25 december 2021

Dag van:

Knotsgekke dagen hoor...

Die eerste kerstdag kwam echt zomaar binnenvallen....

De dag ervoor ben je nog druk met je werk.... probeer je die boodschappen binnen te halen en de volgende dag zit je daar dan ineens met je kerstgevoel...

Gelukkig hebben we daar dan die top 2000....

En dat is nou precies voor mij de juiste binnenkomer...

Ik zit dus naar Willem op mijn mobiel de live stream te volgen waarop het kerstspel en de kerstdienst... terwijl tegelijkertijd naast de 'herdertjes lagen bij nacht in het veld', de Beatles klinken op de tv....

Het symboliseert wel meteen die krankzinnig snelle overgang van dagelijks leven naar stille nacht....

Pas rond één uur als het paleis Noordeinde in beeld

verschijnt en de koning zijn werkelijk prachtige kersttoespraak houdt, begint dan toch een beetje dat kerstgevoel in te dalen....

En ja... we moeten onze verhalen blijven vertellen en delen....

Willem Alexander raakt me....

En wie weet ligt het wel aan ons dat we ons geen raad weten met een koning na al dat vrouwengeweld van een Emma, Wilhelmina, (Juliana) en Beatrix....

En dan al die sterke vrouwen van nu om hem heen; Maxima, Amalia....

Misschien is het wel een kwestie van wennen.... heeft hij net zoveel gevoelig vrouwelijke kanten als mijn eigen Willem... en niet de sterke van eerder genoemde dames....

Van één ding ben ik wél overtuigd... onze koning heeft een hoge sociale intelligentie en hij is maar een mens....

Waarbij je in dit geval dat woordje 'maar' niet laatdunkend moet uitspreken maar juist waarderend....

Hij heeft in ieder geval vandaag gezorgd dat de kerstboodschap,  zoals die bedoelt is, heel dichtbij mij gebracht werd....

Chapeau Willem Alexander!!...

Even wat boodschappen uit de vriezer en op naar Didam...

Vierden we begin deze maand Sinterklaas' verjaardag nog in Haarlem,  die van Jezus wordt in Didam gevierd...

Het is weer knus in Didam... de katten snurken op de armleuningen van de bank, waar de meiden kleindochters op hangen....

Er staat lekkernij op tafel..... de cappuccino is in de maak... en de top 2000 staat aan....

Wat wil een moederoma nog meer....

Nou... gewoon genieten dus... met een glimlach en een schaterlach....

Het eten is verrukkelijk... geen poespas maar verrukkelijk... zoals kerst hoort te zijn...

Niet opzitten en pootjes geven.... in je ongemakkelijk zittende kledij maar gewoon ongedwongen van de rollade, rode kool en spruitjes snoepen.... en die vet drelletjes gewoon van de rollade afplukken omdat je dat niet lekker vindt...(maar de kat die naast je zit te schooien wél.... en Willem natuurlijk ook)....

Dan de chocolade lavacake met ijs nog..... en we kunnen dát gedeelte van de eerste kerstdag ook wegstrepen....

Het nakletsen is altijd het gezelligste dát er is...

Allemaal aan de grote tafel, de kersttoespraak nog eens doornemen, Britts humor op slurpen,  Isa's wijsheid proberen te volgen en hup volgende onderwerp...

En hoe je ook probeert dát rot corona te vermijden omdat je het allemaal zat bent... je komt er niet onderuit.... het is tenslotte ook al twee jaar onderwerp van gesprek...

Maar dan laat Britt haar sieraden maken talent zien...

Aan tafel worden voor oma oorbellen gemaakt... van jade steentjes...

"Ja... wel betalen oma... het is voor een goed doel... namelijk voor mij"....

En dan doet Willem ook nog maar eens een duit in het zakje...

"Maak voor oma nog maar een paar oorbellen en die krijgt ze dan van mij "....

Maar dan stuur ik je wel een tikkie hoor Willem....

En zo verdient Britt op die eerste kerstdag een aardig kapitaaltje....

Nou zijn die kerstdagen voor mij geen kerstdagen zonder All you need is love....

Maar gisteren kwamen we daar niet aan toe natuurlijk bij de vriendenkliek....

Dat wordt dus terugkijken...

Willem en ik zijn door de gure kou naar huis gereden... mijn autoruiten aan de binnenkant zelfs bevroren... en nu hangen we bibberend en klappertandend in onze luxe fauteuils...

Laat de liefde ons maar weer verwarmen...

De begintune klinkt... Robert ten Brink verschijnt met zijn bus in beeld en....daar stromen de tranen al... daar zit het eerste kippenvel alweer op de huid.... ik ben mijn eigen kerstkalkoen vandaag....

Maar we genieten allebei..... van weerzien... hereniging.... van liefde.....

"Je zet de wekker wél op half acht hè "...

Ja Willem....

Hoogtijdagen zijn het voor hem...

Morgen de laatste dienst...

Dan speelt en fluit en vertelt hij niet alleen maar gaat ook voor in de dienst....

Waar voor de één de kerst vrije dagen betekent, betekent het voor Willem hard werken...

En dus begon ik maar aan mijn blog... en hoor ik beneden het zoveelste oefenen van de preek en het fluitspel....

Ik ben klaar... nu de wekker nog op half 8 zetten... hoezo vakantie....