vrijdag 1 februari 2019

1 februari 2019 Lissabon

Dag van:
 Hoe laat is het.....?
Op mijn klok 9.00 uur....
Jouw klok wil niet Portugees tikken, het is 8 uur...1 uur tijdsverschil....
Dan slapen we nog even door....
Van..... een goed ontbijtje....
En alweer van die vriendelijke mensen...
Zou dat iets Portugees zijn of zo...?
Van..... rustig aan doen..... het is prachtweer.....en op het moment dat je weer actief wordt en er opuit wilt, een stortbui....
Dag 1 dags plu....
Van..... de metro in... voor de eerste keer....
En dat zullen we weten...
We rijden de verkeerde kant op....
Volgende station.... andere perron....
Van... op zoek naar tramlijn 28....
Het oudste trammetje van Lissabon....
Door de nauwste steegjes... je kan de vanuit de tram de voordeuren van de huisjes open maken...
Je zal er maar wonen....
Wat zien we veel moois....
Van.... langzaamaan verliefd worden op een heel mooie en vooral vriendelijke stad...
Alleen die Italianen voor Willems snufferd in de tram....grrrrr
En... de pech dat natuurlijk juist óns trammetje niet verder rijdt...dubbel grrrr
We vonden het trammetje al zuchten en puffen...
Staan nu wel op één van de mooiste misodouro's (uitzicht plekken) van Lissabon...
Maar nu...?
Al die trammetjes zitten barstensvol...
We pakken toch de volgende... dan maar staan...
Van... honderd meter verder...
Tram kan niet verder..... een vrachtwagen moet iets lossen....
Dat staan we dan....
Muurvast...
De tram bestuurder rookt rustig buiten zijn sigaretje...
En het duurt en duurt...
Van....laten we eens gaan wandelen....
Het voelt alsof ik die Alp van toen weer op loop maar dan 7x.....
Wat is Lissabon steil....
We komen bij de Taag via kronkelige steegjes en huizen in vele kleuren....
We zien het Christo Rei beeld en de 25 abril brug...
Behoorlijk indrukwekkend...
Van... zou nu een taxi een optie zijn....?
Zowaar houdt er één halt....
We prikken een plek op de kaart...
Daar willen we heen.... de wijk Alfama.... de fado wijk....
Mooie tocht langs de Taagse kust....
Van.... in het zonnetje...mojito en bier....
Tegenover het fado museum...
Melancholische klanken....
Nederlanders voor ons... Nederlanders achter ons....
Van.... we vatten weer moed...
Alfama in.... pasteltinten... fado klanken.... zoete geuren.....
En... je gelooft dit niet..... een openbare was ruimte om de was te doen...
Nee, nee. .. echt niet met machines.... op een wasbordje dames.... gezellig naast elkaar...
Het is heus.... grote spoelbakken naast elkaar met een wasbord erin....
Ik geloof mijn ogen niet....
Maar ja.... een BCC of Coolblue autootje met wasmachine achterin komt hier de steegjes niet in... de trappen niet op... dus je moet wel....
Slechte stad voor witgoed....
Van.... we klimmen.... en klimmen.... hoog kan altijd hoger in Lissabon...steil, nog steiler....
Willem voelt zijn kuiten... ik gek genoeg mijn bovenbeen....
Maar wat een ervaring....!
Van.... we lopen naar de Sáõ Vicente....
Men dacht dat de beste Vicent relieken uit de kerk gepikt had en dus verbrandde men hem levend....
Arme Vicent.....
Nee.... arme kerkbazen.... onze Vicent stond nameljk weer op....
En zo werd hij dan uit schuldgevoel  en spijt, heilig verklaart en kreeg hij een basiliek...
Mijn inziens een sombere kerk maar Willem vindt het beter dan een poppenkast kerk....
Hij brandt een kaarsje en er komt een gedicht opborrelen....
Van..... Willem!!!!!... die mevrouw wil de kerk sluiten....
Willem....!!!!!
W I L L E M....!!!!!
Hij hoort het....
Maar dat gedicht moet af. . dus duikt Willem onder en kerkboog....
Willem!!!!..... er komt een hoosbui aan....
Willem hoort niks....
Ik schuil  op een sinister plekje waar zelfs een onderbroek ligt....
Oeps.... zeer kwade zwerver op mijn dak...
Ik schuil op zijn stekkie....
Willem.....!!!
Willem krijgt eindelijk door dat het hard regent.... en ziet de belager....
We gaan, roept hij eindelijk kordaat...
Ondertussen ben ik wel erg drijfnat....
Het regent wel hard. ...zegt Willem....
En knak zegt zijn paraplu....
Het regent al een tijdje zo hard Willem....
Ik wil hier weg... zegt hij...
Gut Willem...dat wil ik al een kwartier....
Van....Rendezvous..... waar een super schuilplek....
Klein design etablissement met 7 tafeltjes en een excellencio van Tripadvisor....
En wij die daar toevallig belanden....
Willem, na gister bier in een metalen mok, nu koffie in een metalen kop...
Ik vino verde... ofwel groene wijn die er overigens gewoon wit uitziet ...
En een kaas-worstplankje....
Het stokbrood van die Portugezen is echt niet te eten.... hun jam voor op de kaas daarentegen wel...
Een mengeling tussen jam en chutney....
Van.... tegenover ons een man.... jaar of 35.....die duim zuigt....
Daarnaast en dochter met dementerende moeder...
En een zeer mobiel vlijtige klant....
Allemaal bediend door (alweer) een uitermate vriendelijke man....van wie ik ginja leee drinken.... in een chocolade bekertje....
Van.... de regen is opgehouden...
We klimmen verder.... en weer dalen stapje voor stapje... en we klimmen weer....
Zeg Willem lopen wij die zeven heuvelen niet soms overdwars over....
Heb er nu drie gehad....
Van... dan een flits... en een klap...EEN K L A P!!!!!....
Zo'n donderslag hoor je zelden....
En deze rolt door en door.... doorkruist vast heel Lissabon....dwars door 7 heuvelen...
Van.... we gaan ergens eten zegt Willem....
Ik heb nog geen honger Willem.....
En ik heb geen zin in regen, krijg ik als antwoord...
Doorweekt belanden we in Tagide.... een tapas restaurant....
Maar wel een héle luxe...
Daar gaat mijn fado avond....
En letterlijk hoor.... want er treedt een saxofonist aan.... en op....
We bestellen kaas, bitterballen maar dan de Portugese... en champignons met iets....(Ja sorry ken nog niet genoeg Portugees)....
We krijgen kaas in Jenga uitvoering.... met een tomaten chutney.... en wéér een kaas-ham plankje..... foutje bedankt...
Nog even en we blaten en loeien.....
Alles is echter verrukkelijk.... maar als Willem met zijn vingers en tong het chocolade mousse kopje wil gaan uitlikken, grijp ik in...
De twee (hoe kan het anders, het zit in Portugees bloed) overvriendelijke en enthousiaster obers hebben een olijke blik bij het aanschouwen. .. de dame en heer achter Willem minder...
Van... kom... laten we weer eens klimmen....
Baixa/Chiado... een levendig wijkje...
Zullen we nog even nazitten....?
Nou.... eigenlijk zijn we gezond moe... en rozig van alle buitenlucht....
Laten we het hotel maar opzoeken.... althans... laat de metro dat maar voor ons doen...
€40,00 Voor zo'n citytravel card betaalt x 2 dus....
En nog gebruiken we onze benen....
Laat ons gaan slapen....
Morgen weer een nieuwe dag....
Ik denk..... dat we gaan klimmen...
Wat een verrassing....
 Soms zou je willen dat je zelf een trammetje was...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten