vrijdag 17 december 2021

17 december 2021


Dag van:
Rouw is de achterkant van de vriendschap of de liefde....
Rouw is voor mij niet zomaar verder leven of doorgaan met je leven...
Je probeert je slechts aan te passen aan de ontstane leegte.....
Een leegte die nooit opgevuld raakt....
En hoe ouder je wordt,  hoe meer leegtes er bestaan.....
De andere plekjes zijn heus wel gevuld.... oh ja, dat wel.... maar de leegte blijft...
Zo mooi kan ik dan altijd zeggen "Ja maar de herinneringen blijven"... en zeker... dat klopt...
Herinneringen blijven .....maar het gemis ook....
Niet het gemis om wat was... maar het gemis om wat nog had kunnen zijn...
'Niet stil staan maar doorgaan' is zo makkelijk gezegd als dat ene leven in jouw leven stil is blijven staan op dat ene moment...
En van dat ene op dat andere moment van je afgerukt werd.... onomkeerbaar... niet te lijmen... niet te vinden... niet te repareren....
Weg...... voorgoed....
Verdergaan betekent dat je je probeert aan te passen aan de verandering in je leven die die leegte teweeg bracht....
Aanvaarden zal ik het geloof ik nooit...
Ik vind dood nog steeds iets krankzinnigs.....
Iets wat zo niet past bij mijn levenslust....
En het ergste is dat je het wel zult moeten aanvaarden... want er is niets zo zeker als dat de dood het leven inhaalt....

Vandaag zou lieve Ben jarig zijn...

Zou er haring zijn en zouden er tal van flessen wijn ontkurkt worden...
Zouden de komkommer en worteltjes met een dipsaus op tafel staan.... naast de toastjes en de kaas...
Zouden er sterke verhalen verteld worden...
Verhalen die je allang kende maar die steeds smeuïger verteld werden waardoor je toch steeds weer opnieuw vol aandacht luisterde....

Vandaag zou Ben jarig zijn...
Op de dag dat ik een gehaast in elkaar gedraaid kerstfeest vier met de klas.... 
Een kerstfeest dat toch nog sfeervol werd... maar niet zoals anders...

Vandaag zou Ben jarig zijn...
Op de dag dat er een mogelijke nieuwe harde lockdown plaats gaat vinden.... omdat weer een nieuwe Covid variant zich laat zien....
Eentje die zich nog sneller vermenigvuldigd....
Terwijl de eerste al zo vernietigend was en ervoor zorgde dat er vandaag geen feestje is....


Een harde lockdown.... en mijn hoofd zit al zo vol.... zó vol.....
Ik kan niet meer bedenken wat ik nog nodig heb voor die harde lockdown werkelijk zou beginnen...
Hoe ziet dat er ook alweer uit, zo helemaal terug naar af....?
We waren nog niet eens terug bij het eindpunt....
We zijn nog niet eens begonnen met de aangekondigde milde lockdown die maandag van start zou gaan....
Ga terug naar af... en als u langs start komt ontvangt u geen tweehonderd monopolycenten....

Een pandemie.... van zulke dingen las ik alleen in de geschiedenisboeken... de pest... lepra... cholera.....
Dingen van vroeger... van heel ver weg....
Van die dingen waarvan je dacht dat dat nooit meer kon gebeuren.... geweest is geweest....
We leven nu in modernere tijden... hygiënischer ook....
En nu lijkt het alsof ik een rol speel in één van die geschiedenisboeken..... 
Het blijkt alleen een boek van het nu en de toekomst te zijn....
En toekomst is misschien meer terug bij af... bij toen..... dan we denken... dan we ooit hadden kunnen bedenken...
(De booster)






Geen opmerkingen:

Een reactie posten