dinsdag 24 november 2020

24 november 2020


Dag van:
Schoentjes en verwachtingsvolle snoetjes...
Oh kom er eens kijken wat er in ons schoentje op de vensterbank onder het gluurpietje zit.....
Klei en pepernoten....
De klei emmertjes gaan open.... de zakjes pepernoten ook....
En ik weet eigenijk niet van wat er nou nog iets is overgebleven want de vloer ligt bezaaid met papiertjes, kapot gescheurde plastic zakje,  stukjes klei en half afgekloven of verloren gegane pepernoten....
Maar het was even feest....!
Oh zo.....

 Het valt gelukkig reuze mee om de rust weer terug te krijgen en even later wrijven 10 paar handjes over de grote plastic zakken waar verf in zit en een vel papier...
Het effect is leuk... het plezier nog groter...
Op de achtergrond klinkt sinterklaas radio...
Ideaal zoiets...!

En vooral sfeermakend...
Het is geen wonder dat als de therapeuten kinderen komen halen voor diverse therapieen, de kinderen moeilijk mee te krijgen zijn....


Muziek vind ik sowieso altijd een wondermiddel...
Niet alleen brengt het sfeer... of gezellige saamhorigheid.... maar de buitenlandse kindjes die ik in de klas heb waarvan sommige nog geen Nederlands praten, zingen wel Nederlandse liedjes mee....

Dat doet me denken aan het feit dat de top 2000 bijna begint...
Ik kan het gevoel van vorig jaar nog boven halen.... die leegte na die laatste twee nummers.. hotel California.... en dan Bohemien Rhapdody..... die ook ik op nummer 1 had staan....
Oh die leegte... de verloren saamhorigheid en sfeer.... samen luisteren... samen mee blèren.... samen dansen.... en het constante "Oh ja die... die had ook op mijn lijstje gemoeten "....
Dat gevoel van 'nu weer een héél jaar wachten...
En voor je het dan weet is het dan 'nu'....
24 november en nog een week te gaan...
Dan mogen we weer stemmen op onze favoriete nummers....

Altijd Stef Bos... altijd Ramses Shaffy..... altijd Michel Fugain..... en natuurlijk Queen....
Maar dan dat wikken, wegen, twijfelen, zoeken... wat nu nog meer.... zoveel mooie muziek.....met als gevolg... lijstje klaar en ingestuurd en nóg nummers vergeten....
1 December mogen we weer....
Ik ga aftellen....

Van......
Heerlijk telefoontje van een vriendin...
Oh wat is lachen toch goed voor een mens...
En de frequente blog lezer weet, dat als ze begint nadat ik opneem met: " Oh ik kan er niet aan wennen Wampie..... ik eet nooit meer drop.... ik pak zo de Dorito's....", dat haar kies getrokken is....
Heerlijk gek mens....!!!

Van....

Akkefietje pillen....
Ik heb nog één pil voor weet ik veel waarvoor... maar ik moet ze wel slikken...
Ik bel de receptenlijn van mijn huisarts en spreek mijn herhaal recept in....
Tegen de middag zie ik dat ik een gemiste oproep heb...
De huisarts....
Geen tijd om terug te bellen maar lang leve de voicemail.....
We kunnen u het medicijn niet verstrekken want u heeft het in november al gehad...
Nou weet ik het niet hoor... maar het is nog steeds november dacht ik zo....
Maar of ik de apotheek wel raadplegen...
Daar kom ik dus 5 minuten voor sluitingstijd....
Ik leg de situatie uit terwijl ik de telefoon in mijn tas voel trillen....
Eerst dit afhandelen... dan de telefoon...
Mijn recept wordt opgezocht in de computer...
Ze begint te lachen...
"Heeft u al op uw telefoon gekeken mevrouw?"
Jazeker... tien minuten geleden nog....

"Ja maar die mevrouw die u daar ziet staan bij de medicijn automaat, stuur u zojuist een smsje".....
Ik kijk op mijn mobiel... en het is heus....30 seconden geleden kreeg ik hem binnen....
Nou haal maar weer uit de automaat zou ik zeggen....
Maar neeeeeeeee dat kan dus niet...
 Ik zal de hele automaat procedure moeten doorlopen....
Dus sjok ik maar weer naar buiten... naar de automaat in de muur.....
Iets met 'van medicijnkastje naar de muur gestuurd worden".....

Ze hadden er wat mij beurt wel een muziekje onder mogen zetten.... saaie muur....










1 opmerking: