, foute stoeltjes die ze wel uit maar niet ingeklapt krijgen, geen keukentje, wel een duur

koffiezet apparaat met meerdere mogelijkheden....
Ik geef ze een week en dan zal het waarschijnlijk zoiets zijn van "we hebben het geprobeerd maar we laten kamperen toch maar bij het gewone volk".....
Waarna ze waarschijnlijk met de tent nog achterin de auto naar een reisbureau zullen rijden om een reisje Ibiza te boeken....

Sjakie van de chocolade familie heeft er overigens ernstig veel moeite mee om van zijn werk af te kicken....
Hij loopt nog immer in zijn werk kleding met reclame van de zaak op zijn shirt....
Ma heeft sowieso overal moeite mee, behalve dan met chocolade eten....
Ik heb zoon en dochter overigens ook nog niet iets gezonds zien eten en tevens niet zien doen...
Pa en Ma huizen in de voortent, kinderen dralen een beetje rond....


Familie drie Ottertjes zijn er zoals gewoonlijk niet....
Ze zullen wel aan het meer liggen...
En zodra ze dan thuiskomen verdwijnen ze in het huisje en je ziet ze niet meer....
Niet om te eten, niet om te badmintonnen, niet voor een wandelingetje, gewoon niet dus...
De drie ottertjes leven binnenshuis....

Ook de voorbeeldige familie naast ons is, na een mislukte poging hun parasol omhoog te krijgen, veel binnen vandaag....
Zoiets van 'nou hebben we zo'n duur huisje en nu zullen we ervan genieten ook....!
En ik kan je uit ervaring vertellen.....vanaf twee uur is het in het huisje niet te harden zo warm want dan staat de zon er recht in te schijnen....


We hebben het eten op en de koffie gehad.....we hebben zin in een ijsje....
Een gezellig wandelingetje met z'n viertjes naar de snackbar.....
En het noodlot achtervolgt ons alweer hoor.....we komen vier minuten te laat aan.... snackbar gesloten....om 21.00 uur....
De mannen zijn hevig teleurgesteld....
Niet getreurd jongens, laten we naar het strand lopen want daar is ook een cafe en die hebben misschien zelfs wel sorbets....
Dat is niet tegen dovemansoren gezegd en de mannen haasten zich ver voor Esther en mij naar het grote strand....
Tjonge wat zijn er nog veel jongeren en wat is het druk....maar cafeetje is dicht...!!!


Zulke ervaringen als vandaag maken een mens melig....
En geloof me....als je melig bent en het spel Kezen op tafel legt, dan belooft dat niet veel goeds....
Het wordt dan ook zo'n afschuwelijk vrolijke avond met grappen, grollen en flauwe humor, dat we dat maar beter niet na kunnen vertellen....
Maar och wat was het lang geleden dat we zo de tranen van het lachen over de wangen hebben laten rollen....
En ach, dat Marcel graag in zijn eigen lucht verkeerd, Willem de huilende wolf van de camping is en niet begrensd wenst te worden wat betreft zijn eetgewoontes, wij dames geen jasjes voor onze heren ophalen als zij het koud hebben....dat kramp in je teen beter is dan kramp in je darm....je overal een torsie kan oplopen en de mannen daar hypochondrische nachtmerries van hebben....dat wil ik dan nog wel kwijt.....
En of het spel eerlijk is gespeeld....daar laat ik me maar niet over uit.....










Geen opmerkingen:

Een reactie posten