Dag van:
Dit was nou letterlijk zoals je dat noemt 'een brakke dag'.....
Meedogenloos brak....
Natuurlijk heb ik maar een paar uurtjes geslapen met het idee dat ik s morgens naar de tandarts moet....
Rot schooltandartsen van vroeger met hun vreselijke tandartsbus die me dat trauma hebben laten oplopen.....
Die drie treedjes omhoog die bus in, het leek de Kilimanjaro wel die je te beklimmen had.....
En dan dat pokkebankje achterin waar je op moest wachten, terwijl je kinderen hoorde huilen, boren hoorde loeien en zo'n vieze branderige lucht rook.....
En ouders erbij....ho maar.....
Een drama .....trauma .....was dat voor mij....
Slapeloze nachten....en nog dus....
Maar goed, dapper stap ik s morgens met gepoetst, geflost gebit en frisse adem de praktijk binnen....
Ellen de assistente en tevens vrouw van de tandarts is druk....
"Geen internet en geen telefoon" zegt ze....
Wel lekker rustig lach ik haar toe....
Ik ben na tien minuten wachten aan de beurt....
De telefoon hoor ik overgaan als ik de spreekkamer ofwel het martelhok inloop....
Die doet het in ieder geval weer grap ik....
Jeroen bekijkt mijn gebit...."aha....ja....hier kan ik niks aan doen en die moet eruit...hmmmm ...ja....aha".....
"Je hebt mazzel jongedame want de tandtechnieker is net vandaag terug van vakantie"......
"Ik ga je eerst maar eens verdoven en dan vanmiddag doen we de andere"....
De stoel, die er volgens mij de complete periode dat ik hier kom (35 jaar) al staat, gaat naar achteren....
Één prik, nog een prik, weer een prik, allerlaatste prik.....
Even inwerken en binnen twee seconden is de kies eruit....
"Makkie" lacht Jeroen....
Moesten er daarvoor vier prikken in, denk ik.....
Ik doe mijn frame uit, hap vieze zooi voor de extra kies in het frame en sta weer buiten ....
Zonder frame naar school....?
Geen denken aan ..!!
Ik rij de auto richting huis...
Maar bij het stoplicht bedenk ik me ..
Wat een flauwekul, anderen zal het vast niet opvallen, als ik naar niet lach ....
Ik draai de sjees weer om en rij naar school....
Het is er druk.....de hele parkeerplaats staat al bijna vol.....
Iedereen wil natuurlijk de klassen ingericht hebben want daar is morgen maar weinig tijd voor met al die vergaderingen...
Ze zijn al druk bezig ...
Toch bij elk lokaal maar even een praatje maken.... vakantieverhalen....
Dan begin ik in mijn eentje met de klus klasinrichting....
Stoelen en tafels sjouwen, kasten verschuiven, kasten inrichten, hoeken inrichten......maar dan....
Dan is de verdoving uitgewerkt en begint een hevige pijn....
Dat heb ik nooit na kiezen trekken en deze kies zat al los en ik had er weinig last van.....
Dus waarom ineens die pijn....?
Het is volgens mij ook meer de pijn van de spuiten....maar hoe dan ook, fijn is het niet.....en ik word er beroerd van....
De klas is nog niet klaar maar ik pak mijn spullen en ga....
Morgen maar verder als er meer hulp is....
Ik loop langs de andere, al ingerichte, lokalen en plof mijn auto in....au!!!!!.....
Ik kom thuis en als Willem vraagt "hoe was het?" kan ik alleen maar uitbrengen 'ik moet nú pijnstillers'.....
'Ik moet ook om half vijf terug naar de tandarts' zeg ik nog, en loop naar boven....
Dat slaap ik twee uur lang....
En dat is mooi, want nu maak ik me ook niet druk om de vervolgafspraak....
Ik moet me zelfs haasten om nog op tijd te komen ...
In een mega stortbui, over waterverzadigde straten rij ik weer richting martelwerktuigen....
Maar de pijn is nu weg....
Op naar de volgende pijn zullen we maar zeggen....
En welja hoor ....drie spuiten om de kies
en dan...."nu zal ik even wachten want er komt een nare spuit in het gehemelte"....
en dan...."nu zal ik even wachten want er komt een nare spuit in het gehemelte"....
Pffffft wat een fijn nieuws heeft zo'n tandarts toch altijd....
Dan begint het gewroet en gemier, wrikken maar.....
Moet je gehoorapparaten hebben die op volle sterkte werken....nee echt hoor ...dat gekraak is niet om aan te horen...
En dan eindelijk floep....eruit.....
Wat een klein mini kiesje eigenlijk....is daar zoveel gedoe voor nodig geweest....
Hij houdt het ding in de hoogte voor mijn ogen....
"Er is wel één klein stukje wortel afgebroken, maar die laat ik er mooi inzitten want ik richt meer schade aan als ik die eruit moet snijden, en het kan geen kwaad als het daar blijft zitten".....
Dat hoop ik dan maar....
Niet dat er ineens iets door mijn lichaam begint te zweven of zichzelf nog omhoog probeert te wurmen.....
Maar verder klinkt 'laat ik zitten' als een fijn plan....
De tandarts past het aangepaste frame....
"Perfect, en nu 24 uur inhouden over de wond heen".....
Alleen dát klinkt al niet prettig maar ik zal me eraan houden....
Op dit moment voel ik in ieder geval toch niks met die fijne verdoving....
Ik wens Jeroen en Ellen een mooie vakantie aan het Comomeer en vertrek....
Thuis heb ik alleen zin in een bakje vla en verlang ik weer naar mijn bed.....
Misselijk van die vieze verdovings troep die onwillekeurig toch in je keel sijpelt....
En nu maar hopen dat morgen in ieder geval al die kiezen ellende voorbij is....
Dan hou ik alleen nog de beknelde zenuw over ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten