Dag van:
Geen normale werkdag, wel een normale wekkertijd....
Rara..... Gewoon naar school onder het mom van startdagen die je normjaartaak op peil houden....
Want stel je voor dat wij écht 12 weken per jaar vakantie zouden hebben....
Dat hebben we echt niet...!!!
We hebben net zoveel vakantiedagen als ieder ander en die extra uren halen we op welke manier dan ook in....
Dat rekent het Cupella systeem allemaal keurig uit....
Gisteren dus een inricht dag, vandaag een soort van studiedag met vergadering....
En wat voor studiedag!!!!.....
Lang geleden dat ik zo'n start studiedag zo leuk en zinvol vond.....
En weet je....mocht je al tegen een nieuw schooljaar aanhikken dan motiveert zo'n dag je direct weer....
Het ging over waarderende gesprekken...
Tegenwoordig heet namelijk een functioneringsgesprek een waarderingsgesprek.....
Je hebt het heus nog wel over je functioneren maar dan vanuit een heel andere invalshoek...
Een hernieuwde focus en drive geven aan het nieuwe werkjaar en bereid zijn om je competenties verder te ontwikkelen.....
En vandaag is het dus geen waarderingsgesprek van teamleider naar werknemer maar gewoon collega's onderling....
Allereerst krijgen we allemaal een kaartje waarop de helft van een duo staat...
Heb jij Peppi, dan zoek je Kokki.....
Heb jij Nick.....waar is Simon.....?
Zelf heb ik Cleopatra....gut met wie was zij ook alweer close....?
Och ja, Julius Caesar.....
Heb je nou je duo helft gevonden dan ga je samen wandelen.....
Je krijgt een boekje mee met vragen en qr codes waarachter een filmpje zit met informatie en vragen/opdrachten....
Er zit ook nog een wedstrijdelement in....wie de beste/langste wandeling maakt krijgt een prijs....
Dit had voor mij nou niet gehoeven maar toe maar....
Laat Julius Caesar nou net vandaag hakken onder de schoenen dragen....
Dat wordt dus geen lange wandeling.....
Maar wat dan nog....
We lopen het terrein af en vinden en bankje in het bos....
Grappig genoeg spreken we direct onze waardering naar elkaar uit dat dit zo kan....
Geen gezeur maar gewoon spontaan en flexibel zijn en lekker zitten....
Één voor een bekijken we de filmpjes en beantwoorden de vragen ...
En wat een mooie gesprekken volgen er dan....
Veilig, open, eerlijk, nog verder vragen, nog dieper graven....
Niet afgeleid worden maar oprecht betrokken en belangstellend...
Vooral ook wederkerig....
Gelukkig zijn we ook een beetje uit hetzelfde hout gesneden....
Hoe dan ook, bij ons staat het kind centraal en voorop en het systeem is daar ondergeschikt aan....complimentjes, veiligheid, aandacht, relatie, invoelingsvermogen, geen dwang maar uitdaging en stimulans....het komt allemaal op 1.....en nog meer van die dingen....
De opdracht is een foto maken van een symbolisch iets dat ons gesprek weergeeft....
We kiezen voor de zon die tussen de bladeren door piept, de stralen die ons raken met daaronder het plaatje "bedankt dat je tijd voor mij hebt genomen"...
Beider inbreng en beiden roerend eens met die inbreng...
Dankbaar voor dit gesprek.....
Natuurlijk winnen we de wedstrijd niet maar ik denk dat we wat belangrijkers gewonnen hebben....
De lunch genieten we met het hele team lekker buiten op de speelplaats die nu eens gezellig helemaal van ons is....
Er wordt flink nagepraat over de ochtend en hier en daar sijpelt er nog een vakantie verhaal tussendoor....
Dan is het tijd om te vergaderen....
Je weet wel, de regels en zo....
Even geen ruimte voor het individu maar uniformiteit....
En verder maar weer, met de inrichting van de klas....
Bij de maaltijd kan ik niet blijven....ik mantelzorg immers ook tegenwoordig....
Mijn vriendinnetje moet nu eindelijk eens naar de kapper sinds maanden....
Dat betekent snel een croissantje bij het tankstation halen en op de vuist opeten terwijl ik naar haar toe rijd....
Dan voorzichtig ondersteunend haar meenemen naar de auto (een paar stapjes lukt nu al wel en voor een rolstoel blijft ze te eigenwijs)....en dan door naar de kapper een paar dorpen verderop....
Alleen van dat ritje geniet ze al....
De kapster heeft een kapsalon in een bejaardentehuis....en als wij aankomen zit daar nog een dame die geknipt wordt in de stoel te knikkebollen....
Het is vertederend mooi om te zien....
De kapster tilt voorzichtig het hoofd op om de voorkant te knippen maar de dame in kwestie blijft slapen....
Uitbuiken na de maaltijd in de kappersstoel....
Pas als de föhn eraan te pas komt ontwaakt ze eventjes....
Nou zou ik geen kapster willen zijn maar áls ik er eentje was, dan in een bejaardentehuis....
Annet is aan de beurt...
Het nichtje van de kapster en ik raken aan de praat terwijl Annet geholpen wordt...
Ze vertelt dat ze weet wat ze vooral niet leuk vindt als baantje maar dat ze niet weet wat ze wel wil....
En dan komt waarderend gesprek ineens weer naar boven...
Hoe leuk het eigenlijk is om te horen wat ze allemaal al wel gedaan heeft, en hoe ze in het leven staat....
Wat ze al gezien heeft van de wereld....
En zo vertelt ze even later dat ze met kinderen werken ook leuk vindt....
Ja, iets met assistente of zo....
Maar......en dan komen er duizend maren....
Nou mag je volgens het waarderend gesprek eigenlijk niet met oplossingen komen maar ik zie in haar toch best wel een persoonlijk begeleider van kinderen....
Ik vertel haar het verhaal van mijn zorgondersteuners....
Daar staan haar oren wel naar....
Ter plekke bel ik mijn zorgondersteuner en ja hoor ....ze kan solliciteren....
Nu ben ik eigenlijk wel bekaf en Annet is gelukkig klaar....
Op naar huis.....
Vandaag op drie maiswafels en een croissant geleefd maar pffft, te moe om nog wat te nemen....
De douche en mijn bed lonken....
Morgen de oudergesprekken....en dat vergt ook wat van je energie....
Oh nee hè appje van mijn schoondochter....appje van mijn dochter....
Emily in Paris seizoen 4 staat op Netflix.....
Zal ik......???????
Hou me tegen....!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten