Dag van:
 |
| (Alex Howitt) |
Nou wil ik het er niet elke keer over hebben....
Maar toch....
Ik vind namelijk dat wij ons kranig houden in corona tijd...
Maar we zijn nu acht.... ACHT maanden verder....
En ik krijg het gevoel dat het nu begint op te breken...
Mensen zoals wij, die veel mensen bezoeken, houden van uitstapjes en reizen, daar ook onze levens inspiratie uithalen.... genieten van etentjes, concerten, theater of een museumbezoek.... het kan allemaal niet...
Waren we nou maar huismussen... wandelaars voor mijn part.... puzzelaars.... of weet ik wat....
Nee hoor... wij zijn van die mensen die eropuit moeten voor een beetje levensgeluk....
Oh ja... voor de tv hangen kan Willem goed.... en in mijn stoel breien of lezen red ik ook wel...
Maar Pffft....8 maanden lang al....
Nee ik weet het heus wel...
Ik heb niks te zeuren...
We zijn gezond.... we hebben eten en drinken..... zitten financieel niet aan de grond.... hebben kleren aan ons lijf... en most of all... we hebben elkaar nog....
 |
| (Performance art by Ulay En Marina) |
Ik voelde het gemis alleen vandaag zo erg toen ik Serenade van Stef Bos keek....
Toen ik naar de performance art van Ulay En Marina keek....
Fijn natuurlijk om daar op tv verblijd mee te worden.... Al is het al erg genoeg dat niet televisiekijker als ik was, dat dus nu wel doe.... televisiekijken....
Maar ik wil weer live naar concerten... de geur van een stoffig podium.... het geluid door mijn lijf voelen trillen...
Ik wil weer naar musea.... met de geur van verf.... het schelle licht om de kleur beter tot zijn recht te laten komen.... mezelf moeten bedwingen om niet even dat beeld of schilderij aan te raken....
De penseelstreken te zien in plaats van de pixels op tv....
Ik wil Parijs weer in kunnen.... op een terrasje zitten met een baguette, een glas wijn en een kaasplankje....
Slenteren door de voor mij zo bekende steegjes.... de clochards zien liggen en hun stank ruiken in het voorbijgaan....
De trappen van de metro puffend oplopen... en voor de zoveelste keer nee zeggen tegen de portret tekenaar die je zo graag wil tekenen op Place du Tètre....
Ik wil weer een vliegtuig voelen dat ronkend opstijgt en je kriebels in je buik bezorgt...
Ik heb de zoete warme geuren van Griekenland gemist....
Het ruisen van waar dan ook de zee....
En eigenijk zou ik willen dat ik lak had aan de regels....
Maar tja... zo zit ik niet in elkaar....
Ik loop zelfs braaf weg als ik zie dat er een rij voor de Action staat...
Geen drukte opzoeken....
Maar hoe ik dan aan de Sinterklaas cadeautjes moet komen dit jaar is mij een raadsel....
Ik stap zelfs opzij als er toch iemand die anderhalve meter zone instapt...
Ik doe alleen tegenwoordig twee keer zolang over boodschappen doen op zo'n manier....
Ik knuffel mijn kinderen en mijn vrienden niet....
Ach wat moet Bengel het daarentegen ontgelden als ik haar oppak en vasthoudt met de intentie haar nooit meer los te laten....
En ja ik doe als per telefoon, WhatsApp of videobellen....
Ik loer uren naar schermpjes....
En het wordt daarom denk ik ook de hoogste tijd om eens een opticien te bezoeken...
Zo langzamerhand begin ik er allemaal niks meer aan te vinden...
En dan hoor ik allemaal mooie berichten over vaccins...
Zoiets als licht aan de horizon....
Maar ik moet het allemaal nog zien....
Want ook dát wordt een heel veel jaren plan....
1.3 miljard vaccins per jaar en we zijn maar liefst even met 7 miljard....
Geloof ook maar niet dat corona dan uitgeroeid is...
Ik hoorde het vanavond nog op tv.... alleen de rijkste landen hebben geld voor het vaccin....
De derde wereld en arme landen kunnen er naar fluiten...
Te erg voor woorden...
Met andere woorden... daar blijft Covid gewoon doorgaan....
Echt... ik begin er genoeg van te krijgen...
En dat terwijl het ook nog eens steeds dichterbij komt...
Steeds van met bekenden hoor je dat ze in aanraking zijn geweest met.....
Blèg....
Sorry... ik zal weer op zoek gaan naar strohalmen en lichtstraaltjes......
Vrolijke blogs schrijven leuker....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten