Na een slopend lange kerkdienst komt Willem thuis....
Ik ken het ritueel dat dan volgt....
Zuchten, honden begroeten, meteen naar boven om om te kleden, brood maken, ik zet dan de koffie, hij ploft in de stoel, de tv gaat aan en...... filosofisch kwintet....
Eerst valt hij dan in slaap, wordt wakker, de tv gaat in de terugspoel stand en samen volgen we dan het kwintet....
Vandaag is het onderwerp 'de mens als roofdier'......
Maar al gauw zegt een van de gasten dat hij dat een niet geheel kloppende benaming vind, 'roofdier'....
Hij vindt de mens meer parasieten....
In de biologie is een parasiet een organisme dat op of in een ander organisme leeft (de gastheer) en daar voordeel uit haalt, vaak ten koste van de gastheer......
En als iets ten koste van gaat zou de achterliggende gedachte toch niet dankbaarheid moeten zijn....
Het idee van een "dankbare parasiet" is lijkt me dus paradoxaal..... maar wel geniaal gevonden....
De samenvatting van de makers omvat het thema als volgt:...
De mens is ook natuur en daarmee onderhevig aan bepaalde natuurwetten, maar welke? Is de mens een roofdier tussen andere roofdieren, of is er toch iets uitzonderlijks aan de mens? En welke prijs betaalt hij voor zijn rooftocht? Zijn wij parasieten die niet weten hoe we onze gastheer moeten ontzien? En als dat zo is: hoe word je dan een goede parasiet?
En zo komen Willem en ik dan ook weer op het onderwerp geldingsdrang..... bewijsdrang mag je het ook noemen.....
Persoonlijk vind ik dat altijd een lastig onderwerp omdat ik het een negatieve lading vind hebben....
Geldingsdrang is immers de wens om gezien en gehoord te worden, om indruk te maken en invloed uit te oefenen op anderen......
Het kan een positieve drijfveer zijn om te presteren en doelen te bereiken, maar kan ook leiden tot overmatige ambitie......
Jakkes.....
Soms wordt het Willem wel eens verweten dat hij aan geldingsdrang leidt....
Maar Willem zal immers nooit iets doen om zelf geweldig gevonden te worden.... hij wil juist betekenis geven aan de dingen en mensen om hem heen....
Enfin, je snapt het.... discussie/ gesprek twee op deze zondag neemt een aanvang.....
Het mag dan wel geen kwintet heten maar een filosofisch duo zijn we op dat moment zeker.....
We kijken vanaf ook simpelweg Wimbledon tennis en ik borduur..... tussen twee vakantie wasjes
door dan...
Nog net op tijd reserveer ik parkeerplekken voor op Weeze airport.... er waren er nog 5....
Tja en dan wel op de duurste parkeerplaats (P1), maar we kunnen in ieder geval parkeren.....
En verder dineren we dan eindelijk buitenshuis bij het wereldrestaurant.... traditie om de vakantie in te luiden, alleen dit keer een beetje later dan andere jaren waar we meteen op vrijdag gingen....
Ook hier gaan de gesprekken over en weer....
Willem staat 'aan' vertelde ik laatst al....
En Willem dacht daar over na....
Waar komt dat 'aan staan' vandaan....?
Waar zit de "beetje minder" knop....?
Wanneer is genoeg genoeg.....?
Zitten mensen op jou te wachten of zorg je dat je nodig bent....?
Enfin tussen de haring de garnalen, de tofu en de aardbeien door, hebben we dus weer goede gesprekken....
Vakantie is weer tot elkaar komen....!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten