De kater na de halve finale....?
Nou best wel, ik hoor de mobiel van Willem 's morgens al vroeg....
Het commentaar van Koeman wordt beluisterd....
En het hamert maar door zijn hoofd..."onterechte penalty, onterechte penalty".....
Zelf merk ik dat ik wel iets aan het ont--moeten ben...
Maar nadenken dat ik moet nadenken dat merk ik ook nog wel....
Zoiets van koppie erbij houden...!!
Willem haalt toch nog maar
ontbijtkaartjes....
ontbijtkaartjes....
Je weet wel....zijn ei en zo....
Maar daar zou hij bijna spijt van krijgen als er een Italiaanse spraakwaterval in de ontbijtzaal zit....
Italiaans temperament in de ochtend...je moet er maar tegen kunnen....
Gelukkig blijven we niet te lang, we moeten immers bijtijds bij de boot zijn voor onze tocht naar Szentendre, het kunstenaarsdorp....
Het is gelukkig niet al te druk bij de boot en we bemachtigen een plekje op het bovendek....
Die schöne blaue Donau bestaat niet hoor....
De Donau is groen grijs....maar allemensen wat straalt er een rust van deze rivier uit.....
Als je nou spreekt over tot rust komen, dan is het dat tijdens dit boottochtje wel....
En wat een recreatie mogelijkheden zijn er te vinden langs de waterkant...
Na anderhalf uurtje varen ontwaren we het dorpje Szentendre....
We meren aan en komen (wederom) in een oase van rust....
Szentendre (Servokroatisch: Senandrija , Duits: Sankt Andrä) is de hoofdstad van het district Szentendre (Szentendrei járás) in Hongarije aan de rechteroever van de Donau, met ongeveer 23.000 inwoners.......
De naam van de stad is afgeleid van de Sint-Andreaskerk die hier in de middeleeuwen werd gebouwd......
Szentendre ligt 20 km ten noorden van Boedapest......
De weg vanuit de hoofdstad leidt via een licht hellende straat in de richting van het hoofdplein, het driehoekige Fő tér......
Aan het Fő tér staan alle gebouwen op de monumentenlijst; ze vormen een bonte verzameling van stijlen en kleuren......
Op het plein staat een bewerkt smeedijzeren kruis uit de 18e eeuw......
In de huizen, de meeste met één verdieping, woonden welvarende kooplieden en handwerkers......
Nu zijn er winkels, boetiekjes en cafés in gehuisvest.....(Wikipedia).....
Szentendre is een klein, barok, mediterraan dorp aan de poort van de beroemde Donau-bocht, in een werkelijk prachtige regio.......
In de 18e eeuw vestigden zich hier duizenden Servische vluchtelingen, maar de meeste Serviërs zijn ondertussen weer vertrokken......
Toen de stad in verval begon te raken, trokken veel kunstenaars hiernaartoe voor het rustige plattelandsleven...... Tegenwoordig trekken de Donau en het vele bootverkeer in de zomermaanden talloze toeristen naar Szentendre.....
Het rustieke karakter en de kunstenaars van het kleine stadje zijn gebleven......
Dat zeg ik...rust ...
Twinkelerende vogeltjes, pastel getinte huizen, klinkertjes, cafeetjes onder platanen....
Maar schnitzels als schoenzolen volgens Willem die Szentendre natuurlijk begint met een hap eten....
Dan lopen we het licht hellende weggetje op richting plein...
Tal van kunstnijverheidswinkeltjes komen we tegen....zelfs een complete weverij....
Maar ook veel schilderijen galeries of gewone gekke smalle steegjes....
Als er op het driehoekige plein staan horen we viool muziek...
En niet zomaar vioolmuziek maar virtuoze Gipsy geluiden.....
Dat wordt dus weer een terrasje.....
En eindelijk ook een schaal met traditionele Hongaarse lekkernijen van worst tot kaas tot scherpe.paprika's waar Willem behoorlijk van 'in de hens staat'....
Maar die muziek....die muziek....ooooh die muziek....
Tot tranen geroerd zijn we...en de muzikanten genieten van ons genieten....
De violist herkend in Willem direct ook een muzikant....
We blijven wel drie optredens zitten....
Zoiets maak je immers nooit meer mee ..
En na afloop krijgt Willem zelfs het telefoonnummer van de violist....
'you never know' zegt de virtuoos....
(Als we hem even later op de boot op YouTube opzoeken blijkt hij nogal een beroemdheid te zijn)....
We lopen de gezellige steegjes weer naar beneden en daar overvalt ons een gezegende regenbui...
Die konden we wel gebruiken...
En dat we nat worden is geen probleem, dat waren we van het zweet toch al ....
Jammer alleen dat de bui maar kortstondig van aard is....
Willem verwent me met een prachtig armbandje....
Wat een super herinnering aan dit verrassend mooie bezoek aan Szentendre....
Op de boot worden we overvallen door moeheid...
We zitten nu niet op het bovendek maar verkiezen de koelte en de luie stoelen van beneden....
Even later liggen we beide te snurken....
Ach die oudjes hihihi....
Nee hoor, bier, zoete wijn en muziek emoties en niks leeftijd.....
De terugweg doet de boot er korter over dan de heenweg....
Voor ons middagdutje wat minder prettig maar wel lekker dat we nu bijtijds terug zijn...
Drijfnat van zweet stappen we de boot af......
Hitte in een stad dat is niet niks, en juist nu missen we een Grieks zeewindje....
De Donau kent maar weinig wind....
Het zout op ons gezicht komt dan ook niet van de Donau, noch van een zout zeewindje, maar van ons eigen lichaamsvocht....jakkes ...
Op naar het hotel... DOUCHEN!!!!!.....
Ben je net goed en wel dat mysterieuze
gebouw door, kan je weer naar beneden.... Het kaartje met codes doet het niet meer....ook oververhit zeker....
gebouw door, kan je weer naar beneden.... Het kaartje met codes doet het niet meer....ook oververhit zeker....
Lift in, code deur door....escape roomreceptie zoeken, code laten kraken, code deur door.....volgende code deur en ja hij doet het....
Nu hopen dat het kaartje ook onze kamerdeur wil openen...
En dat wil het....
Willem blijft nummers van de violist beluisteren terwijl ik al zalig het zweet van het lijf sta te wassen....
Ik snap alleen niet waarom onze kamer niet gedaan/schoongemaakt is....
Blijkt dus dat ze hier dagelijks de prullenbakken wel doen, maar eens in de vier dagen je bed en de handdoeken verschonen....
Lekker viespeuken....en dat juist nú met die hitte.....
Nu nog een hapje eten scoren...
Willem gaat voor de gyros maar ik toch echt voor de Hongaarse goulash enTúrós Csusza .....
Dan zijn we gewoon echt op.....
Vanaf morgen zal het een heel andere vakantie worden...
Vanaf morgen gaan we naar Kiskunhalas waar de zus en zwager van Willem wonen....
Even de drukte van de stad achter ons laten.....
Tot morgen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten