Met bijbehorend typisch zondagsrust gevoel...
Vanmorgen bereikt me het trieste bericht dat de moeder van mijn zwager zojuist overleden is....
En soms vraag ik me af of je in toeval moet geloven of dat er toch stiekem seintjes zijn...
Onze moeder overleed ook rond de klok van 's morgens 6....
Onze moeder overleed ook drie dagen na de verjaardag van m'n zus...
De moeder van mijn zwager drie dagen na zijn verjaardag...
Ach... laat ik het erop houden dat een mens misschien graag zou willen dat het kleine tekentjes zijn....
Van.... de wolken hangen dreigend grijs in de lucht...
Ze beloven een flinke plens regen....
En laat nou toch die belofte in daden worden omgezet...
Daar vallen de eerste druppels en allengs vallen er meer... en nog meer...
Het lijkt alsof mijn bloemetjes ik de tuin van kleur veranderen...
En dat ze niet hun kopjes laten hangen maar juist omhoog steken... reikend naar regenwater....daar sta ik niet van te kijken...
Van.... het typische zondagsgevoel....
De zondag blues wordt het ook wel genoemd...
Zo'n dag die voelt alsof je in niemandsland terecht bent gekomen...
Je ritme van de week is weg....je hebt de vrijheid...
Niet wetende wat je met zo'n ééndagsvrijheid aan moet...
Zo'n blues waarin je jezelf tegenkomt... en die je melancholisch stemt .... zeker met die regen buiten....
Al moet ik zeggen dat die rust van zondag niet helemaal meer de rust van vroeger is...rust van vroeger bestaat sowieso niet meer geloof ik....
Überhaupt ervaar ik de lockdown... net als een zondag.... niet als zo'n rustige periode...
En dan denk ik nog niet eens aan het werk dat thuis door gaat...
Als ik wil zou ik aan 24 uur op een dag zelfs nog tekort komen...
Er zijn nog zeker 10 challenges waar ik voor uitgedaagd ben....
Van zwart wit foto's... tot honden foto's.... van creatiever uitspatting tot schilderij nabootsen...
Moet je nog een legpuzzel afmaken want dan hoor je er ook bij....
Heeft de familie app de nodige uitdagingen vol beweging...
Ik moet de hond nog leren dat hij tussen mijn benen doorloopt.... en filmpjes opnemen van Willem die over en onder de tafel doorkruipt zonder de grond te raken.....
Ik moet de hond nog leren hoe hij zich tien keer moet opdrukken en dan mezelf....
Het huis moet geveegd, de boodschappen gedaan.... zorgen dat ik op 1.5 blijf... en emmertjes cadeautjes takelen naar de jarige op een flat drie hoog....
Niet vergeten kaartjes te sturen naar zielige bejaarden en geld te doneren aan doelen voor minder bedeelden die het nu nog moeilijker hebben...
En dan op naar de volgende challenge...
Nee... stil moet je vooral niet blijven zitten...
Niet tijdens de lockdown en niet op zondag...
Je wordt wel bezig gehouden...
Alle beleid is getriggerd op......geen paniek..... rustig druk blijven.... samen krijgen we het er wel onder....
En vooral goed luisteren naar de baas....en zijn gebarentolk ....
Van... naast corona moe ben ik dus ook challenge moe... en de enige uitdaging die ik aanging heb ik niet eens afgemaakt...
En zouden mensen dat nou echt merken....?
En je er op aanspreken....?
Van... dus... als ik mijn schoolvoorbereiding klaar heb (dat moet nu eenmaal), doe ik niks meer....
Van....buiten in de regen bekijk ik wat slakken....
Die hebben geen weet van legpuzzels en challenges....
Die glibberen slijmerig door mijn bloemenhuishouding en doen zich te goed aan de blaadjes...
Op een slakkengangetje.....
Waar hebben die zich al die dagen verscholen gehouden...?
En dat kunnen ze dan ook ineens heel snel....
Dit noem ik nog eens ongeoorloofde samenscholing....
En geen slak die zijn slijm in de elleboog of papieren zakdoekje achterlaat...
Nee... die verspreiden hun slijm spoor door je hele tuin...
Corona haarden zijn het...
Nou ja... als ze corona zouden hebben dan...
Maar geen vleermuis waagt zich aan zo'n kalk hard slakkenhuisje natuurlijk....
Daar is nog geen calgon tegen bestand....
Alleen een grote mensen voet.... krak dat was er weer een...brrrrr....
Van... draadjesvlees.... bieten... aardappels en jus...
Hoe zondags kan je eten smaken....?!
Gisteren al gesudderd en vandaag weer....
Kijk dat is nog eens een challenge...
Draadjesvlees maken dat vanzelf uit elkaar valt....
En een Willem die zo geniet dat hij nou eens niet zijn bord binnen 5 minuten leeg heeft...
Van.... visite....
Aan sociale contacten ontbreekt het de laatste dagen niet...
Geen samenscholingen natuurlijk....
Zoveel gezonde mensen dat je met gemak de afstand kunt bewaren...
Het betreft een late kraamvisite...
En deze oudleerling van Willem is tot nu toe bij al onze honden gekomen toen ze pup waren...
Van... buiten zitten... een regenbui op je dak... toch maar weer naar binnen...
Twee vissers naast ons huis die snakken naar een bak warme koffie...
Nou vooruit dan maar... die krijgen ze....
De dankbaarheid druipt tegelijk met de regendruppels van hun gezichten....
Van... zondagsrust....
Toch minder rust dan je zou denken...
Maar ach voor 1680 werd op zondag in Barneveld ook schapenmarkt gehouden...
Wist je trouwens dat de wet op zondagsrust pas zestig jaar geleden van kracht is gegaan...
Pfieuw die heeft was een kort leven beschoren als ik het tegenwoordig zo bekijk ....
Laat ik het nú maar even bij nachtrust houden...
Kan me niet voorstellen dat ze die afschaffen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten