Dag van:
Een naar volk die meerkoeten....
Moeder broedt amper op het nest...
Oké ze zal wel weten wat ze doet want elk jaar weer zien we opeens van die kleine onooglijke babykrengetjes rondzwemmen....
Maar toch.....
Je hoeft nog maar iets in het water te gooien, gras of kruimels brood, of ze vliegt van haar nest....
Nou is dat mannetje natuurlijk ook een echtgenoot van nul komma nul waarde want hij zal zijn vrouwtje niet even verwennen met wat lekkers op haar nest....
Dan heeft vader koolmees het toch een stuk drukker...
Moeder in spé mees waagt zich niet van haar nestje en vader in spé vliegt af en aan met rupsjes, wormpjes een ander voedzaams voor zijn lieve vrouwtje....
Nee ..ik heb niks met die koeten....en Willem moet ze al helemaal niet...
Schreeuwlelijkerds vindt hij het....
Verder is er weinig leven op het water...
Alles broedt en is in afwachting....
De merel zingt weer hoog in de boom haar hoogste lied....
De ganzen vliegen af en aan...
De pimpel en koolmeesje plukken hier en daar wat hondenhaar weg dat gisteren na het borstelen van de honden is blijven liggen...
Dat zal een warm nestje worden zo....
Een citroenvlindertje gespot....maar niet op de foto te krijgen natuurlijk, zo snel is ze....
Binnen is het netjes en opgeruimd nu de
honden weer naar buiten kunnen...
honden weer naar buiten kunnen...
Ik heb Willem geprobeerd een handje te helpen maar ik liep geloof ik eerder in de weg dan dat ik te hulp schoot ..
Het wil nog niet echt dus....
Vandaag is onze diva keizerin Bengel 6 jaar geworden...
Ik word soms huiverig zo snel als dat gaat maar....katten hebben zeven levens en ze kunnen gelukkig oud worden dus ik hoop haar nog heeeeeeeeeeeel lang bij me te hebben....
Kreeg trouwens een geweldig parodie nummer van katten op de melodie van Bohemian Rapsodie....en er is geen woord van gelogen....
Zelfs het stuk over de grote teen klopt want die had mevrouw vandaag mooi te pakken...
Lachen....
Dan gaat de bel ..
Lieve collega aan de deur...mét....een kaartje van alle collega's....
Ook al beheer ik de lief en leed pot, die we gekscherend 'liever lief pot' hebben gedoopt, wisten ze toch, in dit geval voor het leed, de kaartjes te vinden....
Ik voel eerst de heimwee naar school en vraag haar geloof ik de oren van haar hoofd....
Maar dan voel ik ook dat het goed is dat ik nog thuis ben....hoe moeilijk dat nu ook even voelt....
Willem komt thuis...
Onthutst van een aansteker die een hoofd raakte en ontzettend geïrriteerd dat zijn cluppie Feyenoord verloren heeft....
Oh nee, ik vergis me....volgens hem was ik geïrriteerd...ahum......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten