Je neus dicht.... een hoestbui....
Branderige, tranende ogen...
En weer in slaap vallen...
Van.... dan wakker worden met de zon op je gezicht...
Niesen... en nog eens niesen....
En al die watten in je hoofd en die tintelingen in je gezicht die nu slijmvliezen met liters vol snot blijken te zijn..... die er het liefst tegelijk uit willen komen.....
En dan je smalle neusgaten die zeggen..."nee, nee.... netjes op je beurt wachten"....
Dus pak je zakdoek na zakdoek.... tot je denkt...."doe maar een wc rol".....
Van.... neusdruppels helpen allang niet meer.... alles zit vol....
Je neus ophalen zoals het hoort.... omdat artsen zeggen dat dit gezonder is dan snuiten.... lukt al helemaal niet meer...
Na al die dagen in je kop gezeten te hebben, wil het eruit en er niet terug in....
Van.... maar weer in slaap sukkelen.....
Maar lang duurt dat niet....
De druk in je hoofd en oren die weer eens toeneemt....
De jeuk in je neus die niet te harden is....
Je ogen die ook vocht bevatten dat er ineens uit wil.... alsof snot nog niet genoeg was....
Van... wist je dat je als gezond mens,1 tot 1.5 liter snot en ander slijm per dag produceert...
Ja het is heus....
Dat is zo'n hele tot anderhalve maatbeker vol.....
Ik ben het gevoel dat ik wel aan vijf maatbekers kom nu....
Van... en er is ook geen ander woord voor snot in Nederland... ook green medische term...
Snot is snot....
Ik vond er wel een leuk artikel over...
https://motherboard.vice.com/nl/article/gvjd3w/graven-in-de-fascinerende-wereld-van-snot
En na het lezen van het artikel snap ik werkelijk niet waarom we nog zoveel kinderen en ander angstigen lastig vallen met bloed prikken....
Van..... in slaap sukkelen maar weer.....
Een verwarde droom vol slijmerige gedachten....
Wakker worden met druk op het oor....
Jakkes... niet dat er ook nog bij....
Van.... een belangstellend appje.... en iets over en Lidl beesten spaaractie.... en welk beest ik dan wil....
Oeps... dat was dus een vergissing....
Je zou er ook dol van worden in dit land vol spaaracties....
Degenen die de kookstickers sparen kan ik nog wel blijmaken.... al moet ik zeggen dat de hoeveelheid postzegels die ik op de enveloppe moest plakken om die kennen te versturen bijna een kwart boodschappenkar vol aan boodschappen waard was...
En sinds kort doe ik voor het eerst van mijn leven, dankzij een foutje van de kassa medewerker, mee aan "spaart u ook koopzegeltjes?"....
Ja dus.... één keertje dan. .. één boekje.....
Volgens mij had mijn moeder een geheime spaarrekening van al het geld van haar koopzegel boekjes... zover wilde ik het zelf maar niet laten komen....
Van..... mijn bed is my castle....
En het lijkt allemaal heel leuk als je het zo leest maar allemensen wat voel ik me beroerd....
Volgens Willem heeft hij me nog nooit zó ziek gezien....
En met zijn ziekte level gehalte had hij waarschijnlijk zelf allang de intensive care gebeld...
Zo erg is het dan met mij nog net niet...
Op de schaarse momentjes dat ik even wakker ben of dat ik me even ietsje helder denkt te voelen, schrijf ik een kort stukje (Dit verhaal is in horten en stoten geschreven dus) en speel ik een minuutje met de poes...
Dan is de koek alweer op en duizelt het in mijn hoofd... bonk bonk bonk....
https://youtu.be/JNfi2paimeU
Ik hoor ook letterlijk bijna niks meer.... alles zit dicht....
En oren doorblazen lukt niet want dan komt je neus bijholte in opspraak....
Laat me maar gewoon in bed liggen....
Gordijnen dicht....
Ik wil niet weten hoe lekker het nu buiten is...
Van. .. Willem doet alweer de boodschappen....
Voor hem kipkluif dag 2....
Ik neem een broodje.....
Ah nee hè....
Terwijl de school app ratelt met meer ziekmeldingen komt ook nog eens alles van boven en onder er bij mij uit.....
IK WIL DÁT HET OVER IS....!!!!
Van..... en dan is daar, zeer tegen mijn stoere ik in, toch die huilbui tegen Willem aan....
Ik wil het weer warm hebben.....
Ik wil geen buikkrampen....
Geen snot overal....
Geen spierpijn....
Willem warmt mijn handen voor de zoveelste keer op....
Het is onbegonnen werk...
Als ik ze straks onder zijn armen vandaan haal zijn het binnen een paar minuten weer ijsklompen....
Zelfs de luizemoeder kijken hou ik niet vol en met veel moeite probeer ik, net of er niks aan de hand is, mijn collega's terug te appen....
Wat een pokkegriep is dit!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten