Waar je juist nu zoveel tijd voor hebt...
Ik stel ze uit....
Ik pieker me suf hoe het komt...
Anders altijd behoorlijk disciplinair...
Vroeg opstaan...
Altijd mijn werk op tijd af....
Het huis aan kant....
Op tijd boodschappen en koken....
Mail bijwerken....
Maar de laatste zes weken... er komt gewoon zo goed als niks uit mijn handen...
Zelfs honden uitlaten liet ik Willem alleen doen...
Van.... de laatste twee dagen loop ik weer mee
's middags...
En ik ben begonnen met die handelingsplannen...
Ik moet er nog vier....
En zowaar vandaag heb ik mezelf aangepakt en ben de bovenboel gaan doen...
Kledingkast uitmesten... grote opruiming... stofzuigen...
Terwijl ik me had voorgenomen helemaal niks te doen....
Het is tenslotte weekend...
Maar ach... wat zegt een weekend nog heden ten dage...
Alle dagen zijn hetzelfde...
Is jullie dat ook opgevallen....?
Maandag is niet meer die eerste dag van de week met dat gevoel van 'ik heb nog een hele week voor me'....
Dinsdag is niet meer dat gevoel van 'hè lekker de kop is eraf vandaag al de tweede dag'...
Woensdag is allang niet meer de 'ik breek de week doormidden' dag....
Donderdag... dat 'nog één dagje' gevoel is weg....
Vrijdag...'yes de week zit erop'... ik heb het niet meer...
En weekend.... wat is nog weekend...?
Weekend is tegenwoordig dat de auto van de buurman voor de deur staat omdat hij niet hoeft te werken....
Kinderen die buiten spelen is ook niet meer des weekends...
Die spelen immers elke dag buiten...
En zelfs het meivakantie gevoel heb ik niet....
Er staat geen caravan of camper voor welke deur dan ook....
Geen buren die elkaar vragen de plantjes water te geven of de post uit de brievenbus te halen...
Elke dag is gelijk de anderen...
Van... niks om naar uit te kijken...
Verjaardagen betekenen gewoon thuiszitten...
Een wandelingetje in een bos of park...?
Je laat het wel uit je hoofd met al die beelden op tv en de waarschuwingen van de handhaving....
Een rondje eigen bos over het bruggetje... maar dan houdt het op....
En dan kijk je zelfs eerst nog of niet iedereen de hond uitlaat op hetzelfde tijdstip....
En dat er geen handhavers rondlopen.....
En dat doen ze natuurlijk wel.... de uitlaters.... de handhavers...
Van... vandaag is zaterdag....
Zeg maar 'gewoon als anders' dag....
Volgende dag of zo....
Vandaag is morgen gisteren en gisteren was vandaag morgen....
Namen van dagen kun je gerust achterwege laten tegenwoordig...
Ik weet alleen dat er gister weer een nieuwe maand is begonnen....
Maar wat zegt dat nou helemaal....?
Van.... nee... ik ben weer niet sjacherijnig van hoor....
Ik zit ook niet bij de pakken neer...
Ik accepteer het maar... en leg me erbij neer...
Het is wat het is....
Behalve afstand houden, handen wassen, elleboog niezen en veel thuis blijven, heb je er geen invloed op....
Ja schoon zijn ze wel... maar ook rimpelig... en droog...
En thuis blijven.... ik had in Griekenland zullen zitten nu....
Hakend, breiend, bordurend, lezend.... met een glas vers geperste jus d'orange voor m'n neus....een schaaltje olijven ernaast....VERSE olijven....in de Griekse ZON ....
Alhoewel... flauwekul natuurlijk...
Ik herinner me nog die eerste vakantie na mijn scheiding....
Wow... hevig verliefd op die Griek op Samos ....
De laatste dag....
Vakantieliefde....
Zonsondergang...
En de woorden .... "tomorrow I will be home but we share the same sun... and the same moon ...."
Verliefd romantisch gezemel natuurlijk... er is immers maar één zon .... en ook van de maan is er maar één....
Alleen de tijd verschilt...
En we spraken af elke dag om half negen bij zonsondergang aan elkaar te denken...
Dan ben je thuis....
Geen liefdesverdriet... wel mooie romantische herinneringen en een warm gevoel....
Het is half negen.... en je beseft je... shit, het is daar nu half tien....
Moet ik nu een uur vroeger... of hij een uur eerder....?
Dat waren we even vergeten af te spreken...
Van.... en nu delen we allemaal corona... en dezelfde lockdowns....
Dezelfde afstand....
Hoe groot wil je de afstand hebben om sociaal te zijn...
Van.... mijn kledingkast dus....
Ik geef mezelf een denkbeeldige schop onder mijn kont de trap op....
En waar begin je dan hè....?
Eerst de vesten en jasjes.... dan het ondergoed... vervolgens de jurken en rokken... daarna de blousjes, truien en t-shirts ... tunieken.... en afsluitend nachtkleding....oké.... en één broek...
Te klein, te groot, te oud, miskoop, die vlek gaat er niet meer uit, waaibomen stof, te doorzichtig, niet meer doen op mijn leeftijd, nooit aan gehad, en dat ga ik nooit aandoen ook, geen zin om te repareren.... het kan allemaal weg....
(Stel je niet teveel voor bij het begrip 'allemaal')
Al met al vul ik toch nog twee vuilniszakken die naar de kleding container kunnen...
Ik ben trots op mijzelf...
Wat ik wel hou is plenty.... te leuk, mooie herinneringen aan, sexy, maakt jong, slankt af, toch gauw eens aantrekken, goh had ik die ook nog?, pas één keer aan gehad, staat zo leuk op die rok, voor de koele zomernacht, nog één seizoen dan, die vond Willem zo mooi, uit Griekenland.... nee die kan niet weg, uit Spanje... ook houden, van Willem gekregen, zwart hoort in je kast, goede basis kleur..... het kan allemaal blijven...
Al met al vul ik toch nog alle planken....
Wedden dat ik dat nooit allemaal aantrek deze zomer...
Van... Willem thuis van boodschappen doen...
'Heb ik nu de goede tonijn in blik?'....
Je had nog één schap lager kunnen kijken Willem...!
'Die knakworstjes... mag ik daar de helft van?"....
Snap ik dan weer niet waarom hij niet zijn eigen blikje meenam...
Ja je mag de helft...
Van...'S avonds... geen tv....
Huh...?
Nee heus... de tv blijft uit....
Willem speelt fluit....
En ik geniet....
Ik geniet volop...
En in deze rare 'elke dag is hetzelfde' tijd...'geen plannen en vooruitzichten' tijd.... maar toch wel heel spannende tijd... ben je ongewild... onbewust... toch emotioneler dan je wil.... en dus vloeien bij sommige nummers de tranen rijkelijk...
Wat een begaafd fluitist is hij toch....
Gepassioneerd... talentvol....
Ach... en dan weet je weer waarom je al die gekke kuren van hem neemt voor wat het is...
Ik ben rijk.... en afschuwelijk dankbaar....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten