Dag van:
Absoluut stilte...
Poesta stilte....
Als zelfs die ene krekel onder stilte valt....
De nachtvlinders onhoorbaar op het insectengordijn hun plek innemen tot ze doorgang vinden....
Als ook de hagedis geruisloos de plataan opkruipt....en de wind zo zachtjes fluisterend haar briesje uitademt dat de bladeren stil bewegen....
En jij de slaap niet kan vatten....
Maar buiten geniet van het vele dat stilte je brengt....
Dat is een nacht op de poesta....
En dan de stem van Willem...."kan jij ook niet slapen"....
Maar ik geloof dat ik wel kán slapen maar dat ik niet wíl slapen....
Het is aardedonker buiten....
Vreemd eigenlijk die term, want onze aarde is alles behalve donker....
Mensen kunnen slecht tegen donker en verlichten hun planeet....met miljoenen kunstlichtjes....
Mensen hebben niet genoeg aan de sterrenhemel...
Sterren zeggen ook helemaal geen twinkel twinkel....sterren zijn stil.....en ik probeer ze te tellen....
Het zijn notabene dezelfde sterren die ik thuis ook zie....
De kleine beer....het steelpannetje....
Nee, slapen wil ik nog niet....
Als poesta leegte betekent, zou ik die leegte willen zien ontwaken...
Hoe ontwaakt leegte....?
Vult leegte zich dan met opkomend licht van de zon...?
Met de warmte van de dag...?
Kent ontwakende leegte geluid...?
Één ding voel ik nu wel....
Als je hier zit....in die donkere stilte leegte, heb je eigenlijk maar heel weinig nodig om geluk te voelen....
Ik slaap toch nog in....al is het voor een
tweetal uurtjes...
tweetal uurtjes...
Het is lang (of kort) genoeg om te zien dat leegte begint met kleur...
Donkergrijze vlekken met oranje, roze en rood....
De rest eromheen is lichtgrijs....stilaan veranderend in het hemelsblauw....de kleur dat het de rest van de dag zal behouden....
Nog een uurtje slaap dan....
En dan onder die hemelsblauwe lucht op het mini kleine knusse terrasje zitten...
Willem is al bij het woninggebouw....
Hang naar koffie en ontbijt denk ik....
Ik geniet van niks dat alles betekent....
We hebben helemaal geen zin in verkenningsplannen....
Vandaag gewoon een dagje zwembad hangen, boek lezen en laat Marjon nou ook nog haar oude fluit hebben...
Willem is de koning te rijk, hij kan weer fluiten....
Och wat is het water toch heerlijk...
En wat een genot die zwaluwen die water komen happen of even mee badderen....
Kijk al die vlinders toch, wit, geel, oranje, zalmkleurig, en zelfs zwart....
Je raakt niet uitgefotografeerd...
Al denk ik dan weer wel dat ik, als ik naar de buitenwc ga, de camera niet hoef mee te nemen, maar zelfs dan kom ik er toch bekaaid af....
Voor de wc deur zit namelijk een prachtige salamander....
Als ik nou terugloop om mijn camera te halen, zou hij er dan nog zitten...?
Het is het proberen waard....
En ja hoor, hij zit weliswaar niet meer voor de wc deur maar onder de wasbak zit hij wel....
Tijd voor soep, de siësta van Marjon en dus tijd om het water weer in te gaan....
Uurtje op de buik op een luchtbed....wat een gedoe om daar zonder koppie onder te gaan op te klimmen...
En een uurtje op de rug in een grote opblaas band...zelfde gedoe maar ook.....
Au..... Prik..... Wesp.....in mijn bil....
Nu niet in paniek raken (ik kan namelijk niet tegen wespensteken)....maar rustig blijven....
Snel angel eruit....uitknijpen, want je eigen bil uitzuigen lukt maar niet zo even, en hulp is nu ver te zoeken..... koelen in het water....
Dat koelen is wel een dingetje als het water 30 graden is...
Maar.....alles komt goed...
Oké er zit een plek en het klopt enigzins, maar de ernstige reactie blijft uit en misselijk ben ik ook niet ...
Dobberen dus maar....
Dan toch maar in actie; safaritocht weer....
Hobbeldebobbel....alle kanten schudden we op...
Ongelofelijk dat ze dit openbare wegen noemen....
Ze hebben ook geen naam deze wegen, wel nummers...poesta of Uda 1 tot weet ik hoeveel duizend....
Nou, over de hele tocht komen we vier huizen tegen en een vijfde die in de grond gezakt is....
Dat gebeurt hier op poesta grond....
door ernstige structurele verdroging van de bodem......
Dan zie ik plots tegen een boom een reetje liggen rusten...
Stop Arend Jan, stop....ik wil een foto maken....
Maar tja, reetjes zijn ook niet gek want nog voor ik mijn camera heb gepakt is ze al opgesprongen en rent weg door het bos....
Jammer....maar wat was het een mooie aanblik....
Hetzelfde geldt voor de enorme buizerd die opvliegt als de Pathfinder langs rammelt....
Geen eens tijd om nog maar naar de camera te reiken....
Wel komen we langs een huis met een lap grond en wel twintig honden...
Ze rennen met ons mee langs het hek dat hun erfscheiding aangeeft....
Maar wij rijden door naar een stuk poesta zoals poesta eruit dient te zien....prachtig gemaaid dus....
Na zo'n twintig minuten bereiken we dan weer eens een stukje asfalt...
Op naar de Tesco en het Indiase afhaal tokootje....
Willem vindt zowaar een overhemd....maar ik heb de originele Hongaarse salami te pakken....
Oké oké, Willem heeft langer plezier van zijn aankoop.....
We eten vanavond heerlijk Indiaas op het prieel.....
Indiaas in Hongarije is ook wel weer eens een welkome afwisseling....
En zo valt langzaam de avond....
De buiken zitten vol...
De salami hangt de drogen in de avond warmte....dan is hij straks nog lekkerder...
Mijn oorbel ligt op de bodem van het zwembad...
Die vis ik er morgen wel weer uit....
Olivia blaft haar waakse avond blaf...
Willem fluit, luistert muziek en maakt gedichten...
Een fijne afwisseling na al zijn maffe filmpjes....
De wespen vliegen traag om onze hoofden maar regelmatig horen we gelukkig 'pats' en dan is er weer eentje vermoord door de electronische insektenvanger....
We sluiten af met allemaal ons eigen dingetje maar vooral samen live North Sea Jazz kijken en luisteren...
Het was weer een lieve, ontspannen, waardevolle mooie dag....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten