Dag van:
Dromen dat Borre dood gaat, de benzine van je auto op is, dat je mobiel weg is,dat je Willem dus niet kunt bereiken en je met een andere telefoon belt om Willem te zeggen dat hij de dierenarts met spoed moet bellen en dan een vrouw aan de lijn krijgen....
Hoe slecht kan je dromen.....?!?!
Tja, en als je dan wakker schrikt om 7.20 uur, dan slaap je echt niet meer in....
Eruit dus maar....nog wat werk verrichten....
Met een Willem om je heen, die ook vroeg wakker is omdat hij een kerkoverleg heeft, en maar uitroept "oh wat is het warm, oh oh wat heb ik het warm, wat is het toch warm hè, tjongejongen wat een hitte op de vroege ochtend".....
En dan ook nog geïrriteerd reageren als ik er na twee keer niks meer op zeg....
Ga nou maar overleggen en hou je snavel...
Nadat mijn werk af is, ga ik op tuin
inspectie...
inspectie...
Ik kijk selectief...het onkruid zie ik vandaag niet....
Wel alles dat door de warmte, de zon en de fikse regenbui nog meer groeit en bloeit...
De jasmijn straalt als nooit tevoren...
De lavendel heeft weer haar mooie paarse kleur...
Jasmijn en lavendel geuren zo heerlijk in ons tuintje...
Wel moeten nu het dode blad en de uitgebloeide bloemetjes uit de plantjes in de potten...
En kijk nou toch.... ondanks die rotte spinselmot, groeien er toch appeltjes aan de appelboom....
De kamperfoelie is helemaal opgegeten en leeggezogen door de bijen....
De struik gebroken hartjes, ofwel de dicentra is nu uitgebloeid....
Geen gebroken hart meer te bespeuren....
Mijn tuin is mijn alles....
De tuin en het water dat erlangs stroomt...
Het is toch ook net een Roompot, Centre Parcs huisje....
Kijk de waterlelies gaan open...
En daar komt mama eend aan met haar, gister nog twee en vandaag één overgebleven, eendenkuiken van de negen die er waren....
Die verrekte meerkoet heeft weer het hoogste woord natuurlijk...
Terug naar mijn plantjes...
Zal ik de gebroken hartjes plant vast snoeien....die wordt nu alleen maar lelijker en lelijker....
Gebroken hartjes...wat een naam eigenlijk...
Hoe komen planten toch aan die namen...?
Een plantennaam bestaat altijd uit minstens 2 delen: de geslachtsnaam en de soortnaam......
Een plant kan z'n geslachtsnaam krijgen van de ontdekker ervan, of bijvoorbeeld genoemd worden naar een persoon.....
Maar ik ken niemand die 'Gebroken hartjes' heet ....
En zou er een mevrouw Brandnetel bestaan...?
Voor kenners is natuurlijk de soortnaam daarom interessanter want daaruit valt vaak al meer informatie af te leiden.....
Soortnamen komen vaak terug bij totaal verschillende planten.....
Soortnamen zeggen bijvoorbeeld iets over waar ze groeien....of dat ze geneeskrachtig zijn...
Een soortnaam kan ook meer info geven over de bladkleur.....maar ook de bladvorm, de groeiwijze, wanneer ze bloeien, of ze vruchten hebben enz....
Iemand moet daar toch ooit mee begonnen zijn met die naamgeving.... en dat blijkt zowaar een Zweedse botanicus te zijn genaamd Linnaeus.....
Hij vond in 1753 al dat er nood was aan een systeem om planten in te delen in groepen en ze een unieke naam te geven die overal ter wereld gebruikt zou kunnen worden......
"Species plantarum” is de afgekorte titel van zijn werk waarin alle op dat moment bekende plantensoorten (zo’n 6000) beschreven werden......
Vele plantkundigen werkten door de geschiedenis heen verder aan de lijst die Linnaeus begonnen was, met als resultaat dat er inmiddels naar schatting pakweg 350.000 plantensoorten een naam gekregen hebben en beschreven zijn.....
Latijn was ten tijde van Linnaeus de meest gebruikte taal onder de geleerden en wetenschappers en dus was het ook logisch om deze taal te gebruiken voor de naamgeving......
Wie de Nederlandse namen erbij verzonnen heeft kan ik nergens terugvinden....
Maar brandnetel bijvoorbeeld heeft de Latijnse naam Urtica dioica; “urtica” en urtica betekent branden, wat natuurlijk slaat op het prikkend gevoel als je het blad vast pakt.....
En het lelietje van Dalen dan....?
Ook weer zoiets.....
Convallaria heet die officieel....en dat komt dan weer van het Latijnse convallis: vallei of dal en het Griekse leiron: lelie, dus lelie van het dal......
Hoe tulpen aan hun namen komen weet ik dan weer wel...
Allereerst wordt gevraagd welke kweker een nieuwe bolbloem heeft en of hij die wil vernoemen naar een bekend persoon......
Dat kan voor hem extra geld opleveren, omdat er veel naar deze nieuwe tulp zal worden gevraagd, als er veel over wordt geschreven of deze zelfs op televisie komt.....
Deze nieuwe tulp heeft eerst nog een nummer en wordt dan gereserveerd bij de Koninklijke Algemeene Vereeniging voor Bloembollencultuur (KAVB).....
Die kijken ook of de naam nog “vrij” is......
Daarna wordt er een echt ‘doopcertificaat’ gemaakt, dat bij de “doop” wordt ondertekend door de kweker en de persoon waarnaar de tulp wordt vernoemd......
De veelbelovende bloem krijgt water of champagne of ander vocht over zich uitgestort en gaat als het goed is een lang leven tegemoet.....
Alle andere tulpennamen bedenken de kwekers overigens ook zelf....
Maar die andere namen.....ik heb geen idee....
En je hebt er nogal wat bedenkelijke bij:
Dodemansvingers (Oenanthe crocata)
Dolle kervel (Chaerophyllum temulum)
Donker kaasjeskruid (Malva sylvestris var.)
Aangebrande orchis - Neotinea ustulata
Bedstro - Asperula
Vlijtig Liesje (Imp.walleriana)
En wij hier dus....met onze gebroken hartjes....
Al moet ik zeggen dat het met de naderende datum 1 juli....onze trouwdatum....nou niet echt een naam is die bij ons in de tuin past....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten