Dag van:
Ik geloof dat we binnen een kwartier na opstaan al wel tien keer van elkaar gehoord hebben 'oh wat mis ik het.... ik wou dat ik weer terug was' of 'ik mis' een dan honderd dingen die we missen.....
Gelukkig dan maar dat daar dus orde van de dag is;..... honden ophalen, katten ophalen, koffers uitpakken, wassen draaien.....
Maar zelfs dan nog klinkt "zou July wel op tijd zijn dit keer..... zouden de strandbedden al klaarliggen, zouden de katjes al eten hebben..... het is de tijd dat de toeristen boten vertrekken..... zouden er al nieuwe mensen op onze kamer zijn....ik mis mijn omelet.... hoe zou het gister met Stefanos in het ziekenhuis zijn gegaan....?
Ook Luciano appt dat hij ons mist....
Ioanna stuurt een hartje....
Stefanos deelt Willems vrienden bericht op Facebook....
Het voelt zo mooi om zelf ook gemist te worden en niet alleen maar gezien te worden als de toerist waar geld aan valt te verdienen.....
En dat bedoel ik niet negatief, want toerisme is natuurijk wel hun bron van inkomsten.... dat is waar zij, ook als die toeristen er in het winterseizoen niet zijn, een heel jaar van moeten leven....
Maar het; meer dan alleen de toerist gezien worden maar als vriend van het eiland en zijn mensen, voelt toch wel veel beter....
Toch blijf ik het een schitterend verhaal vinden van Luciano, hoe zij vorig jaar op de allerlaatste dag van het seizoen, de dag dus dat het laatste vliegtuig het eiland verlaat, met al het personeel met een vol dienblad in de hand naar de kade van de haven zijn gelopen en met een enorme zwaai dat laatste dienblad met als wat erop stond, de zee in gegooid hebben....
Wat een heerlijk gevoel moet dat geweest zijn na 7 maanden (van april tot en met oktober) kei en keihard werken.....
Want dat het keihard werken is in de bloedhitte dat kunnen we jullie verzekeren....
Een Griek kent namelijk geen sluitingstijd....
De Griek.... of het nou een restaurant of café is.... blijft open tot de laatste gast vertrekt....
Niks niet laatste rondje.... niks niet 'wil de laatste het licht uitdoen', niks van dat al....
De Grieken hebben gastvrijheid hoog in het vaandel......
Hun werktijden zijn zo flexibel als bungee jump elastiek....
Bij voldoende personeel heb je geluk als je een uurtje of twee tussendoor naar huis kan, maar anders werk je van 8 uur in de ochtend tot 3 à 4 uur 's nachts....
Een uitputtingsslag dus.....
Soms mag je wat later beginnen, als het erg laat is geworden.... soms ook mag je iets eerder naar huis als het rustig is.... maar dan nog....
Willem en ik hebben dan ook wel eens, als we in het naseizoen gingen en dat laatste vliegtuig hadden, enorme ruzies door vermoeidheid en opgelopen ergernissen, zien ontstaan....
Een hele diepvrieskast door een café zien vliegen.... handgemeen zien ontstaan dat verder ging dan trekken en duwen....
Nee, dan kun je maar beter je volle dienblad de zee in mikken hahahaha.....
Enfin afkicken dus....
Willem haalt de honden al vroeg op en komt terug met een kop vol zorgen....
Het pension voor de honden is al gestopt met opvangen van katten maar houdt nu volgend jaar ook op met honden pension te zijn....
En waar moeten de honden dan naar toe....?
Welk pension neemt er nou vier herders aan...?
Als Willem terug is, ga ik....
Om elf uur kan ik bij ons kattenhotel terecht....
Natuurijk weer file op de A12 richting Duitsland..... het zal eens niet....
Maar ik had er al rekening mee gehouden en kom dus op tijd....
Wat heerlijk om de katten zo relaxed te zien liggen in hun luxe bedjes....
Maar ook ik kom terug met zorgen want Betsy is flink afgevallen omdat ze niet wilde eten...
Bengel wel.... Bengel eet alles.... Bets is een stuk kieskeuriger.....
Had ik er nou maar aan gedacht om díé kippenreepjes mee te geven.... wat dom van me....
Volgende keer beter....
Nu eerst de komende dagen maar even bijvoeren....
Hoe zou het met de katjes aan de overkant in de ruïnes zijn....en op het grote Eftheriasplein of die bij de boom van Hippocrates...?
Daar gaan we weer hoor....de gedachten zijn weer op Kos....
Zoveel zwerfkatten daar....
Gelukkig kom je wel overal oproepen tegen op houten panelen met een geldbakje eraan waar je een donatie in kunt stoppen om de katten te helpen....
Onze dierenartspraktijk gaat in oktober naar Samos voor een grootscheepse benefiet actie om daar katten te gaan steriliseren....
Mogen ze dan volgend jaar wel op Kos gaan doen....
Overal op Kos vind je wel plekken met voer en ook op de terrassen van restaurants en cafés worden de toch nog magere scharminkels flink verwend, maar het blijven er veel te veel, en er komen er steeds meer bij.....
De honden zijn blij weer thuis te zijn en komen om de haverklap hun knuffels halen....
Willem maakt er een filmpje over en stuurt die naar Luciano....
Nee, we zijn nog lang niet los van Kos....
Bengel is dit keer boos....
Laat ik haar een week goed verzorgd, maar 
zonder ons thuis achter, dan wijkt ze bij terugkomst niet van mijn zijde....
zonder ons thuis achter, dan wijkt ze bij terugkomst niet van mijn zijde....
Maar oh wee vrouwtje wat je nu gedaan hebt pik ik niet....
Bets begint te eten als een bootwerker, van al het lekkers dat ik haar voorschotel en komt juist weer wél kopjes geven....
Tja, je hebt dus pension katten en liever thuisblijvers blijkbaar....
Och, en de koffie is op, de broodtrommel is leeg en voor vanavond moeten we toch heus zelf weer voor eten op het menu zorgen...
Boodschappen doen dus maar....
En och.... zo lief bedoelt dat Willem in die tussentijd dat ik boodschappen doe, de was uit de trommel haalt en ophangt , maar dan wel op de verkeerde rekken ....
Naast een gebrek aan oriëntatievermogen dus ook een handicap ten aanzien van huishoudelijk inzicht....
Geeft niks schat je bent toch wel een lieverd....
Nog niet helemaal de oude, slaap ik tussen
de middag nog een behoorlijke tijd.... en denkt Willem dat het darmstelsel nu wel weer normaal zal zijn, wat het nog niet is....
de middag nog een behoorlijke tijd.... en denkt Willem dat het darmstelsel nu wel weer normaal zal zijn, wat het nog niet is....
Nee tuurlijk niet schat.... je hebt ook bijna niets gegeten....
En wat er niet in komt, komt er al helemaal niet uit.....
Je had onze gezichten tijdens het eten trouwens moeten zien....
Ja tuurlijk mag ik niet klagen, want er zijn landen waar helemaal niet eens eten is....
Maar och mijn schaaldieren en vis.... en och Willems porksteak..... wat worden ze gemist....
En wat wordt de volle gootsteen er verfoeid.....
Geen tsipouro of masticha from the house.....geen watermeloen bij Kapari of Olympia..... en geen metaxa en green apple slush als afzakkertje bij Fikos....
De wedstrijd Zweden Engeland vrouwenvoetbal vanavond op ons eigen schermpje....
Tja....
Thuis zijn valt even niet mee.....
 |
| (Oeps) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten