Dag van:
Natuurlijk is het vandaag het begin van de camping vakantie maar......
Het is ook de 67ste verjaardag van mijn bestie....
Vandaag gaat ze dan eindelijk officieel met pensioen....
En natuurlijk ga ik vóór alles, eerst naar haar toe....!
Maar niet voordat alle kattenbakken verschoond zijn en ze reistas ingepakt is....
Met dit keer de vele extra's als handdoeken, theedoeken, vaatdoeken, keuken en wc rollen, kleding voor aangenaam warm en onverwacht fris.... zeg maar je halve huishouden in tassen en koffers....
Dat is toch wat anders dan dat je met de zekerheid van tropische bestemmingen in een luxe hotel op vakantie gaat...
De verjaardag is gezellig...
Annets huis staat vol bloemen, cadeaus met zelfs haar eigen witte ziekenhuis uniform vol afscheidswensen....
Personeel had zelfs een erehaag gemaakt toen ze voor de laatste keer het ziekenhuis uit liep als personeelslid....
Annet is nog warrig van alle emoties maar wel op en top jarig.....
Dan komt echter het uur dat ik toch écht moet vertrekken....
Op de radio hoor ik dat vandaag de drukste dag op Schiphol is.....maar heej we vliegen niet....!!
En dan meteen erna dat zaterdag 2 augustus zwarte zaterdag op de weg zal zijn....
Maar heej, dat is volgende week pas, dus onze weg is onbezorgd berijdbaar.....
(Voor zover je op Neerlands wegen tegenwoordig nog over onbezorgd kan spreken).....
Op de minuut af, in exact twee uur rijden we Strandheem binnen....
Hoe vertrouwd is het om het terrein op te rijden, rechts af te slaan en dan het tweede veldje links op te zoeven....
Op een paar centimeter van de stoel van Esther kom ik tot stilstand....
Dat we er zijn zullen ze weten... !!
We begroeten onze kampeervrienden en beginnen met uitladen...
Binnen een half uur zijn we gessetled, tassen uitgepakt, kleding opgehangen, handdoeken op z'n plek, wc rol op de houder....
Tijd voor koffie....!
In........de regen.... jawel....
En......tóch nog wat vergeten....de koffiemelk...
Hoe zou koffie met melk met bananensmaak smaken....?
Dat weet ik dus snel genoeg....de bananenmelk heb ik namelijk wél meegenomen....
Nou.... een aanrader is het.... erg smakelijk...!!
Er wordt snel wat bijgepraat met Esther en
Marcel en ook dochter Floor en vriendin Amber laten van zich horen ...
Marcel en ook dochter Floor en vriendin Amber laten van zich horen ...
Maar aangezien we wat aan de late kant aankwamen is het tijd om te koken....
Aangepast eten nog maar even voor Willem...
Spaghetti in de pan dus....
En als we dan aan tafel zitten is het eindelijk tijd om eens om ons heen te kijken...
Van de vier Mobil homes is alleen de onze bemand.... door ons dus....
Tegenover ons staan onze kampeervrienden, daarnaast de kabouterfamilie....
En begrijp me niet verkeerd, ik ben namelijk gek op kabouters.... hun verhalen, hun heldendaden, hun vrolijke uiterlijk....
En dat is nu precies wat ik in hen herken....
Nou ja..... en de lengte dan natuurlijk....
Pa Pinkelman zal wellicht niet boven de lat van 1.50 uitkomen.....
En gezien zijn kledij keuze lijkt hij nog kleiner....
Pa Pinkelman lijkt ook alleen mannenzaad in zijn kabouter testikels te hebben zitten.... ik zie namelijk vier zonen....
Mevrouw Pinkelman... zeg maar de Pinkelvrouw is gehuld in een roze rok met stippeltjes.... precies zoiets als je bij kabouter vrouwtjes verwacht....
Verder moet je niet veel van ze verwachten want ze zitten en zitten en zitten....
Dit dan wel op campingstoelen en niet op de rood met witte gestipte authentieke paddenstoel....
Maar kom, het is nog vroeg.... kabouters komen meestal pas 's avonds in actie...
Zou ik mijn afwas kunnen laten staan...?
Zou die dan morgen afgewassen en wel op de campingtafel staan... ?
Daarnaast staat een vooralsnog anonieme familie...
Hoofdaanvoerder is hun hond...
Een nieuwsgierige hond....
Een hond op ontdekkingstocht...
Een bejaarde hond ook....
Je krijgt de familie niet echt in beeld...
Hun caravan is hun heiligdom en daar zitten ze graag in....
Voor als het gaat regenen, voor als het regent, en na de regen....
Toch jammer zo'n verlaten voortent....
Wellicht morgen een betere blik op dit verborgen stel....
Ik ga een plek verder...
Esther had niks teveel gezegd toen ze me appte dat daar de cowboy family bivakkeert...
Lucky Luck daddy draagt een niet te missen cowboy hoed....
Misschien waant hij zich op een range in Texas om toch nog een beetje het idee te krijgen in het buitenland op vakantie te zijn....
Lucky Luck matcht alleen niet mer zijn twee dochters....
Twee engeltjes in elfenjurkjes die zich op een step voortbewegen...
En nog geen tien minuten later ervaren we dat elfen engeltjes onmogelijk veel lawaai kunnen maken als eentje een misstap op haar stepje maakt....
Elfen engeltjes krijsen in vijf octaven....ateeds hoger en steeds harder....
En ze kunnen dit heeeeeeeeel lang volhouden.....
Elfen engeltjes laten zich moeilijk troosten....
Tot zover de tot nu toe aanwezige veld bewoners....
Het belooft weer wat....
In de avond, als de lucht zich hult in roze rode tinten en wij mølky spelen, kondigt zich de eerste goede kabouter daad aan.....
Esther heeft het eerste potje gewonnen en nu in het tweede potje, sta ik op voorsprong....
Ik hoef, in het schemerdonker alleen nog maar paaltje 8 om te gooien....
Op dat moment komt Pa Pinkelman (terug van even weg geweest) met de auto (waar hij bijna in verdwijnt) het veld opgereden....
De lichten van de auto schijnen fel op de paaltjes....
Dat scheelt roep ik....
Pa Pinkelman houdt de lichten nog even aan en.....JAAAAAA ik gooi raak... !
Gewonnen......
En bedankt hè, roep ik hem dankbaar toe, waarop hij zijn olijke wipneus krult en de lampen dooft....
Het leuke van de avond is dat we allevier een keer winnen en er geen echte sterspeler aan te wijzen is dit keer.....
We zijn allevier sterren van de avond....
Tja en ach.... dan is het bijpraten en bijpraten geblazen....
En denk eraan dat 365 dagen bijpraten met veel woorden, emoties en gevoelens gepaard gaan....
Esther Marcel en wij zien elkaar immers maar één keer per jaar.... en dat is altijd als we vakantie hebben en samen gaan kamperen....
Zo spreken we dat samen al 19 jaar af.....
En 365 dagen in een blog samenvatten, dat is niet te doen.....
Maar dat het laat werd... misschien beter gezellig 'vroeg werd', dat moeten jullie maar geloven.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten